Ένα πυκνό σύννεφο υδρατμών «σκέπασε» χθες το πρωί για κάποιες ώρες την πόλη της Καλαμάτας, υπενθυμίζοντας έτσι σε όλους μας ότι από τις επόμενες μέρες θα ξεκινήσει η… βάσανος με τη λειτουργία των πυρηνελαιουργείων.
Σε ό,τι αφορά την οσμή, ήταν σχετικά έντονη, όχι όμως και τόσο αφόρητη. Προφανώς ο ελαιοπυρήνας είναι ακόμη «φρέσκος» και δεν έχουν προλάβει να γίνουν οι ζυμώσεις που προκαλούν εξαιρετικά έντονη οσμή.
Ωστόσο, επανέρχεται, με επιτακτικό τρόπο, το ζήτημα της αντιμετώπισης της όχλησης που προκαλεί η λειτουργία πυρηνελαιουργείων, η οποία και έχει βεβαιωθεί από μια σειρά μελετών, με τελευταία αυτή που εκπονήθηκε από το “Δημόκριτο”.
Είναι απορίας άξιον, γιατί μέχρι στιγμής δεν έχει φανεί ότι υπάρχει η βούληση από το κεντρικό κράτος για τον εκσυγχρονισμό του νομοθετικού πλαισίου λειτουργίας των πυρηνελαιουργείων, ώστε να τεθούν όρια όσον αφορά στην όχληση και στην επιβάρυνση που προκαλείται.
Είναι χαρακτηριστική η τοποθέτηση που έκανε στην Καλαμάτα τον περασμένο Οκτώβρη ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και οικολόγος, Γιάννης Τσιρώνης, ο οποίος υποστήριξε ότι το νομοθετικό πλαίσιο είναι επαρκές. Ενώ πριν από εκείνον η Περιφερειακή Αρχή απέσυρε από το Νομαρχιακό Συμβούλιο εισήγηση προς ψήφιση με προτάσεις της Περιφερειακής Ενότητας Μεσσηνίας για τη βελτίωση του νομοθετικού πλαισίου.
Πάντως, και για τη νέα χρονιά η Περιφέρεια Πελοποννήσου έχει αναθέσει σε διαπιστευμένο εργαστήριο τη διενέργεια μετρήσεων στις εκπομπές των πυρηνελαιουργείων της Καλαμάτας και του Μελιγαλά.
Το πρόβλημα, σε κάθε περίπτωση, είναι ιδιαίτερα οξυμμένο στην περιοχή μας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν το αντιμετωπίζουν και οι υπόλοιπες ελαιοπαραγωγικές περιοχές της Ελλάδας.
Δυστυχώς, η αντιμετώπιση των οχλήσεων από τον κύκλο εργασιών ελαιοτριβείων και πυρηνελαιουργείων αποτελεί ένα πολυπαραγοντικό πρόβλημα, που η κεντρική Πολιτεία μέχρι στιγμής δεν έχει αντιμετωπίσει με τη δέουσα προσοχή.
Α.Π.
