Μπορεί προχθές να είδα καταστήματα ανοιχτά, αλλά είχα αποφασίσει να μην το σχολιάσω. Όμως, αυτό στο σχόλιο στο Facebook δε γίνεται να μη σχολιαστεί. Για μένα, είναι η πραγματικότητα του Νεοέλληνα που μας έφερε μέχρι εδώ.
Παλιά ήταν τα δύο κινητά και τα ακριβά αυτοκίνητα, που πλέον έχουν κοπεί, αλλά «η μόστρα» δύσκολα κόβεται. Πλέον είναι το άνοιγμα των Κυριακών και προχθές έσπευσαν κάποιοι να ψωνίσουν. Τελικά, είναι θέμα χρόνου ή θέμα χρημάτων; Εκτός αν την Κυριακή ήταν τσάμπα και δεν το κατάλαβα!
Γυρνώντας, λοιπόν, στο σχόλιο, η κοπέλα που το έγραψε δουλεύει σε κατάστημα μεγάλης εταιρείας κινητής τηλεφωνίας στην Αθήνα. Αυτή η κοπέλα δεν έχει δικαίωμα μια Κυριακή να δει τον άντρα της; Δεν μπορεί δε να πει στο αφεντικό της δε θα έρθω, γιατί, αν το πει, γνωρίζουμε πολύ καλά όλοι μας ότι την επόμενη μέρα θα βρεθεί στον ΟΑΕΔ.
Όσο για αυτούς που υποστηρίζουν ότι η Καλαμάτα έχει αλλάξει και πλέον έχει κόσμο κάθε Σαββατοκύριακο, ναι έχει αλλάξει, αλλά ο άλλος έρχεται για μπάνιο ή ξεκούραση, όχι για να ψωνίσει ρούχα, παπούτσια, κινητά κ.ο.κ.
Τέλος, να συγχαρώ όσους δεν άνοιξαν και δύο φορές συγχαρητήρια στα καταστήματα αλυσίδες που αγνόησαν την κεντρική εντολή και δεν άνοιξαν ή έκλεισαν άμεσα. Όσο για αυτούς έπαιζαν κρυφτούλι ανοιγοκλείνοντας τα ρολά: μπράβο, αλλά, απ’ ό,τι έμαθα, δε βγάλατε και πολλά!
Και κάτι τελευταίο: Το θέμα είναι όταν λέμε όλα τα καταστήματα να είναι ΟΛΑ και όσο μπορείτε, στηρίξτε τις τοπικές επιχειρήσεις.
Π.Μπ.
