Κλινικά νεκρό είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο – και οι μόνοι που δεν το αντιλαμβάνονται είναι οι αρμόδιοι: η Πολιτεία και οι παράγοντες του χώρου.
Οι απίστευτες καταγγελίες – όχι για «παράγκες» πια, αλλά για ολόκληρες… πολυκατοικίες – διώχνουν τον κόσμο από το αγαπημένο του σπορ. Κι ακόμα περισσότερο: κάποια στιγμή όλες οι εισαγγελικές έρευνες καταλήγουν σε κάποιο αρχείο, επιτείνοντας την αίσθηση ότι «τα πάντα είναι στημένα».
Το χειρότερο είναι ότι η διαφθορά συνοδεύεται από τη βία που ασκούν ομάδες εγκληματιών που υποδύονται τους «οπαδούς» – χωρίς ποτέ να τιμωρούνται. Η Πολιτεία έχει χάσει εδώ και καιρό το παιχνίδι.
Η ιστορία έχει, όμως, και τα… καλά της. Σημαίνει κατακόρυφη πτώση του δείκτη χουλιγκανικότητας, πάμπολλες μάνες (παιχτών, διαιτητών παραγόντων, φιλάθλων) θα περάσουν ήρεμο Σαββατοκύριακο, χωρίς ν’ ακούνε τα μύρια όσα προσβλητικά.
Παράπλευρο κέρδος και τα δεκάδες καντήλια που θα μείνουν στη θέση τους στα εικονοστάσια. Με κλειστά τα γήπεδα, οι οπαδοί δεν έχουν λόγο να τα κατεβάσουν.
Υπάρχουν κι άλλα. Κι αυτά, όμως, δεν είναι λίγα. Μήπως να σκεφτούμε την κατάργηση των φετινών πρωταθλημάτων;
Α.Π.
Τα καλά και τα κακά μιας γνωστής ιστορίας…
