Η ώρα του αρχηγού στη Νεά Δημοκρατία


Γράφω πάντα κατά τη γνώμη μου και το πιστεύω μου.
Αρκετό καιρό τώρα διαβάζω στον Τύπο, ιδίως τον καλαματιανό, ορισμένους να τάσσονται υπέρ ορισμένων υποψήφιων αρχηγών της Ν.Δ. Ορισμένοι από αυτούς που τους δώσαμε μια καρέκλα τίτλου τάσσονται υπέρ του τάδε υποψήφιου αρχηγού της Ν.Δ., αλλά δε μας είπαν με ποια ιδιότητα τάσσονται, του κόμματος ή τη δική τους;
Με την ιδιότητα του κόμματος δεν μπορούν να τάσσονται, διότι δεν τους έδωσε κανείς το δικαίωμα αυτό. Πολλοί από αυτούς, τα λεγόμενα καρακόλια, καλά θα κάνουν να καθίσουν ήσυχα, διότι πίσω έχει η αχλάδα την ουρά και σήμερα είναι και αύριο δεν είναι.
Εμείς σας δώσαμε τίτλους, εμείς σας τους παίρνουμε. Αυτοί οι λίγοι που καπηλεύονται τον Αντώνη Σαμαρά, ας κάτσουν στα αυγά τους, διότι κανείς από αυτούς δεν είναι φίλος του Αντώνη. Όλοι τους είναι συμφεροντολόγοι, λίγοι είναι οι πραγματικοί φίλοι του Αντώνη, τους μετράς στα δάχτυλα. Μιλάμε για τους πραγματικούς φίλους του και όχι για τα καρακόλια του.
Γι’ αυτό το λόγο, Αντώνη, τράβα τους τ’ αυτιά, μήπως και βάλουν μυαλό που δεν έχουν. Εγώ που πιστεύω, Αντώνη, ότι είμαι φίλος σου, σου λέω: πάρε μια θέση. Έπειτα από ώριμη σκέψη, πήρα την απόφαση να στηρίξω και ψηφίσω τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, διότι κρίνω ότι είναι ο πιο κατάλληλος. Εγώ τον Μεϊμαράκη δεν τον έχω ποτέ μα ποτέ συναντήσει, απλώς τον κρίνω ως κατάλληλο και πιστεύω να μην κάνω λάθος. Ο σύντομος καιρός θα το δείξει. Γι’ αυτό το λόγο καλώ τους συγγενείς, φίλους και γνωστούς να στηρίξουμε και ψηφίσουμε τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Πιστεύω να μην ασχοληθώ στο μέλλον με καρακόλια που τους δώσαμε καρέκλες.
Αυτά για τώρα.
Κ.Σ.
Ζ.