Μια ξεχωριστή λειτουργία με δέηση υπέρ υγείας πραγματοποιήθηκε την περασμένη Κυριακή στον Ιερό Ναό του Νοσοκομείου Καλαμάτας. Ήταν ο τρόπος για να πει ευχαριστώ μια οικογένεια σε έναν γιατρό, ο οποίος έσωσε ένα μέλος της από βέβαιο θάνατο. Το περιστατικό είχε συμβεί πριν από ένα μήνα περίπου και ο ασθενής επανήλθε ουσιαστικά στη ζωή μετά από καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση, χάρις στην άμεση αντίδραση («εισέβαλε» μέσα στο ασθενοφόρο!) και την επιμονή, τις γνώσεις και την αφοσίωση του νεαρού χειρουργού.
Ζητώ συγνώμη αν με το συγκεκριμένο σχόλιο παρακάμπτω την επιθυμία και των δύο πλευρών να μείνουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά θα ήταν πραγματικά κρίμα να μην προβληθεί έστω και με μια μικρή αναφορά, ένα γεγονός που αποτελεί αχτίδα φωτός και ελπίδας στη δύσκολη εποχή που ζούμε. Είναι παρήγορο και αναπτερώνει το ηθικό των «ρομαντικών» όταν επιβεβαιώνεται κάπου κάπου ότι η επιστημονική αρτιότητα, η αίσθηση του καθήκοντος, η ανιδιοτελής προσφορά στο συνάνθρωπο αντέχουν ακόμη στη «μάχη» με το φακελάκι, τις ελλείψεις και τη διαρκή υποβάθμιση των δημόσιων υπηρεσιών υγείας…
Χ.Ε.
