ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΧΩΡΟΣ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΚΑΝΑΡΗ ΓΙΑ ΜΙΚΡΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥΣ
Το παρακάτω ρεπορτάζ θα μπορούσε να ξεκινά κάπως έτσι: Ένας ακόμη ιδιωτικός χώρος δημιουργικής εκπαίδευσης στο χώρο της ζωγραφικής και των εικαστικών ξεκίνησε να λειτουργεί στην Καλαμάτα από τον περασμένο Αύγουστο, απέναντι από το 4ο Δημοτικό Σχολείο, στην οδό Κανάρη. Ονομάζεται το «Σπίτι της τέχνης», το οποίο και διευθύνει η Νάντια Παπαδοπούλου, ζωγράφος.
Η καλλιτέχνις, η οποία έχει ήδη δώσει τα διαπιστευτήριά της με την πρώτη της ατομική έκθεση στην Καλαμάτα, διδάσκει, εκτός από την τέχνη της ζωγραφικής, πηλό, κατασκευές, γυψόγαζα και ψηφιδωτό, ενώ παραδίδει και μαθήματα για όσα παιδιά θέλουν να δώσουν εξετάσεις στη Σχολή Καλών Τεχνών.
Η εκπαίδευση ξεκινά κάθε Παρασκευή (7.00- 9.00 μ.μ) με μαθήματα αγιογραφίας για ενήλικες και συνεχίζεται το Σάββατο από το πρωί στις 10.00 έως τις 1.30 το μεσημέρι με μαθήματα για παιδιά από 4,5 έως και 14 χρόνων, ενώ ολοκληρώνεται το βράδυ (7.00- 9.00) με ελεύθερο σχέδιο ενηλίκων.
Η άλλη πλευρά του ρεπορτάζ συνεχίζεται ως εξής, παραφράζοντας έναν αφορισμό του Πάμπλο Πικάσο: «Το Σπίτι της Τέχνης» είναι ένας χώρος που μας επιτρέπει να καταλαβαίνουμε την αλήθεια μέσω του ψέματος που είναι η συγκεκριμένη ανθρώπινη δραστηριότητα. Κι αυτό, εξαιτίας της έλξης που προκαλεί στις ανθρώπινες αισθήσεις, διεγείροντας το νου ή το συναίσθημα. Είναι μια δημιουργική έκφραση που μέσα στο έργο αποτυπώνει την ψυχική κατάσταση, τα συναισθήματα, τις ιδέες, την αίσθηση ή τους οραματισμούς μας.
Αν συμφωνήσουμε ότι, πάνω απ’ όλα, οι καλλιτέχνες δεν πρέπει να είναι μόνο σε γκαλερί και μουσεία, θα πρέπει να είναι παρόντες σε όλες τις πιθανές δραστηριότητες, να είναι χορηγοί της σκέψης σε ό,τι προσπάθεια αναλαμβάνουν οι άνθρωποι, σε κάθε επίπεδο, αυτό κάνει η Νάντια Παπαδοπούλου.
Μια νέα καλλιτέχνις με πολύ ταλέντο, η οποία εκτιμά το μέρος που ζει και θέλει να κινηθεί δυναμικά προς τα εμπρός χωρίς να είναι προσκολλημένη στο παρελθόν. Είναι ένας άνθρωπος που βλέπει τα πράγματα διαφορετικά, έξω από τα ειωθότα, μια φρέσκια και δημιουργική ματιά σε μια χώρα που έχει πέσει στα γόνατα.
Όταν τη ρώτησα, με την ευκαιρία μιας παλιότερης συνέντευξης, τι είναι αυτό που την κρατάει στην Ελλάδα και δε φεύγει για κάποια χώρα του εξωτερικού, μου απάντησε με ιστορίες που μιλούσαν για το ελληνικό φως. Το φως του ήλιου που εντυπωσίασε τους αρχαίους ώστε να το θεοποιήσουν, αλλά και το φως που οι ίδιοι οι άνθρωποι δημιούργησαν. Το καθημερινό φως που διαλύει το σκοτάδι, αλλά και το άλλο που συνοδεύει κάθε σημαντική στιγμή μας. Για τη Νάντια, παρά την κρίση, «δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα…». Κι αυτό είναι που θέλει να μεταδώσει στους μαθητές της, αλλά και να μετουσιώσει στα έργα της.
Από όποια πλευρά κι αν δει κανείς το ρεπορτάζ, «Το Σπίτι της Τέχνης» μας περιμένει…
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
Φωτό: Στασινός Μουτσούλας
