Το δημοτικό άσμα λέει ότι “Αχός βαρύς ακούγεται, πολλά τουφέκια πέφτουν. Μήνα σε γάμο ρίχνονται; Μήνα σε χαροκόπι; Ουδέ σε γάμο ρίχνονται, ουδέ σε χαροκόπι”… Τότε;
Ο λόγος είναι για το δρόμο Καλαμάτα- Ριζόμυλος. Ο δήμαρχος Καλαμάτας, Παν. Νίκας κάνει λόγο για έργο εθνικής σημασίας, το υπουργείο σκέπτεται και ξανασκέπτεται, κάποιοι πιέζουν, ο δήμαρχος Μεσσήνης, Γ. Τσώνης λέει άλλα, το κόστος βαραίνει. Περίπου 200 εκατομμύρια ευρώ. Δεν τα δίνεις και τόσο εύκολα.
Γιατί με αυτό το ποσό βελτιώνεις και συντηρείς όλο το εσωτερικό οδικό δίκτυο της Μεσσηνίας. Γιατί πολύ απλά, όταν πήγαινα από τη Φλωρεντία στην Πίζα διέσχισα ένα δρόμο με στροφές, καλοσυντηρημένο, όμως, χωρίς ψόφια ζώα στο δρόμο. Και μιλάμε για δύο πόλεις που συγκεντρώνουν κάθε χρόνο εκατομμύρια τουρίστες.
Εμείς γιατί θέλουμε να ισοπεδώσουμε το φυσικό τοπίο; Ας μάθουμε πρώτα να πουλάμε τα τοπικά μας προϊόντα και όχι πλαστικές τροφές, ας καταλάβουμε ότι με 1,50 ευρώ το μικρό μπουκάλι το νερό δεν πάμε πουθενά, ας συνειδητοποιήσουμε ότι η ποιότητα είναι το μοναδικό όπλο που κερδίζει κάθε μάχη, και, μετά τα ξαναλέμε. Αλλά λύση δεν είναι να ξοδεύουμε το…μισό ΑΕΠ της χώρας σ΄ ένα Νομό.
Α.Π.
Αχός βαρύς ακούγεται…
