Του Χάρη Χαραλαμπόπουλου
Την έλλειψη προσωπικού στα νοσοκομεία και, κατ’ επέκταση, στο Νοσοκομείο Καλαμάτας, έδειξαν χθες ως υπεύθυνη για τα προβλήματα που υπάρχουν οι γιατροί του νοσηλευτικού ιδρύματος.
Σε συνέντευξη Τύπου ο καρδιολόγος, πρόεδρος του Συλλόγου Ειδικευμένων Γιατρών ΕΣΥ Μεσσηνίας Μαν. Μάκαρης, παρουσίασε αναλυτικά τις δυσλειτουργίες που παρατηρούνται. Όπως είπε, από τις 117 προβλεπόμενες θέσεις στο οργανόγραμμα, έχουν καλυφθεί μόνο οι 69. Αντίστοιχα, το 2010 ήταν καλυμμένες οι 76.
Ανέφερε χαρακτηριστικά παραδείγματα, όπως την παντελή έλλειψη γαστρεντερολόγου από το Μάιο και αναφέρθηκε στις ελλείψεις: οι παθολόγοι έπρεπε να είναι 12 και είναι 6 (που θα γίνουν πέντε, επειδή ένας θα φύγει, ενώ θα προστεθεί κι ένας επικουρικός). Από τους 8 καρδιολόγους υπάρχουν 6, από τους 5 παιδίατρους υπάρχουν 3, από τους 2 νευρολόγους υπάρχει 1, από τους 2 γαστρεντερολόγους δεν υπάρχει ούτε ένας, από τους 7 ορθοπαιδικούς υπάρχουν 3, από τους 4 ουρολόγους υπάρχουν 3, από τους 3 ΩΡΛ υπάρχουν 2 (εκ των οποίων ο ένας μόνιμος και ο άλλος επικουρικός), στη μαιευτική από τους 5 υπάρχουν 4, από τους 7 αναισθησιολόγους υπάρχουν 3 (δύο μόνιμοι κι ένας επικουρικός), ενώ από τους 5 νεφρολόγους υπάρχουν 2.
Στη συνέντευξη επιχειρήθηκε, επίσης, να δοθεί εξήγηση για την αναστολή διενέργειας τακτικών χειρουργείων από τη Δευτέρα λόγω της έλλειψης αναισθησιολόγων.
Άλλα ζητήματα
Ο κ. Μάκαρης πρόσθεσε πως οι επικουρικοί δεν μπορούν να καλύψουν επαρκώς τις ανάγκες, ενώ ακόμη και σε αυτή την περίπτωση υπάρχει καθυστέρηση στην πρόσληψή τους, αφού μεσολαβεί διάστημα έως και δύο μηνών
Σημείωσε ακόμη το σημαντικό θέμα της διαθεσιμότητας των οδηγών ασθενοφόρων, αφού διακομίζεται ένας μεγάλος αριθμός ασθενών: «Υπάρχει ζήτημα με τις διακομιδές 400 ασθενών προς τα νοσοκομεία της Αθήνας, 84 προς τα νοσοκομεία άλλων πόλεων και 2.250 εντός της Μεσσηνίας, σε άτομα με προβλήματα μετακίνησης».
Μίλησε, επίσης, για τα ζητήματα ασφαλούς φύλαξης του χώρου, για τη μη τήρηση του ωραρίου επισκέψεων λόγω της έλλειψης εταιρείας φύλαξης, αλλά και τα κατ’ επανάληψη κρούσματα βίας σε βάρος όλου του προσωπικού, κάτι που απέδωσε στην έλλειψη επαρκούς αστυνόμευσης του χώρου.
Υποβάθμιση της δημόσιας υγείας
«Με όλα όσα συμβαίνουν», παρατήρησε, «υποβαθμίζεται η δημόσια υγεία προς όφελος της ιδιωτικής και σε βάρος των ασθενών, οι οποίοι δεν έχουν χρήματα να ξοδέψουν στην ιδιωτική ιατρική. Στην Ελλάδα της κρίσης μειώνεται κατά πολύ η δημόσια δαπάνη για την υγεία και αυξάνεται η ιδιωτική. Είμαστε πρωταθλητές στην ιδιωτική δαπάνη των χωρών της Ευρώπης».
Ακολούθως, ανέφερε πως, ενώ με βάση τη νομοθεσία οι ειδικευμένοι πρέπει να εργάζονται 48 ώρες την εβδομάδα και οι ειδικευόμενοι 58, μόλις πρόσφατα η Ελλάδα παραπέμφθηκε στα ευρωπαϊκά δικαστήρια λόγω παράβασης αυτού του νόμου. «Οι επιπτώσεις εντοπίζονται τόσο στην υγεία των ασθενών όσο και σε εκείνη των γιατρών, αφού και αυτοί αντιμετωπίζουν προβλήματα λόγω της υπερεργασίας», σχολίασε.
Οι αναισθησιολόγοι
Από την πλευρά της, η αναισθησιολόγος Χρυσάνθη Μάλιου ανέφερε πως το πρόβλημα είχε εμφανιστεί ξανά τον Αύγουστο και το Σεπτέμβριο: «Δεν πραγματοποιούνται τακτικά χειρουργεία από τη Δευτέρα για λόγους ασφαλείας των πολιτών. Θεωρούμε ότι επαρκούμε μόνο για να χορηγήσουμε αναισθησία σε επείγοντα περιστατικά και να εξασφαλίσουμε την ασφάλεια του νοσοκομείου, αφού, εκτός από τη χορήγηση αναισθησίας, επεμβαίνουμε και σε άλλες καταστάσεις που χρειάζονται τη δική μας φροντίδα (διασωληνώσεις).
Αν προκύψει κάτι σοβαρό και έκτακτο και θα πρέπει να χειρουργηθεί ο ασθενής, αφού δεν υπάρχουν περιθώρια αναβολής, το χειρουργείο θα γίνει. Εξαναγκάζονται οι χειρουργοί μας να διακομίζουν περιστατικά στην Αθήνα, με την πιθανότητα να χειρουργηθεί κάποιος μετά από μία εβδομάδα. Έχουμε φτάσει σε αυτή την τόσο άσχημη κατάσταση που στοιχίζει και στον κόσμο, αλλά και σε εμάς. Βρισκόμαστε σε κακή κατάσταση. Δεν ευθυνόμαστε, όμως, εμείς για αυτό. Η διοίκηση γνώριζε τι γίνεται, προσπάθησε να φέρει επικουρικό, τον έφερε, περιμένουμε να έρθει ένας ακόμη περί τα μέσα Ιανουαρίου και τότε, εν μέρει, το πρόβλημα θα λυθεί. Όμως, αν γίνονταν οι προσλήψεις όπως θα έπρεπε, δε θα είχαμε φτάσει σε αυτή την κατάσταση».
