Της Μαρίας Νίκα
Τον προβληματισμό της για τη φθίνουσα πορεία που καταγράφει τα τελευταία χρόνια η συκοκαλλιέργεια στη Μεσσηνία κατέθεσε χθες στο «Θ», συμμετέχοντας στη 12η Γιορτή Σύκου στον Πολύλοφο, η Εύα Βαλτζή, από την ομώνυμη οικογενειακή εξαγωγική επιχείρηση τυποποίησης σύκου. Ταυτόχρονα, όμως, εξέφρασε την αισιοδοξία της ότι ο πρωτογενής τομέας έχει μέλλον, αρκεί οι εμπλεκόμενοι με αυτόν να δραστηριοποιηθούν.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, από την εταιρεία της κας Βαλτζή διανεμήθηκαν στο χώρο της γιορτής ενημερωτικά έντυπα, τα οποία απευθύνονταν στους συκοπαραγωγούς. «Στόχος», όπως ανέφερε η Εύα Βαλτζή, «να δώσουμε ένα αίσθημα αισιοδοξίας ότι υπάρχει μέλλον για την καλλιέργεια».
Χαρακτήρισε έγκλημα το γεγονός ότι με το πέρασμα των χρόνων εγκαταλείφθηκε η καλλιέργεια της συκιάς στη Μεσσηνία και από 10.000 – 15.000 τόνους σύκου έφτασε να παράγει 2.000 – 3.000. «Αντίθετα, άλλες περιοχές όπως ο Ταξιάρχης Εύβοιας, έχουν σημειώσει μεγάλη πρόοδο στην παραγωγή τους. Δεν είναι κρίμα από εκεί που ήμασταν πρωτοπόροι, που καθιερώσαμε brand name για το σύκο Καλαμάτας, που ήμασταν πρώτοι σε εξαγωγές σε Αμερική και Αυστραλία, σήμερα η Μεσσηνία να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο; Οι συκιές στο νομό είναι παρατημένες, κανείς δε βοηθάει τον παραγωγό, κανείς δεν τον ενημερώνει και η ποιότητα συνεχώς πέφτει. Κι όμως, πρόκειται για μια καλλιέργεια που αποδίδει με ελάχιστη φροντίδα και δίνει άμεσο και εξασφαλισμένο εισόδημα».
Υπάρχει και το χλωρό
Στο ενημερωτικό έντυπο της επιχείρησης «ΒΕΚΑΠ Μενέλαος Βαλτζής», πέρα από το ξερό σύκο, γινόταν ιδιαίτερος λόγος και για το φρέσκο σύκο, το οποίο, όπως σημειώνει η κα Βαλτζή, αποδίδει περισσότερο, καθώς ένα κιλό χλωρά σύκα έχουν 3 έως 4 φορές μεγαλύτερη απόδοση.
«Στο χλωρό μπορείς να χρησιμοποιήσεις και το μεσαίο και το μικρό σύκο ως φρέσκο ή για κομπόστα» παρατηρεί, ενώ προσθέτει ότι ήδη γίνεται εισαγωγή φρέσκων σύκων στην περιοχή μας από την Ισπανία, αφού εδώ δεν επαρκούν οι ποσότητες. «Κι εμείς ως επιχείρηση ενδιαφερόμαστε για χλωρό σύκο, αλλά αυτό που παράγεται εδώ δε φτάνει. Έτσι όπως πάει η παραγωγή στη Μεσσηνία, σε λίγο θα αναγκαζόμαστε να αγοράζουμε από άλλες περιοχές» καταλήγει η κα Βαλτζή, κρίνοντας απαραίτητη και άμεση την αναδιάρθρωση των συκεώνων, την ενημέρωση και τη στήριξη των παραγωγών για τη βελτίωση της ποιότητας.
