Κενό περιεχομένου κινδυνεύει να είναι σύντομα το δημόσιο σύστημα υγείας στη Μεσσηνία, καθώς – ιδιαίτερα για το Νοσοκομείο Καλαμάτας- ναι μεν οι υποδομές και ο τεχνολογικός εξοπλισμός έχουν εκσυγχρονισθεί και συνεχώς αναβαθμίζονται, αλλά το ανθρώπινο δυναμικό μονίμως φθίνει.
Μέσα σε όλα αυτά, κύμα αγωγών κατά νοσοκομειακών γιατρών, που έχει πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις τον τελευταίο καιρό, δυσκολεύει περαιτέρω την κατάσταση. Μόνο χθες στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Καλαμάτας είχε προγραμματισθεί η εκδίκαση 4 υποθέσεων για ανθρωποκτονία από αμέλεια με κατηγορούμενους σχεδόν όλους τους ιατρούς της Μαιευτικής Κλινικής του Νοσοκομείου. Πάντως, την τελευταία δεκαετία απ’ όσες αγωγές έχουν γίνει κατά κλινικών του νοσοκομείου, μόνο 2-3 περιπτώσεις έχουν δικαιωθεί για τη λήψη αποζημίωσης.
Η κατάσταση δε αυτή που παρατηρείται τον τελευταίο καιρό, σύμφωνα με πληροφορίες μας, οδήγησε σε παραίτηση τις προηγούμενες ημέρες τη διευθύντρια της Γυναικολογικής Κλινικής πριν από τη λήξη της θητείας της, καθώς συνεχώς ήταν απολογούμενη και χωρίς να έχει εκδοθεί αρνητική απόφαση εναντίον της.
Έλλειψη προσωπικού
Το τελευταίο διάστημα, σχεδόν κάθε εβδομάδα, γιατροί του νοσοκομείου κάθονται στο εδώλιο του κατηγορουμένου, ενώ γνωρίζοντες σημειώνουν ότι οι αγωγές δεν έχουν τελειωμό, καθώς τουλάχιστον άλλες 4-5 βρίσκονται σε εκκρεμότητα.
Στην πλειοψηφία των υποθέσεων που εκδικάζονται οι αποφάσεις είναι αθωωτικές, ενώ την τελευταία 10ετία εκδόθηκαν μόνο 2-3 θετικές αποφάσεις για αποζημίωση πολιτών.
Επίσης, την τελευταία 3ετία έφυγαν από το Νοσοκομείο Καλαμάτας με σύνταξη 14 διευθυντές κλινικών και οι θέσεις αυτές έχουν καλυφθεί με αναπληρωτές ή επικουρικούς.
Αυτό συμβαίνει διότι με νόμο του 2007 οι θέσεις διευθυντών που προκηρύσσονται και προσλαμβάνονται είναι σε πολύ μικρό ποσοστό από το υπουργείο, περίπου 20%. Έτσι, τα νοσοκομεία αναγκάζονται να καλύψουν τις θέσεις με αναπληρωτές ή επικουρικούς γιατρούς.
Αυτό, φυσικά, δημιουργεί πρόβλημα στη σωστή λειτουργία των κλινικών, καθώς υπάρχει έλλειψη προσωπικού και, κατ’ επέκταση, ενδυναμώνεται ο ιδιωτικός τομέας.
Είναι, δε, χαρακτηριστικό ότι οι γιατροί δε δέχονται εύκολα να στελεχώσουν τα Περιφερειακά Ιατρεία, τα οποία μένουν κενά.
Της Βίκυς Βετουλάκη
