Στις επόμενες λέξεις δεν έχω σκοπό να σε πείσω να με ψηφίσεις.
Θέλω να σου ζητήσω να έρθεις να συμμετάσχεις.
Ως νέος άνθρωπος μοιράζομαι τις αγωνίες και βλέπω καθημερινά την απόγνωση και την απελπισία της νέας γενιάς.
Γνωρίζω πολλούς γονείς που τα παιδιά τους έχουν φύγει στο εξωτερικό για να βρουν δουλειά, συναντώ καθημερινά στις περιοδείες μου πολλούς νέους που ψάχνουν μια προοπτική για το μέλλον. Δεν υπάρχουν μαγικά κουμπιά που πατάς και λύνεις τα προβλήματα. Σίγουρα, όμως, αυτά δε λύνονται δια της απουσίας.
Έχω ήδη επισκεφτεί 35 νομούς της χώρας και αυτό που αντιλαμβάνομαι είναι πως το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας ψάχνει κάπου να ακουμπήσει για να στηριχτεί.
Παρ’ όλα αυτά, το μεγάλο μέρος της κοινωνίας δεν έχει αποπολιτικοποιηθεί, όπως πολλοί θέλουν και τους συμφέρει. Έχει γυρίσει, όμως, την πλάτη στην παρωχημένη πολιτική των κλειστών συστημάτων που βλέπουν το κόμμα, το κάθε κόμμα, ως ιδιοκτησία τους.
Οι ιδεοληψίες και η αποδεδειγμένη ανικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ έχουν οδηγήσει τη χώρα σε ένα αδιέξοδο τέλμα -σε όλα τα επίπεδα- και τους ανθρώπους στην πιο βαθιά απελπισία. Η οικονομία βουλιάζει, η κοινωνική συνοχή διαλύεται, η παιδεία παρακμάζει. Αναβιώνουν οι χειρότεροι εθνικοί κίνδυνοι, την ίδια ώρα που στο εσωτερικό της χώρας επικρατεί η απόλυτη διαφθορά και ανομία.
Εσύ, το ξέρεις καλύτερα. Το ζεις στην καθημερινότητά σου, με το εισόδημά σου να μειώνεται, με τα περιθώρια εργασίας να λιγοστεύουν, με τους φόρους να αυξάνονται, με την ανασφάλεια να μεγαλώνει, με την ελπίδα να μην έρχεται.
Είναι, σε κάθε περίπτωση, σαφές πως όλες οι μεγάλες και τολμηρές αλλαγές στην ιστορία αυτού του τόπου, έγιναν μόνο όταν είχαν τη μαζική συμμετοχή των πολιτών.
Και όσο αν κάποιοι προσπαθούν να σε πείσουν πως υπάρχει χρόνος για να περιμένουμε, η σημερινή κατάσταση, επιβεβαιώνει ξεκάθαρα πως χρόνος δεν υπάρχει. Και αν η Νέα Δημοκρατία θέλει να επιβιώσει πολιτικά, τότε θα πρέπει γρήγορα να αλλάξει.
Τώρα, λοιπόν, ήρθε πάλι η ώρα, να αλλάξεις και την Παράταξη και την Πατρίδα. Και σε καλώ να μην αφήσεις αυτήν την ευκαιρία να πάει χαμένη.
Η υποψηφιότητά μου δεν αφορά μόνο στην επιλογή ενός προσώπου. Δε ζητώ απλά το αξίωμα του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας.
Ζητώ να οικοδομήσουμε μαζί τον πολιτικό φορέα της επόμενης μέρας, που θα διαμορφώσει το όραμα της Ελλάδας των επόμενων ετών. Της Ελλάδας που θα σηκώσει κεφάλι και με αισιοδοξία, αυτοπεποίθηση, θα στραφεί στον έξω κόσμο, έχοντας ξεπεράσει τα προβλήματά της.
Ένωσα τις δυνάμεις μου με όσους επιτακτικά ζητούν την πολιτική επανένταξη της παράταξης στην κοινωνία. Με όσους αντιλαμβάνονται πως το πείραμα του ΣΥΡΙΖΑ με τις θυσίες των πολιτών, δεν μπορεί άλλο να συνεχιστεί.
Όσο αυτή η κυβέρνηση θα πασχίζει να κατανοήσει την ανάγκη παραγωγής νέου πλούτου, εμείς ήδη θα σχεδιάζουμε το ελκυστικό και σταθερό πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον εντός του οποίου θα μπορούν να υπάρξουν επενδύσεις, δημιουργώντας νέες και σταθερές θέσεις εργασίας.
Όσο αυτή η κυβέρνηση θα πασχίζει να κατανοήσει την αξία της αριστείας στην εκπαίδευση, της έρευνας και της καινοτομίας στο σύγχρονο κόσμο, εμείς θα στεκόμαστε στο πλευρό των startup επιχειρήσεων και των νέων επιστημόνων, πείθοντάς τους ότι αξίζει τον κόπο να μείνουν εδώ και να αγωνιστούν, γιατί μία νέα Ελλάδα ανατέλλει.
Σε καλώ να συμμετάσχεις για να φτιάξουμε μαζί μια ανοικτή παράταξη ενεργών και υπεύθυνων πολιτών και όχι προσωπικών μηχανισμών, μία συμμετοχική παράταξη που δε θα έχει επετηρίδα, αλλά θα αναγνωρίζει την αξία τους καθενός.
Γιατί μόνο το άνοιγμα στην κοινωνία θα δώσει προοπτική νίκης στην παράταξη.
Και κάτι ακόμα.
Όποιον και να επιλέξεις, η παράταξη την επόμενη ημέρα θα βγει ενωμένη και πιο δυνατή. Το εγγυώνται οι υποψήφιοι και, κυρίως, το εγγυάται η συμμετοχή της βάσης.
Σε καλώ να συμμετάσχεις και να πείσεις όσους περισσότερους μπορείς. Διάλεξε ποιος σε εκφράζει περισσότερο και έλα. Μικρή συμμετοχή σημαίνει νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και ήττα της παράταξης και της χώρας.
Όσο περισσότεροι ψηφίσουν, τόσο περισσότερο κοντά στην Ελπίδα, την Αναγέννηση και τη Λύτρωση θα βρίσκεται η παράταξη και η χώρα. Το αύριο χρειάζεται νέες νοοτροπίες, νέες αλήθειες και νέα οράματα.
Και πάνω απ’ όλα, για να πορευτούμε μαζί με ένα Εθνικό Σχέδιο Αναγέννησης, που θα προκύψει από μια νέα Κοινωνική Συμφωνία.
Για μια Οικονομία που θα παράγει και θα διανέμει πλούτο και όχι φτώχεια, για ένα Κράτος Αλληλεγγύης και Κοινωνικής Συνοχής, για μία Χώρα Εθνικά Υπερήφανη.
Ελπίζω μέχρι τις επόμενες λέξεις που θα σου ξαναγράψω, να έχουμε καταφέρει, τουλάχιστον, να φτιάξουμε μια Ελλάδα που θα θέλουν να μείνουν τα παιδιά μας.
Φιλικά,
Απόστολος Τζιτζικώστας
