ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
Φωτιές άναψε η αναφορά του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, στην τελευταία συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, περί «βλαχοδημάρχων Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ», τους οποίους θα πρέπει να «σαρώσει» η αξιωματική αντιπολίτευση στις επόμενες δημοτικές εκλογές.
Με αυτοσαρκασμό και σκωπτική διάθεση σχολίασε η Ντόρα Μπακογιάνννη το θέμα: «Είμαι βλαχομάνα. Έχω γιο βλαχοδήμαρχο». Και τόνισε: «Δε με ενόχλησε αυτό που είπε ο Τσίπρας. Θα πρέπει να σοβαρευτεί. Αν έχει στοιχεία για δημάρχους ότι είναι λαμόγια, να τα δώσει στη δικαιοσύνη και να πάνε φυλακή. Είναι βαθύτατα διχαστικό μήνυμα. Είναι μία λογική που ανήκει στο χθες».
Στο μήκος κύματος ανάλογο με της κυρίας Μπακογιάννη αλλά και του προέδρου της ΚΕΔΕ, Κώστα Ασκούνη, κινήθηκε χθες και ο δήμαρχος Καλαμάτας και πρόεδρος της ΠΕΔ Πελοποννήσου, Παν. Νίκας.
Στη σχετική του δήλωση σημείωσε τα εξής: «Θέλω να πω δυο κουβέντες για το χαρακτηρισμό “βλαχοδήμαρχοι”. Είναι ο χαρακτηρισμός που έδωσε ο κ. Τσίπρας στους δημάρχους που δεν ταυτίζονται με το ΣΥΡΙΖΑ. Βλαχοδήμαρχος είναι ο ρουσφετολόγος, ο ανίκανος, ο γελοίος, ο εχθρός του λαϊκού συμφέροντος. Θέλω ειλικρινά να εκφράσω τη λύπη μου, εκ μέρους και όλων των δημάρχων της Περιφέρειας Πελοποννήσου, γι’ αυτόν τον απαξιωτικό χαρακτηρισμό. Ένα χαρακτηρισμό ο οποίος επαναφέρει διχαστικά διλήμματα του παρελθόντος. Ένα χαρακτηρισμό με τον οποίο γίνεται προσπάθεια να μοιραστούν πιστοποιητικά υπευθυνότητας και επάρκειας.
Νομίζω ότι ήταν ατυχής ο χαρακτηρισμός. Επαναφέρει συγκρουσιακές καταστάσεις που οι δήμαρχοι δεν θέλουν. Καταδικάζουμε την αλαζονεία η οποία εκπηγάζει από το συγκεκριμένο χαρακτηρισμό και απαιτούμε τουλάχιστο το στοιχειώδη σεβασμό στον αγώνα και την αγωνία του κάθε δημάρχου μέσα σε δύσκολες συνθήκες να ανταποκριθεί στα καθήκοντά του».
Για το ίδιο θέμα έγραψε χθες στην ηλεκτρονική σελίδα του ΒΗΜΑτος η Λώρη Κέζα: «Υπάρχουν πολύ συγκεκριμένες συμπεριφορές και μια συγκεκριμένη αισθητική που επιτρέπει τη χρήση του όρου “βλαχοδήμαρχος”. Πρόκειται για πολιτευτές που κορδωμένοι περιφέρονται στα πανηγύρια, τάζοντας να φέρουν νερό από τη Σαχάρα.
Το ερώτημα είναι αν μπορεί κάποιος δημόσια να χρησιμοποιεί τέτοιους χαρακτηρισμούς. Σίγουρα μπορεί ένας τραγουδιστής ή ένας δημοσιογράφος. Για αρχηγό κόμματος, τα πράγματα αλλάζουν. Γιατί αν περιγράφει ως “βλαχοδήμαρχους” τους αιρετούς, θεωρεί δεδομένο ότι ψηφίστηκαν από κλαρινογαμπρούς. Υποτιμά, δηλαδή, το μέσο Έλληνα. Υποτιμά το δυνητικό ψηφοφόρο του…
(…) Ο Αλέξης Τσίπρας, φυσικά, δεν ομιλούσε μόνο για το περιτύλιγμα, όταν εκτόξευε το χαρακτηρισμό. Υπονοούσε πολλά. Όσα υπονοούν οι κυβερνητικοί όταν λένε ότι οι συριζαίοι είναι όλοι ταραχοποιοί και κρύβουν στα σπίτια τους καδρόνια για τις οδομαχίες. Και οι δυο πλευρές θεωρούν ότι με τέτοια κερδίζουν πόντους. Κερδίζουν στην επικοινωνία.
Την ώρα που τα επιτελεία τους υπολογίζουν πόση αίσθηση προκάλεσε κάθε ατάκα, τα σκουπίδια στοιβάζονται κάτω από τα παράθυρά τους.
Με τις προσβολές δεν πάει κανείς μακριά. Θα ήταν, λοιπόν, προτιμότερο να μάθουμε ποιες είναι οι προθέσεις των κομμάτων για την καθημερινότητα του δημότη.
Τα απορρίμματα δεν είναι τυχαίο παράδειγμα. Τον 21ο αιώνα η Ελλάδα δε γνωρίζει τι εστί ανακύκλωση. Επιπλέον, ελάχιστοι Δήμοι φωτίζουν τους δρόμους τους με φωτοβολταϊκά ή αναζητούν εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Δεν είναι μόνο αυτά. Οι Δήμοι απέκτησαν με τον “Καλλικράτη” αρμοδιότητες για την παιδεία και την υγεία. Πώς θα υλοποιηθούν αυτά χωρίς τους απαραίτητους πόρους; Πώς θα υλοποιηθούν, άραγε, όταν η Αριστερά θεωρεί ότι υπάρχει στην Ελλάδα μια ιντελιγκέντσια ικανή να ηγηθεί και Δεξιά ζει το όνειρο της αστικής τάξης;».
