Όταν δει το φως της δημοσιότητας κάποιο σχόλιο για ολιγωρίες ή κακή ποιότητα υπηρεσιών από δημάρχους ή Δημοτικές Αρχές και υπηρεσίες της Μεσσηνίας, αμέσως ακολουθούν επιστολές που προσπαθούν να… βαφτίσουν το ψάρι κρέας και να δείξουν μια άλλη πραγματικότητα. Τις περισσότερες φορές, όμως, τα πεπραγμένα τους δείχνουν ότι έχουν άδικο.
Στα πολυπληθή παραδείγματα να προσθέσουμε σήμερα ακόμα ένα. Η ιστορία αφορά στο Δήμο Μεσσήνης και την… οδύσσεια κάποιων δημοτών να προστατέψουν την περιουσία τους.
Συγκεκριμένα, εδώ και τέσσερα (!) χρόνια περίπου η μάντρα στο νεκροταφείο του Νερόμυλου έχει καταστραφεί, με αποτέλεσμα να έχει δημιουργήσει καταστροφές και σε οικόπεδο που γειτνιάζει με αυτό.
Μόλις οι ιδιοκτήτες εντόπισαν το πρόβλημα άρχισαν ένα μαραθώνιο επαφών, τηλεφωνημάτων και εκκλήσεων προς το Δήμο για να αντιμετωπιστεί. Δυστυχώς, το μόνο που εισέπρατταν ήταν δικαιολογίες και υποσχέσεις. Έλλειψη προσωπικού και μηχανημάτων ήταν η μόνιμη επωδός για να κρύψουν οι αρμόδιοι το θέμα κάτω από το χαλί.
Η χρόνια αδιαφορία επιδείνωσε το πρόβλημα, με αποτέλεσμα να σημειώνονται και καταστροφές δέντρων στο οικόπεδο. Το τελευταίο διάστημα, μάλιστα, το οικόπεδο έχει γεμίσει με κομμάτια από μάντρα, η οποία είναι έτοιμη να καταστραφεί εντελώς, με αποτέλεσμα η περιουσία τους να γίνει αδιάβατη. Αν, δε, θελήσουν στο τέλος του φθινοπώρου να προχωρήσουν σε συγκομιδή του ελαιοκάρπου δεν είναι δυνατόν, αφού, όχι μόνο μηχάνημα, αλλά ούτε άνθρωπος μπορεί να κάνει τα προαπαιτούμενα.
Βεβαίως, το ερώτημα που ακολουθεί είναι αυτονόητο: Τι περισσότερο θα πρέπει να κάνουν οι ιδιοκτήτες του οικοπέδου για να βρουν το δίκιο τους; Τι μέσα πρέπει να χρησιμοποιήσουν, ώστε κάποιος από το Δήμο Μεσσήνης να δώσει άμεση λύση;
Ειλικρινά, δε γνωρίζουμε. Εκείνο που ξέρουμε, όμως, είναι ότι η αδιαφορία, αλλά και η αγανάκτηση που προκύπτει, έχουν τα όριά τους…
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
