Είχα καιρό να συναντήσω το φίλο μου το Στράτη. Από τα γρήγορα τυπικά περάσαμε στα ουσιαστικά. Καθίσαμε ώρα. Όταν έφευγα, μου είπε: «Απέναντι στη χαρά της γέννησης (του Θεανθρώπου αλλά και οποιουδήποτε άλλου) και τη συνακόλουθη ελπίδα ότι το νέο θα είναι καλύτερο από το παλιό, απαντάμε με τη φράση του Ωριγένη: “Μόνο οι ανόητοι γιορτάζουν τα γενέθλιά τους, γιατί η γέννηση είναι κακοτυχία!” και με τα λόγια του Γέητς: “Καλύτερα είναι να μη ζεις, λέει ο αρχαίος ποιητής/Να μη δεις το φως της μέρας, να μη φυσήξει η πνοή της ζωής/Ειδάλλως, μια ωραία καληνύχτα κι ύστερα να φύγεις, να χαθείς”.
Ο αρχαίος ποιητής είναι βεβαίως ο Σοφοκλής, όταν λέει πως το καλύτερο είναι να μη γεννηθεί κανείς, αλλά, αν γεννηθεί, το δεύτερο καλύτερο είναι να επιστρέψει όσο το δυνατόν γρηγορότερα από ’κεί που ’ρθε. Είμαστε ανεπιθύμητοι επισκέπτες σ’ αυτόν τον κόσμο. Και, προσοχή, δε φταίει που βλέπουμε το ποτήρι μισοάδειο. Τα πράγματα είναι όντως σκατά. Καλή χρονιά…».
Α.Π.
Διαφορετικές ευχές…
