Προχθές (5/10) στο Πνευματικό Κέντρο παρουσιάστηκε το βιβλίο αρχιτεκτονικής αποτύπωσης 26 διατηρητέων κτηρίων της πόλης. Σημαντική εκδήλωση, καθώς η πολιτική διατήρησης του χαρακτήρα της πόλης (Ιστορικό Κέντρο, διατηρητέα, αριθμός ορόφων, προστασία περιβάλλοντος κ.λπ.) καθιστά την Καλαμάτα πόλη που διακονεί τον πολιτισμό.
Ελάχιστα λεπτά πριν τελειώσει η εκδήλωση ήλθαν και οι δύο διευθυντές του Γραφείου Υποψηφιότητας – υποθέτω κάποια άλλη ασχολία, πιο σημαντική για τον πολιτισμό, θα είχαν για να έλθουν καθυστερημένοι. Ίσως λόγω της έλευσής τους, μια κυρία από το πάνελ πρότεινε με την ευκαιρία της συγκέντρωσης να εκδώσουμε ψήφισμα υπέρ της υποψηφιότητας για την πόλη πολιτισμού για το ’21. Απέτρεψα κάτι τέτοιο λέγοντας πως προϋπόθεση για ψήφισμα είναι η ψηφοφορία, καθώς υπάρχουν συνδημότες, όπως εγώ, που αντιτίθενται σφόδρα στην ανοησία αυτή. Παρένθεση για όσους δεν το γνωρίζουν: Εκτός από την Αθήνα, πιθανώς λόγω παραγραφής, για τη Θεσσαλονίκη και την Πάτρα ακόμη τρέχουν δικαστήρια για οικονομικές ατασθαλίες και ρεμούλες. Χώρια το τεράστιο κόστος που πήγε άδικα.
Λόγω της αντίδρασής μου, ο διευθυντής του Γραφείου Υποψηφιότητας γύρισε προς εμένα και με ένα βιδωμένο φτιαχτό χαμόγελο άρχισε να με μυκτηρίζει. Τον ρώτησα γιατί κάνει αυτή την ανοησία, αλλά αυτός, στον κόσμο του. Προφανώς, η συμπεριφορά του καθενός δείχνει την ποιότητά του – να για μένα ένας ακόμη λόγος να αντιτίθεμαι στην υποψηφιότητα.
Δείγματα, βέβαια, της ποιότητας αυτής είχα πάρει από παλιά. Στο τρίπτυχο της πρώτης παρουσίασής τους – με κείμενο δικό τους, όπως είχα διαπιστώσει – λέγανε επί λέξει: «η Καλαμάτα ξεκίνησε γραφείο υποψηφιότητας με ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ (τα κεφαλαία δικά μου)», αυτοχαρακτηρίζονταν δηλαδή.
Ακόμη, στη ρητορική ερώτηση “How I can contribute?”, η μετάφραση, αντί για «πώς συμμετέχω», γινόταν «πώς να βοηθήσω;». Δείχνει την ίδια αντίληψη νομίζω. Ταυτόχρονα, στο «μανιφέστο» που κυκλοφόρησαν γράφουν πως «καλούν όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτΟΥ φύλου» αντί για ανεξαρτήτως – τρισβάρβαρα τα ελληνικά των.
Μπάμπης Κάρβελης
Υ.Γ. Για τον πολιτισμό και την προστασία του περιβάλλοντος, τι θα γίνει, τελικά, με την επεξεργασία των απορριμμάτων; Είδα τις φωτογραφίες με τα σκουπίδια να «τρέχουν» προς την πόλη στην τελευταία κακοκαιρία. Για μια ακόμη φορά, τι θα γίνει με τη ΜΟΛΑΚ; Τη Μαραθόλακκα την είχε φτιάξει με προδιαγραφές ο Κουτσούλης για προσωρινή λύση. Όμως, διαβάζω τον τελευταίο διαγωνισμό για την «προσωρινή» εγκατάσταση επεξεργασίας και βλέπω μια φτωχή απομίμηση της ΜΟΛΑΚ. Διαβάζω πως ο Δήμος παραχωρεί στη ΔΕΥΑΚ τη ΜΟΛΑΚ για να επεξεργαστεί τη λυματολάσπη (αυτή, φίλοι Ασπροχωματαίοι, είναι η βασική ρύπανση της περιοχής σας κι όχι τα σκουπίδια), υλικό πολύ πιο δύσκολο από τα απορρίμματα. Το βασικό όμως: Η ΜΟΛΑΚ στοίχισε εκατομμύρια. Άσχετα αν τα χρήματα αυτά δε βγήκαν από τις τσέπες των Καλαματιανών, είναι χρήματα που θα μπορούσαν να έχουν επενδυθεί αλλού. Το μικρό αδερφάκι της ΜΟΛΑΚ δουλεύει μια χαρά στα Χανιά. Γιατί εδώ δεν μπορεί να δουλέψει λόγω της στενοκεφαλιάς κάποιων; Δεν υπάρχουν ευθύνες για την κατασπατάληση πόρων; Ακούει κανένας αρμόδιος;
