Η ανακύκλωση και η οικιακή κομποστοποίηση στην πηγή είναι το θέμα της ενημέρωσης που θα πραγματοποιηθεί το πρωί της ερχόμενης Κυριακής στο Δημοτικό Σχολείο Στούπας. Τη σχετική πρωτοβουλία έλαβε επιτροπή πολιτών, η οποία ξεκινά μία σειρά συναντήσεων με τους επαγγελματίες της περιοχής, τους εργαζόμενους στις επιχειρήσεις και τους ιδιώτες, με στόχο την αναλυτική και ολοκληρωμένη ενημέρωση όλων.
Όπως αναφέρουν σε σχετική τους ανακοίνωση οι διοργανωτές, όπου έχει εφαρμοστεί η σωστή διαχείριση των απορριμμάτων, η μείωση του όγκου των σκουπιδιών έχει ξεπεράσει και το 70%.
Ελπιδοφόρο, σημειώνουν, είναι ότι την προσπάθεια αυτή στηρίζει ο Δήμος και οι τοπικοί φορείς και αυτό είναι αναγκαίο, γιατί σκοπός μας είναι, με το τέλος της τουριστικής περιόδου, όπου θα υπάρχει χρόνος για επικοινωνία και πλατύτερο σχεδιασμό, το θέμα αυτό να επεκταθεί σε όλο το Δήμο, γιατί μόνο έτσι θα έχουμε ολοκληρωμένο και ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Τι επιδιώκεται…
Όπως επισημαίνεται στο κείμενο του μέλους της Επιτροπής των Πολιτών, Βούλας Κυριακέα, που συνοδεύει τη γνωστοποίηση της δράσης, «ακολουθώντας το απόσταγμα σοφίας, “Αν θέλεις να αλλάξεις τα πράγματα που δε σου αρέσουν, πρέπει πρώτα να αλλάξεις εσύ…”, κάτι καινούργιο και διαφορετικό γεννιέται στη Στούπα.
Η μέχρι τώρα άποψη όλων μας, που έφτασε να γίνει νοοτροπία, είναι πως, αν μας ζητηθεί να συμμετέχουμε και να προσφέρουμε, διαθέτοντας χρόνο και ενέργεια αφιλοκερδώς, για ένα θέμα που αφορά όλους μας, αρχίζει στον εγκέφαλό μας η εξής διαδικασία (και το γιατί συμβαίνει, είναι ένα τεράστιο θέμα…): Αρχίζουμε να σκεφτόμαστε:
-Τίνος υποχρέωση είναι… (του κράτους, του Δήμου… και συνήθως ψάχνουμε έξω από εμάς…).
-Ποιος το ξεκινάει αυτό… και με ποια παράταξη είναι…
-Σε ποιον θα προσθέσει ψήφους την επόμενη φορά, αν έχει επιτυχία…
-Ποιος πρωτεργάτης θα ωφεληθεί, που ίσως και είναι αντίπαλός μας στις επόμενες εκλογές…
-Τι θα κάνω για να το απαξιώσω, να το υποσκάψω, να το εμποδίσω, τέλος πάντων, αν δεν υπηρετεί μόνο τα δικά μου στενά συμφέροντα…
Και αυτός ο τρόπος σκέψης, δυστυχώς, δεν είναι σπάνιος για όσους ασχολούνται με τα κοινά, και ειδικά αυτούς που έχουν την καρέκλα της εξουσίας και τους παρατρεχάμενούς τους, αλλά και αυτούς που την είχαν και την ξαναονειρεύονται, ή την ονειρεύονται ως καινούργιοι…
Θα μου πείτε, κάτι καινούργιο σας λέω. Κάτι που δεν ξέρουμε πια όλοι, ότι είναι αυτό που μας οδήγησε στο σημερινό ξεπεσμό, στην κατάντια ολόκληρης της ανθρωπότητας. Όχι… Το καινούργιο είναι ότι στη Στούπα, έχει αρχίσει μια ιδέα που τείνει να γίνει παράδειγμα προς μίμηση, για όσους θελήσουν να αλλάξουν τα πράγματα που δεν τους αρέσουν.
Γνωρίζοντας ότι δεν μπορούμε να σώσουμε ολόκληρο τον κόσμο, ούτε ολόκληρη τη χώρα μας, αποφασίσαμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε για το μικρό μας τόπο. Να συνεργαζόμαστε με την εκάστοτε εξουσία, να στηρίζουμε οτιδήποτε θετικό κάνει, να πολεμάμε οτιδήποτε αρνητικό και να διεκδικούμε οτιδήποτε δεν ακουμπάνε για διάφορους λόγους…
Εντοπίζουμε το πρόβλημα, μαθαίνουμε όσο μπορούμε περισσότερα για αυτό, και στοχεύουμε στη λύση του, χωρίς να έχουμε πίσω από το μυαλό μας τι θα κερδίσουμε για τις επόμενες εκλογές. Φτάνει πια αυτή η στείρα αντιπαλότητα των εραστών της εξουσίας, και των περί αυτών… με υποσχέσεις ανταποδοτικότητας… με τις γνωστές πια δοσοληψίες (σου δίνω ψήφους και με ανταμείβεις ποικιλοτρόπως)…
Το θέμα που στοχεύουμε να λύσουμε, όσο γίνεται, είναι το τεράστιο των σκουπιδιών. Ψάξαμε, ακούσαμε, μάθαμε για την υπόθεση… και καταλάβαμε αρκετά, ότι η βρώμα δεν πηγάζει από αυτά, αλλά από τη σκοτεινή, υπόγεια, και απολύτως ιδιοτελή διαχείρισή τους… Απλώς… οι καλύτερες και πιο άμεσα προσοδοφόρες μπίζνες… Και ειδικά σε κοινωνίες που έχεις προβλέψει να κάνεις τους κατοίκους της καταναλωτικά ζόμπι, να παράγουν σκουπίδια και εσύ να πληρώνεσαι με τον τόνο… Συνεταιρισμός βρωμερών συμφερόντων…
Και ούσα απλός πολίτης αυτή της γης, αναρωτιέμαι: Δεν μπορούν οι διαχειριστές αυτής της βρωμιάς να καταλάβουν ότι θα έλθει η στιγμή που αυτή η βρώμα θα τιμωρήσει και τους ίδιους και τα παιδιά τους; Γιατί τα μικρόβια των σκουπιδιών και της πλεονεξίας είναι συνήθως άκρως επικίνδυνα για την υγεία μας;
Τι στοχεύουμε, λοιπόν, στο λατρεμένο τόπο μας…
Καθαρό περιβάλλον, ώστε να μη πληγώνεται αυτή η σπάνια ομορφιά από τα απορρίμματά μας και να μάθουμε να κάνουμε σωστή διαχείρισή τους.
Ο κάθε αγαπημένος τόπος, χώρα, πατρίδα, τελικά κινδυνεύει από τους κατοίκους της… Δηλαδή όλους εμάς, και που, επιτέλους, ας αλλάξουμε πρώτα εμείς, για να αλλάξουμε ό,τι δε μας αρέσει…».
