“Ιερός” πόλεμος για συλλαλητήριο και όνομα

“Ιερός” πόλεμος για συλλαλητήριο και όνομα

Πολλά τα ερωτήματα που θέτει ο Μεσσηνίας Χρυσόστομος
 
 
Σοβαρά ερωτήματα σχετικά με τη διοργάνωση του κυριακάτικου συλλαλητηρίου για το Μακεδονικό και τη σκοπιμότητα συμμετοχής της Ορθόδοξης Εκκλησίας σε αυτό έθεσε με άρθρο του ο μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος. Το βασικό του πρόβλημα μοιάζει να εντοπίζεται στο ότι ο τρόπος οργάνωσης της κινητοποίησης φέρνει προς πρεσβυτεριανό – προτεσταντικό μοντέλο, κι επομένως η συμμετοχή της Ορθόδοξης Εκκλησίας θα ήταν διχαστική για τον ελληνικό λαό. 
Φυσικά, δε θα πρέπει να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι, ενώ ο μητροπολίτης Μεσσηνίας ξεκαθάρισε τη θέση του, ερωτήματα και ερωτηματικά προκαλεί η απόφαση του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου να “ευλογήσει” το συλλαλητήριο της Κυριακής, μετά την επίσκεψη που δέχτηκε από τους διοργανωτές, έστω και υπό τον όρο ότι θα διασφαλίζεται ο ειρηνικός και χωρίς πολιτικούς και κομματικούς χρωματισμούς χαρακτήρας του.
Μάλιστα, όπως έκανε γνωστό, η Εκκλησία θα εκπροσωπηθεί από τον αντιπρόεδρο της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, μητροπολίτη Σύρου Δωρόθεο, ο οποίος και θα αναγνώσει το σχετικό ανακοινωθέν της ΔΙΣ, το μητροπολίτη Δράμας Παύλο και το μητροπολίτη Χίου Μάρκο.
Λίγη ώρα αργότερα, όμως, ο μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος με άρθρο του χρησιμοποίησε σκληρή γλώσσα για τη σπουδή της ιεραρχίας και των επισκόπων να προχωρήσουν ένα βήμα παραπέρα και να ανακοινώσουν και τη συμμετοχή της Εκκλησίας στο συλλαλητήριο.
Υπενθυμίζουμε τα κυριότερα σημεία της παρέμβασής του: «Ο ιστορικός, αποφασιστικός και πρωτοποριακός ρόλος της Εκκλησίας στους αγώνες του Έθνους δεν αναγνωρίζεται ούτε καταξιώνεται στα συλλαλητήρια. Αρκεί και υπεραρκεί η επιβίωση του και η αναγνώρισή του από την ίδια την Ιστορία διαχρονικά.
Όταν μάλιστα τα συλλαλητήρια αυτά διοργανώνονται, προκειμένου να εξυπηρετηθούν πρόσωπα και σκοπιμότητες “έξωθεν και έσωθεν”, τότε η Εκκλησία δεν μπορεί να έχει λόγο συμμετοχής ούτε και τρόπο παρουσίας».
Ακόμα αναρωτήθηκε “ποιοι είναι οι ανεύθυνοι εκείνοι ομιλητές, τους οποίους μάλιστα εξουσιοδοτούν επιπόλαια και ανεπίγνωστα κάποιοι επίσκοποι, για να διαβάσουν προς το λαό το προσωπικό τους μήνυμα και τι τάχα εκπροσωπούν ή με ποια ιδιότητα απευθύνονται με τρόπο προκλητικό προς τον Προκαθήμενο και την Ιεραρχία της Ελλαδικής Εκκλησίας προσκαλώντας τους να συμμετάσχουν στα δικά τους συλλαλητήρια;».
Αντίδραση προήρθε και από τον Ιερό Σύνδεσμο Κληρικών Ελλάδος (ΙΣΚΕ). Όπως αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους μεταξύ άλλων: “Καθήκον του μαχόμενου κληρικού είναι να ποιμαίνει τους πιστούς. Όχι να αποσύρεται στον κόσμο των ιδεών, ούτε να γίνεται προνομιακός συνομιλητής και εκφραστής ποικιλώνυμων ελίτ».
Σε κάθε περίπτωση, κάποιοι στην Ιερά Σύνοδο θα πρέπει να καταλάβουν ότι η «συνομιλία» της Εκκλησίας με τους ανθρώπους δε γίνεται στους τόπους της πολιτικής κενολογίας και κομπορρημοσύνης στις πλατείες και στους δρόμους. Η συνάντηση της Εκκλησίας με τους ανθρώπους γίνεται στους τόπους της ανάγκης. Εκεί που οι άνθρωποι πάσχουν και προσπαθούν.
 
Του Αντώνη Πετρόγιαννη