Γι’ ακόμη μια χρονιά, 3η συνεχόμενη, η Καλαμάτα δεν καταφέρνει να φθάσει στην επίτευξη του στόχου της, που ήταν η κατάκτηση της πρωτιάς και ως συνέπεια η άνοδος στη Β΄ Εθνική, γεγονός το οποίο φανερώνει την αποτυχία των ανθρώπων που έκαναν πλάνο και προγραμματισμό. Και μπορεί ο στόχος να χάθηκε, αλλά καλό θα ήταν να μη χαθεί ο πολύτιμος χρόνος που ακολουθεί μέχρι τη Γενική Συνέλευση του καλοκαιριού, οπότε και θα γίνουν οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου Διοικητικού Συμβουλίου. Εφόσον ο Γιώργος Ράλλης – μαζί και κάποιοι στενοί του συνεργάτες, που συνδράμουν έντονα οικονομικά, όπως οι Παπαθεοδωρίδης, Γερονικολός – επιθυμεί να παραμείνει στα διοικητικά πράγματα της ομάδας, οφείλει να δημιουργήσει από τώρα τις κατάλληλες συνθήκες και το κυριότερο να το γνωστοποιήσει στον φίλαθλο κόσμο και τα μέλη του Ερασιτέχνη.
Σε αντίθετη περίπτωση, οφείλει να τοποθετήσει τα θεμέλια για ένα καλύτερο αύριο, κάτι που κρίνεται άλλωστε αναγκαίο, μέσω της εύρεσης των παραγόντων που θα είναι σε θέση να οδηγήσουν την ομάδα σε μονοπάτια που αξίζει να βρίσκεται. Σύμφωνα με πληροφορίες του «Θάρρους», υπάρχουν αξιόλογοι και ισχυροί οικονομικοί παράγοντες που θα επιθυμούσαν υπό προϋποθέσεις να εμπλακούν, όμως κανείς τους δεν μπορεί να κάνει το επόμενο βήμα πριν ξεκαθαρίσει το τοπίο.
Έναντι αλλά και… ευχές
Από κει και πέρα η ομάδα ολοκλήρωσε χθες το πρωί το πρόγραμμα των προπονήσεων της Μεγάλης Εβδομάδας, και η επιστροφή έχει οριστεί για τη Δευτέρα το μεσημέρι, όταν και θα ξεκινήσει η προετοιμασία για τον αγώνα με την Αχαϊκή. Μολονότι οικονομικά τα πράγματα δεν είναι ρόδινα, και μέσα σ’ όλα τ’ άλλα η ομάδα έχει τεθεί εκτός στόχου, η διοίκηση έδωσε χθες πριν την αναχώρηση των παικτών ένα μικρό ποσό, ως έναντι των χρημάτων που τους οφείλει, ζεσταίνοντας τις τσέπες τους. Παράλληλα μέσω της ιστοσελίδας της μοίρασε τις πασχαλιάτικες ευχές ολόκληρης της μελανόλευκης οικογένειας…
“Η διοίκηση, το προπονητικό επιτελείο και οι ποδοσφαιριστές του Π.Σ. “Η Καλαμάτα” εύχονται Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα σε όλο το φίλαθλο κόσμο του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού”.
Του Νίκου Μπαλόπουλου
