Με την τακτική του «ναι μεν αλλά», συνοδευόμενη από μια όμορφης εκτέλεσης… κυβίστηση, εμφανίστηκε χθες ο δήμαρχος Παναγιώτης Νίκας στη συνέντευξη Τύπου για όσα πρόκειται να συμβούν με το 9ο Σύνταγμα Πεζικού.
Στην αρχή αμφισβήτησε τις διαβεβαιώσεις που δίνονται εδώ και μια 5ετία για αναβάθμιση της 120 Πτέρυγας Εκπαίδευσης Αέρος, οι οποίες παρουσιάζονται ως αντιστάθμισμα, κατά κάποιον τρόπο, για το κλείσιμο του 9ου Συντάγματος Πεζικού. Ο δήμαρχος τόνισε ότι, εφόσον ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα οι εξαγγελίες για την αναβάθμιση της 120 ΠΕΑ, τότε τα 220 στρέμματα του 9ου Συντάγματος Πεζικού πρέπει να αξιοποιηθούν για τις ανάγκες της Πολεμικής Αεροπορίας. «Αλλά για ποια αναβάθμιση μιλάμε», διερωτήθηκε, «όταν δεν έχουν αντικατασταθεί ούτε τα εκπαιδευτικά αεροσκάφη», υπενθυμίζοντας το πρόσφατο περιστατικό με το εκπαιδευτικό αεροπλάνο που κατέπεσε στη Δυτική Καλαμάτα.
Επιπλέον, υπογράμμισε, χωρίς να υπάρχει η παραμικρή ένδειξη για μια τέτοια εξέλιξη, ότι δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να δημιουργηθεί στο υπό κατάργηση στρατόπεδο χώρος φιλοξενίας προσφύγων, υποστηρίζοντας ότι όπου δημιουργήθηκε τέτοιος, τινάχτηκαν οι τοπικές κοινωνίες στον αέρα. Πρόσθεσε ακόμη, για αποφυγή παρεξηγήσεων, ότι δε φοβάται ένα τέτοιο ενδεχόμενο και δε φαίνεται να υπάρχουν σκέψεις δημιουργίας χώρου φιλοξενίας προσφύγων
Ο δήμαρχος, όμως, αμφισβήτησε και προηγούμενη δημόσια θέση του, όταν ρωτήθηκε από το «Θάρρος» για το αν είναι διατεθειμένος ο Δήμος Καλαμάτας να αναλάβει την τύχη των χώρων του στρατοπέδου, μετά τη σαββατιάτικη δήλωση του αναπληρωτή υπουργού Εθνικής Άμυνας Δ. Βίτσα, ο οποίος σχολίασε ότι αυτό (σ.σ. το στρατόπεδο) θα παραχωρηθεί είτε στο Δήμο είτε σε ιδιώτη.
Και το λέμε αυτό, διότι λίγους μήνες πριν ο κ. Νίκας, σε ευρεία σύσκεψη φορέων της πόλης για το ίδιο θέμα, είχε εκφράσει την άποψη ότι και να παραχωρηθεί στο Δήμο Καλαμάτας “δε θα το δεχθούμε”.
Κατά τ’ άλλα, σχολίασε ότι “διαφωνούμε απολύτως με το κλείσιμο του στρατοπέδου”, προσθέτοντας ωστόσο ότι ούτε οι δήμαρχοι ούτε οι τοπικές κοινωνίες μπορούν να διαμορφώσουν το στρατιωτικό δόγμα της χώρας ή και να ρωτιούνται γι’ αυτό. Πρόσθεσε, όμως, ότι της ανακοίνωσης του υπουργείου Άμυνας θα έπρεπε να είχε προηγηθεί κάποια επικοινωνία, αντί να τηρηθεί αυτή η στρατιωτικού τύπου διαδικασία, όπως τη χαρακτήρισε.
Για να κάνει περισσότερο “δραματική την απόφαση”, τόνισε ότι η περιοχή θα υποστεί οικονομικό πλήγμα από την κατάργηση του στρατοπέδου και ειδικότερα αναφέρθηκε στα διαμερίσματα που νοικιάζονται στα στρατιωτικά στελέχη, στις συγκοινωνίες που χρησιμοποιούν οι στρατιώτες και στα καταστήματα που συναλλάσσονται με το στρατόπεδο και τους στρατιώτες.
“Για αυτή την εξέλιξη εκφράζουμε την απόλυτη διαφωνία μας για λόγους, ιστορικούς, οικονομικούς, αλλά και ασφάλειας της περιοχής, που έχουν κατά καιρούς και επαρκώς αναλυθεί και αιτιολογηθεί με τις αποφάσεις και τα ψηφίσματα του Δημοτικού Συμβουλίου”, υπήρξε η πεμπτουσία των δηλώσεών του.
Πάντως, απ’ όλο το ιστορικό των χθεσινών δηλώσεων του δημάρχου δεν καταλάβαμε τους “ιστορικούς” και “ασφάλειας της περιοχής” λόγους που επικαλέστηκε.
Υπάρχει κάποιος Καλαματιανός, εκτός ελαχίστων, που γνωρίζει την ιστορία του 9ου Συντάγματος Πεζικού; Ακόμα κι αν συμβαίνει το αντίθετο, υπάρχει η κατασκευή της πύλης στους χώρους του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου που κρατά ζωντανή τη μνήμη. Εκεί είναι η ιστορία και όχι στο νέο κτήριο. Είναι σαν να υποστηρίζουμε ότι αν αντιγράψουμε την… Ακρόπολη, τότε η μνήμη και η ιστορικότητα του χώρου θα μεταφερθούν στο αντίγραφο.
Έπειτα ποιοι είναι οι λόγοι της εθνικής ασφάλειας; Κινδυνεύει η ευρύτερη περιοχή της Καλαμάτας από κάποιον; Κι αν πάρει ο Δήμος Καλαμάτας τους χώρους, έχει τα χρήματα για τη συντήρηση των κτηρίων; Ή θα μιλάμε και πάλι για ΣΔΙΤ;
Συμπέρασμα: Όταν ζεις σε συνθήκες αποικίας χρέους, δεν έχεις- δυστυχώς- και πολλά περιθώρια… Οι θεσμοί ζητούν “επενδύσεις”.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
