Ο Σεπτέμβριος, πρώτος μήνας της εποχής του, είναι και μήνας τρυφερός, ήπιος, όλο υποσχέσεις για νέα ξεκινήματα. Ξεκινήματα για τα γλυκά πρωτάκια, και τους νέους φοιτητές, μια άτυπη πρωτοχρονιά για όλους εμάς που είπαμε “από Σεπτέμβριο” λίγο πριν το καλοκαίρι.
Ό,τι όνομα και να είχε, εμείς θα τον καταλαβαίνουμε από το απαλό του χέρι, από τις ημέρες που μικραίνουν, από τα φώτα που θα ανάβουμε από τις επτά, από ό,τι έχουμε υποσχεθεί στον εαυτό μας να αρχίσουμε ξανά ή για πρώτη φορά και τώρα μας σκουντάει.
Ο Σεπτέμβριος μήνας γλυκός και λίγο μελαγχολικός, σαν ρόδια στις προθήκες του μανάβη, απόγευμα φωτισμένο με κίτρινο φως…
Α.Π.
Φθινοπωρινές εικόνες…
