Τα τελευταία χιλιόμετρα της πιο εξαντλητικής και επίπονης, από κάθε άποψη, εσωκομματικής προεκλογικής κούρσας διανύουν οι δυο μονομάχοι για την ηγεσία της Ν.Δ., Βαγγέλης Μεϊμαράκης και Κυριάκος Μητσοτάκης, και στην προσπάθειά τους να ενισχύσουν τις υποψηφιότητές τους, ανεβάζουν τους τόνους.
Το κλίμα τις τελευταίες ώρες είναι τεταμένο και τα… «καρφιά» των δύο υποψήφιων αρχηγών συνεχή, ενώ στο επίκεντρο είναι η πολιτική που απορρέει από το μνημόνιο και κατά πόσο κανείς ταυτίζεται ή όχι μαζί της και σε ποιο βαθμό.
Εν τω μεταξύ, όπως ανακοινώθηκε από το Δήμο Καλαμάτας, για τη διεξαγωγή της εκλογικής διαδικασίας προς ανάδειξη του νέου προέδρου της Νέας Δημοκρατίας μεθαύριο Κυριακή 10 Ιανουαρίου, κατόπιν σχετικού αιτήματος, διατίθενται οι εξής αίθουσες, με κάλπες και παραβάν: Στην Καλαμάτα, το ΚΕΠ στο Διοικητήριο (3 κάλπες). Στον Άρι, το Δημοτικό Κατάστημα (1 κάλπη). Στ’ Αρφαρά, το ΚΕΠ (1 κάλπη). Στη Θουρία, το Δημοτικό Κατάστημα (1 κάλπη).
Να σημειώσουμε ότι στα τελευταία νέα από τα δύο “στρατόπεδα” κυριαρχούν δύο ειδήσεις: Το μεγάλο δημοσκοπικό προβάδισμα που εμφανίζει ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης έναντι του Κυριάκου Μητσοτάκη, λίγα 24ωρα πριν από το β’ γύρο των εσοκομματικών εκλογών στη Ν.Δ.
Σε δημοσκόπηση της Οpinion Poll ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης συγκεντρώνει ποσοστό από 48,6% – 50,1%, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να συγκεντρώνει ποσοστό 31,5% – 30,8%. Μεγάλο είναι και το ποσοστό των υποστηρικτών του κόμματος που φαίνεται πως θα προσέλθει στις κάλπες και πάλι, καθώς το 87,1% δηλώνει πως σίγουρα θα ψηφίσει.
Επίσης, η Wall Street Journal “ψηφίζει” Μητσοτάκη. Συγκεκριμένα, «σημείο καμπής» χαρακτηρίζει την προοπτική εκλογής του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Ν.Δ.
Σε άρθρο του δημοσιογράφου Σάιμον Νίξον με τίτλο «Ακτίδα Ελπίδας του Νέου Έτους για την Ελλάδα», αναφέρεται ότι σε μία τέτοια περίπτωση «θα άνοιγε η πόρτα, ώστε η Νέα Δημοκρατία να επανατοποθετηθεί σαν ένα μοντέρνο κεντροδεξιό κόμμα, υπέρμαχο της επιχειρηματικότητας, το οποίο θα μπορούσε να συσπειρώσει τις κεντρώες πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα».
Σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα, αυτό θα μπορούσε να έχει σημαντικές συνέπειες.
«Μία αναμορφωμένη και ανανεωμένη ΝΔ, ικανή να ασκήσει δυναμική αντιπολίτευση, θα πίεζε τον ΣΥΡΙΖΑ να ανταποκριθεί στις φιλόδοξες, αλλά κυρίως ανεκπλήρωτες, μεταρρυθμιστικές υποσχέσεις του. Θα αναπτέρωνε, επίσης, το ηθικό του δοκιμαζόμενου ιδιωτικού τομέα, η τύχη του οποίου είναι καθοριστική για την προοπτική της ελληνικής οικονομίας» επισημαίνει.
Παράλληλα, εκτιμά ότι μία νίκη του Κ. Μητσοτάκη θα είχε απήχηση και πέραν της Ελλάδας και «θα έστελνε το μήνυμα ότι πολιτική ανανέωση στην Ευρώπη είναι εφικτή, ακόμα και υπό τις πλέον αντίξοες συνθήκες».
Επιμέλεια: Αντώνης Πετρόγιαννης
