Μετά τον Περικλή Παπαδόπουλο, πρωτοπορεί και ο Νικ Χαλικόπουλος
Επιμέλεια: Αντώνης Πετρόγιαννης
Εκτός από τον καθηγητή και «πρώτο βιολί» στη NASA, Περικλή Παπαδόπουλο, η Μεσσηνία έχει να υπερηφανεύεται για ακόμα μια διαστημική πρωτιά. Ο μεσσηνιακής καταγωγής, Νικ Χαλικόπουλος, είναι ο πρώτος διαπιστευμένος Έλληνας αστροναύτης.
Ειδικότερα, είναι ο πρώτος ελληνικής καταγωγής πιστοποιημένος για πτήση πολιτικός αστροναύτης. Πολυεκατομμυριούχος χάρη στις έξυπνες κινήσεις του στα ακίνητα και τα χρηματιστήρια, αποτελεί σήμερα σύμβουλο επενδύσεων για χιλιάδες ανθρώπους. Ο λόγος για το Νικ Χάλικ (ή Χαλικόπουλο), ο οποίος βρέθηκε χθες στην Αθήνα για το σεμινάριο Thrillionaire Revolution Greece, το οποίο πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο «Τιτάνια».
Ο Νικ Χαλίκ έχει καταφέρει ήδη να κάνει τη ζωή του μια «συναρπαστική περιπέτεια». Τα επιτεύγματά του έγιναν κιόλας θρύλος στην «πέμπτη ήπειρο», ενώ το αυτοβιογραφικό βιβλίο του «Τhe thrillionaire» έχει γίνει μπεστ σέλερ.
Ο Νίκος Χαλικόπουλος σπούδασε στην Αυστραλία, αν και από την ηλικία των 14 άρχισε να εμφανίζει τα πρώτα σημάδια της επιχειρηματικής του ικανότητας. Ίδρυσε ένα μουσικό σχολείο και έβαλε δασκάλους μουσικής να εργάζονται γι’ αυτόν.
Στην ηλικία των 17 μετακόμισε στην Καλιφόρνια με 30.000 δολάρια που εξοικονόμησε από το μουσικό σχολείο. Στην Καλιφόρνια άρχισε να γράφει και να ερμηνεύει ροκ μουσική. Έχοντας γράψει πολλά τραγούδια, έκανε επί δώδεκα χρόνια περιοδείες, ενώ συνεργάστηκε μαζί με μεγαθήρια της ροκ σκηνής, όπως τους «Deep Ρurple» και τον Bon Jovi.
Εκτός από φανατικός οπαδός της περιπέτειας, σιγά σιγά αναδείχθηκε και σε έναν πολυεκατομμυριούχο επιχειρηματία, γεγονός που του δίνει την ευχέρεια να κάνει πράξη όσα ονειρεύεται. Το 2001 ίδρυσε το Οικονομικό Ίδρυμα Ελευθερίας, ενώ δημιούργησε μια ειδική «ομάδα νοημοσύνης επιχειρήσεων».
Για τη δημιουργία και την επιτυχημένη πορεία της ομάδας εκπαίδευσε 200.000 άτομα. Στα είκοσί του άρχισε να ασχολείται και να επενδύει στο χρηματιστήριο. Η επιτυχία δεν άργησε να έρθει, αφού μέχρι στιγμής έχει εξαπλωθεί στις ΗΠΑ, στην Ασία, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στο Ισραήλ, στη Ρωσία και στην Καραϊβική.
Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ
Ο Νίκος Χαλικόπουλος γεννήθηκε στην Αυστραλία, όπου ζει και σήμερα. Οι γονείς του, Κωνσταντίνος Χαλικόπουλος και Διονυσία Αντωνοπούλου, μετανάστευσαν το 1959 από τη Μεσσηνία, με κοινό στόχο μια καλύτερη ζωή.
«Ο πατέρας μου ήταν ένας παράξενος χαρακτήρας, πραγματικά ένα αίνιγμα. Γεννήθηκε στο χωριό Χώρα της Μεσσηνίας. Στην ηλικία των 18 άρχισε να ζει ως νομάδας, μέχρι τα 22 του, οπότε κατετάγη στον ελληνικό στρατό. Μεγάλωσε σκληρά και η μουσική ήταν η μόνη του φίλη.
Ως έφηβος είχε μάθει να παίζει μπουζούκι και να δουλεύει σε μαγαζιά στη Μεσσηνία και στην Αθήνα. Εν συνεχεία μετακόμισε στην Αθήνα, όπως πολλοί Έλληνες, με την ελπίδα ότι θα του δοθούν οι ευκαιρίες.
Συνέχισε να ασκεί επαγγελματικά το μπουζούκι αργά τις νύχτες σε ταβέρνες», λέει στο «Έθνος της Κυριακής» ο Νίκος Χαλικόπουλος. «Όταν μου έλεγε αυτές τις ιστορίες, κουνούσε το κεφάλι και έλεγε ότι οι μουσικοί είναι ο πάτος του βαρελιού στην ελληνική κοινωνία. Ποτέ δεν ήθελε τα παιδιά του να γίνουν μουσικοί. Η Ελλάδα στη δεκαετία του 1950 ήταν γεμάτη φτώχεια. Ο πατέρας μου ήθελε να μεταναστεύσει στην Αμερική ή στον Καναδά, αλλά η μόνη μεταναστευτική δυνατότητα που του δόθηκε ήταν στην Αυστραλία. Έφτασε στη Μελβούρνη στις 7 Ιουλίου του 1959 και το ταξίδι του στην Αυστραλία κράτησε, όπως μου έχει αφηγηθεί, τρεις μήνες. Τα υπάρχοντά του ήταν μια δερμάτινη βαλίτσα με μερικά ρούχα για να περάσει λίγες μέρες και ένα κόκκινο βιβλίο, που είχε πάντα μαζί του».
Η μητέρα του, Διονυσία Αντωνοπούλου, ζούσε στο χωριό Ραυτόπουλο και την εποχή που η φτώχεια είχε λυγίσει πολύ κόσμο, δε δίστασε να αφήσει την Ελλάδα και να πάει να βρει τον αδερφό της στην Αυστραλία.
«Το 1959 οι γονείς μου γνωρίστηκαν και σε λιγότερο από ένα μήνα παντρεύτηκαν. Η τραγική ειρωνεία ήταν ότι το πρώτο τους σπίτι ήταν λιγότερο από ένα μίλι από το Station Pier της Μελβούρνης. Εκεί όπου τα μεταναστευτικά πλοία έπιαναν λιμάνι και τους είχαν φέρει για πρώτη φορά ως μετανάστες. Είμαι γεννημένος στη Μελβούρνη, έχω άλλα τρία αδέρφια, τον Δημήτρη, τη Γεωργία και τη Βασιλική, και ηλικιακά είμαι ο μικρότερος».
