ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΠΑΣΕΓΕΣ, ΤΗΝ ΤΡΙΕΤΙΑ 2010-2012 Η ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ ΑΥΞΗΘΗΚΕ 93%
Φοροκαταιγίδα στα χωράφια
Είσαι αγρότης; Να πληρώσεις! Τουλάχιστον σαν μεγαλοεφοπλιστές φαίνεται πως αντιμετωπίζει το κράτος τους Έλληνες παραγωγούς, αφού μέσα σε μια τριετία η φορολογία αυξήθηκε άνω του 93%!
Με την ετήσια έκθεση για το 2012, «Πρόσφατες εξελίξεις στην αγροτική οικονομία της Ελλάδας», η Πανελλήνια Συνομοσπονδία Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών (ΠΑΣΕΓΕΣ) τη… φύλαγε κανονικά στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Είναι αποκαλυπτική για τη χοντροκομμένη επίθεση που δέχεται ο πρωτογενής τομέας, παρά τις τερατολογίες και τις κυβερνητικές φανφάρες πως η Ελλάδα πρέπει να επιστρέψει στην αγροτική παραγωγική δραστηριότητα.
Μείωση εισοδήματος
Όπως επισημαίνεται στην έκθεση, την κρίσιμη τριετία, δηλαδή το διάστημα 2010-2012, οι φόροι από 181,3 εκατ. ευρώ ανήλθαν σε 351,2 εκατ. ευρώ, σημειώνοντας αύξηση της τάξης του 93% και πλέον!
Οι προηγούμενες εξελίξεις, και κυρίως η σημαντική άνοδος του κόστους παραγωγής, είχαν ως συνέπεια το αγροτικό εισόδημα να περιοριστεί το 2012, σε τρέχουσες τιμές, στο ύψος των 5,57 δισ. ευρώ, μαζί με τις επιδοτήσεις που ανήλθαν σε 2,9 δισ. ευρώ, παρουσιάζοντας νέα μείωση (-5,3%), μετά την προηγούμενη, ιδιαίτερα σημαντική πτώση του 9,8%.
Σε αναλυτικό ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» σημειώνεται ότι «σωρευτικά στο διάστημα της τριετίας 2010-2012 το αγροτικό εισόδημα μειώθηκε κατά 20%, πτώση η οποία σε απόλυτο μέγεθος αντιστοιχεί σε απώλεια της τάξεως των 1,4 δισ. ευρώ περίπου». Οι μνημονιακές κυβερνήσεις, δηλαδή, με το ένα χέρι έδιναν και με το άλλο έπαιρναν τη μισή και πλέον επιδότηση που οι παραγωγοί υποτίθεται ότι είχαν λαμβάνειν από την Ε.Ε.
Η ψαλίδα μεταξύ των παραγωγών σε επίπεδο κοινοτικών επιδοτήσεων είναι τεράστια. Το 75% των γεωργών πληρώνεται με ποσά μικρότερα των 5.000 ευρώ, δηλαδή μόλις το 17% της συνολικής αξίας. Από την άλλη πλευρά, οι μεγαλοπαραγωγοί, δηλαδή το 1,3%, που εισέπραξαν ενισχύσεις μεγαλύτερες των 50.000 ευρώ, απορρόφησαν το 23% του συνόλου!
Συν τοις άλλοις, οι αγρότες έχουν να αντιμετωπίσουν το βραχνά της μεγάλης αύξησης του κόστους παραγωγής.
Συνελόντι ειπείν, πορεία ευθέως ανάλογη με τη γενική καθοδική κατάσταση της χώρας ακολουθούν και οι Έλληνες αγρότες. Υπέρογκη φορολογία, μείωση εισοδήματος, συγκέντρωση της παραγωγής στα χέρια λίγων. Όλα αυτά, τη στιγμή που ο πρωτογενής τομέας αποτελεί έναν από τους πυλώνες (μαζί με τουρισμό και ενέργεια) στους οποίους κυβέρνηση και δανειστές στηρίζουν, θεωρητικά όπως φαίνεται, την πολυπόθητη, πλην άφαντη, εδώ και 6 χρόνια, ανάπτυξη.
Τα δεδομένα αυτά, όμως, είναι απολύτως αποθαρρυντικά για νέους ανθρώπους, που θέλουν να ασχοληθούν με την αγροτική παραγωγή. Και βεβαίως, δεν ενισχύουν την αναπτυξιακή δυναμική του πρωτογενούς τομέα.
Η έλλειψη κινήτρων, οι αυξημένοι φόροι και το κόστος παραγωγής, σε συνδυασμό με την άνιση κατανομή των κοινοτικών πόρων, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε περαιτέρω απαξίωση της μικρής γεωργικής παραγωγής. Στο θάνατο του Έλληνα αγρότη.
