Καθηγητές Αρχιτεκτονικής από κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου βράβευσαν, στο πλαίσιο του διαγωνισμού «Δομές 2013», το γραφείο hhharchtects για τη μετατροπή ενός ερειπωμένου σπιτιού στο Λεύκτρο σε μία σύγχρονη κατοικία 230 τ.μ. χωρίς να «προδοθεί» η παραδοσιακή αρχιτεκτονική της περιοχής.
Στον οικισμό Λεύκτρο της Μεσσηνιακής Μάνης υπάρχει ένα παλιό πέτρινο σπίτι, που, ενώ διατηρεί τον παραδοσιακό χαρακτήρα του, διαφέρει από τα υπόλοιπα της περιοχής. Ανακαινισμένη από το αρχιτεκτονικό γραφείο hhharchitects, η όμορφη αυτή οικία πρόσφατα κέρδισε το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό «Δομές 2013», στη ν κατηγορία το «καλύτερο πραγματοποιημένο έργο των ετών 2010-2012».
«διατηρήσαμε το παλιό κέλυφος, αλλά πάνω σε αυτό κάναμε σύγχρονες επεμβάσεις. Είναι σαν να έχουμε βάλει ένα καινούριο σπίτι μέσα σ’ ένα παλιό!» λένε οι αρχιτέκτονες Νικήτας Χατζημιχάλης και Ιωάννα Χολέβα, οι οποίοι ανέλαβαν το έργο το 2011. Το υλικό που κυριάρχησε στην ανάπλαση της μανιάτικης κατοικίας των 230 τ.μ. ήταν το μέταλλο. «Η ελαφρότητα των μεταλλικών κατασκευών έρχεται σ’ αντίθεση με τους ογκώδεις πέτρινους τοίχους». Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο είναι η σκάλα (στο πρώτο σκέλος της μαρμάρινης και στη συνέχεια μεταλλική), που συνδέει τα τρία εσωτερικά επίπεδα – «χάρη σε αυτήν αντιλαμβάνεται κανείς το χώρο σε όλες του τις διαστάσεις».
Το σπίτι ανήκει στους γονείς του Νικήτα Χατζημιχάλη, που υπήρξαν και οι ίδιοι αρχιτέκτονες (διατηρούσαν αρχιτεκτονικό γραφείο για πολλά χρόνια). Ακούγεται σαν μια μάλλον δύσκολη περίπτωση… πελάτη. «Η αλήθεια είναι ότι τσακωθήκαμε αρκετές φορές με τον πατέρα μου», λέει γελώντας ο υιός, ο οποίος ωστόσο σέβεται τις γνώσεις των γονιών του. Αυτό δεν είναι το πρώτο βραβείο που κερδίζουν οι hhharchitects. Το 2011 τιμήθηκαν στο 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Αρχιτεκτόνων για την ανάπλαση μιας άλλης κατοικίας, επίσης στη Μάνη, ενώ πριν από δύο χρόνια πήραν έπαινο από τις «Δομές» για δύο ιδιωτικές κατοικίες στην Ανάβυσσο. Καθόλου άσχημα για ένα γραφείο που άνοιξε το 2000.
Οι δύο αρχιτέκτονες γνωρίστηκαν τη δεκαετία του 90 στη Βιέννη, όπου και σπούδασαν (ο Νικήτας αποφοίτησε από το τμήμα Αρχιτεκτονικής της Σχολής Καλών Τεχνών, ενώ η συνεταίρος του πήρε πτυχίο από τη Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών). Οι δύο τους έχουν επίσης κάτι ακόμη κοινό: τη γερμανική ανατροφή. Η μητέρα του Νικήτα είναι Γερμανίδα, ενώ η μητέρα της Ιωάννας γεννήθηκε στην Αυστρία. Παρότι θα μπορούσαν να ακολουθήσουν καριέρα στο εξωτερικό, προτίμησαν να παραμείνουν στην Ελλάδα, γιατί πιστεύουν ότι «εδώ τους προσφέρονται περισσότερες ευκαιρίες».
Στα δώδεκα χρόνια που συνεργάζονται, έχουν οικοδομήσει κυρίως κατοικίες και καταστήματα. Πρόσφατα σχεδίασαν ένα πρωτότυπο οδοντιατρείο, εμπνευσμένο από… την ανθρώπινη οδοντοστοιχία. «Πιστεύουμε ότι τώρα έχουμε φτάσει σ’ ένα πολύ ικανοποιητικό επίπεδο. Οι συνθήκες ωρίμασαν, αποκτήσαμε κι εμείς περισσότερη πείρα, με αποτέλεσμα να διαχειριζόμαστε σωστότερα και τον πελάτη, και την κατασκευή», λένε.
Παρότι έχουν αρκετές ξένες αναφορές, το αρχιτεκτονικό τους ύφος ενσωματώνει τα ιδιαίτερα γνωρίσματα της ελληνικής ζωής και κουλτούρας. Κάνουν, θα λέγαμε, μοντέρνα μεσογειακή αρχιτεκτονική, αξιοποιώντας την ιστορία σε συνδυασμό με την ιδιαιτερότητα του ελληνικού τοπίου. «μας ενδιαφέρει να αναδείξουμε την ελληνική μας ταυτότητα. Η αυστριακή αρχιτεκτονική είναι λιτή, «στεγνή» αφαιρετική. Η ελληνική είναι πληθωρική. Ο Έλληνας ξέρει να διαχειρίζεται τους εξωτερικούς χώρους (βεράντες, αυλές κ.λπ.), καθώς και τη σχέση που έχουν με τον εσωτερικό χώρο». Ποια είναι η φιλοσοφία του γραφείου τους; «Δεν αντιμετωπίζουμε τα πρότζεκτ μας σαν ρούχα που τα αλλάζεις. Δεν στοχεύουμε στο ντιζάιν που βρίσκεται κάθε τόσο στη μόδα. Επενδύουμε στη σωστή λειτουργικότητα του κτηρίου και την ποιότητα. Δεν προσπαθούμε να εντυπωσιάσουμε».
