Το Νοέμβριο του 2016 ο «Δημόκριτος» παρουσίασε στην Καλαμάτα τη μελέτη που εκπόνησε για τη ρύπανση που προκαλούν τα πυρηνελαιουργεία στην ευρύτερη περιοχή του Μελιγαλά.
Για τους περισσότερους ήταν ένα πρώτο, ουσιαστικό βήμα για την αντιμετώπιση ενός χρονίζοντος προβλήματος το οποίο αναγκάζει τους κατοίκους να ζουν με το μαρτύριο της δυσοσμίας και τα δυσμενή αποτελέσματα της ρύπανσης.
Όταν η συζήτηση έφτασε, όμως, στο “δια ταύτα”, εκείνο που διαπιστώθηκε ήταν ότι δεν μπορούν να γίνουν και πολλά πράγματα, ούτε ειπώθηκε κάτι σοβαρό για τις επιπτώσεις στην υγεία των πολιτών.
Βέβαια, οι ίδιοι γνωρίζουν τι σημαίνει να ζει κανείς καλυμμένος καθημερινά με ένα λευκό σύννεφο, αλλά μόνο η πολιτική βούληση είναι εκείνη η οποία, όπως φαίνεται, μπορεί να κάνει κάτι ουσιαστικό.
Χθες είχαμε τηλεφωνήματα από την περιοχή που μας περιέγραφαν την αποπνικτική κατάσταση που βιώνουν, τις επανειλημμένες προσπάθειες που έχουν κάνει, έστω και, για ύφεση του προβλήματος, τις μηνύσεις και όλα όσα μπορούν.
Όπως φαίνεται, όμως, και πάλι δε θα καταφέρουν κάτι, εκτός και μάθουν να ζουν με το πρόβλημα, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την υγεία τους…
Α.Π.
