Τέσσερις λέξεις, Αγώνας-Αντίσταση-Αξιοπρέπεια-Προσφορά, ορίζουν τη διαδρομή του
Το τελευταίο αντίο είπαν χθες στον Γιάννη Χαραλαμπόπουλο φίλοι, συγγενείς, συναγωνιστές, αλλά και πολιτικοί αντίπαλοι των περασμένων ετών, στον Ιερό Ναό του Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος απηύθυνε τον τελευταίο χαιρετισμό στην εξόδιο ακολουθία του Γιάννη Χαραλαμπόπουλου, ενώ παρόντες ήταν ο πρόεδρος της Βουλής, Ευάγγελος Μεϊμαράκης και ο υπουργός Άμυνας, Δημήτρης Αβραμόπουλος.
Στεφάνια έστειλαν, μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, ο πρώην πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, η Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ και η διπλωματική αντιπροσωπεία της Παλαιστίνης.
Ο Γιάννης Χαραλαμπόπουλος, ο οποίος υπήρξε επί χρόνια υπουργός των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 92 ετών, κηδεύτηκε με τιμές εν ενεργεία υπουργού Εθνική Άμυνας στο κοιμητήριο του Ζωγράφου, έπειτα από απόφαση του κ. Αβραμόπουλου.
Βενιζέλος: «Ένας γνήσιος άρχοντας της Δημοκρατίας»
Ο πατριωτισμός του Γιάννη Χαραλαμπόπουλου δεν ήταν ρητορικός, αλλά έμπρακτος, είπε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Βαγγέλης Βενιζέλος, αποχαιρετώντας τον πρώην υπουργό.
«Η Ελληνική Δημοκρατία σύσσωμη, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η Βουλή των Ελλήνων και τα κόμματα του συνταγματικού τόξου που μετέχουν σε αυτή, η κυβέρνηση, οι Ένοπλες Δυνάμεις, αποχαιρετούν σήμερα ένα δημόσιο άνδρα που τίμησε όσο λίγοι το έθνος και τη Δημοκρατία. Τον ευθυτενή, υπερήφανο και άψογο Γιάννη Χαραλαμπόπουλο. Ένα γνήσιο άρχοντα της δημοκρατίας που απέκτησε τον τίτλο του στη συνείδηση του ελληνικού λαού.
Έχει, συνεπώς, ιδιαίτερο λίγο να σεμνύνεται ο πολιτικός του χώρος, το ΠΑΣΟΚ και ευρύτερα η Δημοκρατική Παράταξη, γιατί περιέλαβε στους κόλπους της μια πολιτική προσωπικότητα αυτής της ηθικής και ιστορικής αξίας και στήριξε επάνω της σημαντικούς σταθμούς της δικής της συλλογικής διαδρομή.
Το ΠΑΣΟΚ αποχαιρετά σήμερα έναν άνθρωπο που τίμησε την παράταξη, που ταυτίστηκε μαζί της, που της προσέφερε με ανιδιοτέλεια τους αγώνες μιας ολόκληρης ζωής. Αποχαιρετά ένα ιστορικό, ηγετικό του στέλεχος που δίκαια προσέλαβε εμβληματικές διαστάσεις, καθώς γεφύρωσε την Αντίσταση κατά των κατακτητών με τον Ανένδοτο, την Αντίσταση κατά της δικτατορίας με τη Μεταπολίτευση, τη Μεταπολίτευση με την Αλλαγή.
Ο Γιάννης Χαραλαμπόπουλος ήταν πάντα ο “ιδανικός στρατιώτης”, κατά κυριολεξία και μεταφορικά. Η μακρά και ευδόκιμη πολιτική του διαδρομή δεν αλλοίωσε ποτέ τα χαρακτηριστικά του Έλληνα αξιωματικού που ήταν αφενός μεν επιστημονικά συγκροτημένος και βαθύς γνωστής της στρατιωτικής τέχνης, αφετέρου δε δοκιμασμένος στο πεδίο της μάχης, υψηλόφρων πατριώτης με ελεύθερο φρόνημα, έτοιμος όμως να πειθαρχήσει στις ανάγκες του εθνικού συμφέροντος.
Ο Γιάννης Χαραλαμπόπουλος, πριν ζητήσει τη νομιμοποίησή του στην ψήφο του ελληνικού λαού, την κατέκτησε, από τη νεότητά του, στα βουνά της Αλβανίας και στη Μέση Ανατολή. Ο πατριωτισμός του δεν ήταν ρητορικός αλλά έμπρακτος.
Συνέχισε με την ίδια καθαρότητα τη διαδρομή του μέσα στο δύσκολο περιβάλλον του μεταπολεμικού και μετεμφυλιακού κράτους, όπου τίποτα σχετιζόμενο με τη Δημοκρατία και το κράτος δικαίου δεν ήταν δεδομένο, αυτονόητο ή εύκολο.
Στάθηκε στο πλευρό του γέρου της Δημοκρατίας στην ατελέσφορη, δυστυχώς, προσπάθεια να προστατευθεί η κοινοβουλευτική δημοκρατία, η υπόσταση της δημοκρατικής παράταξης και η μοίρα του τόπου στη δεκαετία του ’60. Να καρποφορήσει η ελπίδα της ελληνικής κοινωνίας που ζητούσε με πάθος τη χαμένη, μετά τον πόλεμο και την κατοχή, ευκαιρία για μια πορεία κανονική και ανεμπόδιστη, όπως αυτή που βίωσαν οι χώρες της δυτικής Ευρώπης.
Στάθηκε στο πλευρό του Ανδρέα Παπανδρέου, σταθερά και σθεναρά, με χαρακτηριστική αξιοπρέπεια, από την αρχή μέχρι το τέλος, οικοδομώντας την ελπίδα της Κεντροαριστεράς, το μαχητικό πολιτικό, κοινωνικό και εθνικό ριζοσπαστισμό, την προσδοκία, αρχικά της αντιδικτατορικής αντίστασης και στη συνέχεια της Αλλαγής.
Οι φυλακίσεις, τα βασανιστήρια και οι εξορίες ήταν το τίμημα που κατέβαλε ο άνθρωπος που αγωνίστηκε στους κόλπους του Εθνικού Κινήματος Δημοκρατικής Αντίστασης και ηγήθηκε στη συνέχεια του ΠΑΚ εσωτερικού.
Δεσμώτης της χούντας βρέθηκε συγκρατούμενος με το γιο του. Είδε να βασανίζουν το παιδί του μπροστά στα μάτια του. Σκηνές αρχαίας τραγωδίας.
Όμως, η ιστορία ανταμείβει και γι’ αυτό η εικόνα που έμεινε στη μνήμη του Έθνους είναι αυτή της ηρωικής επιστροφής του Γιάννη Χαραλαμπόπουλου από την εξορία, όταν οι πολίτες τον σηκώνουν δαφνοστεφή στους ώμους τους, γιορτάζοντας με το δικό τους αυθεντικό τρόπο τη Μεταπολίτευση. Μια Μεταπολίτευση που, δυστυχώς, αμαυρώνεται και αδικείται τώρα στη συλλογική συνείδηση μιας κοινωνίας ταλαιπωρημένης από την κρίση, που εκκολάφθηκε δεκαετίες, με τις επιπτώσεις της μόνον να ξεσπούν τα τελευταία πέντε χρόνια.
Στις 3 του Σεπτέμβρη 1974 ο Γιάννης Χαραλαμπόπουλος βρίσκεται και πάλι στο πλευρό του Ανδρέα Παπανδρέου ως συνιδρυτής και κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Λάμπρυνε τις πολιτικές μάχες της περιόδου μέχρι το 1981 ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ και το έκανε με υποδειγματικό κοινοβουλευτικό ήθος.
Λειτούργησε ως πυλώνας πολιτικής σοβαρότητας και εθνικής συνέχειας στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ’80, από τις άκρως υπεύθυνες θέσεις του υπουργού Εξωτερικών, του υπουργού Εθνικής Άμυνας και του αντιπροέδρου της Κυβέρνησης.
Στάσεις ζωής όπως αυτή του Γιάννη Χαραλαμπόπουλου, σπάνια δικαιώνονται πλήρως στο επίπεδο των τυπικών αξιωμάτων. Δικαιώνονται όμως στην καθολική εκτίμηση και αναγνώριση του λαού, των φίλων, αλλά και των πολιτικών αντιπάλων.
Τέσσερις λέξεις: Αγώνας, Αντίσταση, Αξιοπρέπεια, Προσφορά, ορίζουν τη διαδρομή του Γιάννη Χαραλαμπόπουλου από τη Σχολή των Ευελπίδων έως τα υψηλά και υπεύθυνα κυβερνητικά αξιώματα.
Ακόμη και με το θάνατό του, ο Γιάννης Χαραλαμπόπουλος προσέφερε υπηρεσία εθνική και δημοκρατική. Ένωσε τις πολιτικές δυνάμεις του συνταγματικού τόξου στην κοινή βάση της ανυπόκριτης εκτίμησης και αναγνώρισής του και θύμισε ότι η ενασχόληση με την πολιτική μπορεί να είναι μια επιλογή εθνικής προσφοράς.
Στην οικογένειά του περιττεύει να πούμε λόγια αγάπης και συμπαράστασης. Δικαιούνται να είναι και είναι υπερήφανοι για τον πατέρα τους, που τον αποχαιρετούμε με τον απόλυτο σεβασμό και τις θερμές ευχαριστίες, όχι μόνο φίλων και συντρόφων, αλλά όλου του έθνους», σημείωσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης στον επικήδειο λόγο του.
