Από το πρόγραμμα “Αντώνης Τρίτσης”
Με αφορμή τις ανακοινώσεις του υπουργείου Εσωτερικών ότι στο νέο πρόγραμμα για την Αυτοδιοίκηση «Αντώνης Τρίτσης» εντάχθηκαν τρία έργα του Νομού Μεσσηνίας που παρουσίαζαν προβλήματα με τη χρηματοδότησή τους, ο βουλευτής και εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Χαρίτσης, σε ανακοίνωσή του σημειώνει:
“Παρουσιάζοντας το «νέο» πρόγραμμα (σ.σ. ο υπουργός Εσωτερικών) αποφάσισε να καπηλευθεί 40 έργα ήδη ενταγμένα στο πρόγραμμα «ΦιλόΔημος», παρουσιάζοντάς τα ότι δεν είχαν εξασφαλισμένη χρηματοδότηση.
Επειδή, όμως, το ψέμα έχει «κοντά ποδάρια», όλα τα παραπάνω έργα έχουν υπογεγραμμένη δανειακή σύμβαση με το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, εξασφαλισμένη χρηματοδότηση και στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι δημοπρατημένα ή συμβασιοποιημένα.
Από αυτά τα έργα 3 είναι στο νομό μας:
•Το εμβληματικό έργο ύδρευσης που αφορά στην «Αντικατάσταση κεντρικού αγωγού μεταφοράς νερού από τις πηγές της Τ.Κ. Πηδήματος μέχρι την Καλαμάτα – Μεσσήνη», 11.127.000 ευρώ – δημοπρατημένο
•Έργα συλλογής, επεξεργασίας και διάθεσης λυμάτων Κορώνης Δήμου Πύλου-Νέστορος (έργα αποχέτευσης και βιολογικού καθαρισμού), 7.825.700 ευρώ – Υπό δημοπράτηση
•Ανέγερση νέου σχολικού συγκροτήματος Γυμνασίου και ΓΕΛ Κορώνης, 5.995.535 ευρώ – δημοπρατημένο.
Τα συγκεκριμένα αυτά εμβληματικής και ζωτικής σημασίας έργα για τη Μεσσηνία εντάχθηκαν στο πρόγραμμα «ΦιλόΔημος» με τη συνεργασία και την προσπάθεια των Δήμων επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Δυστυχώς, για τον υπουργό ούτε εμείς, ούτε η Αυτοδιοίκηση, ούτε οι πολίτες έχουν μνήμη χρυσόψαρου. Αξίζει δε να αναφερθεί ότι οι εντάξεις στο πρόγραμμα «ΦιλόΔημος» ξεπερνούσαν τα 122 εκατομμύρια ευρώ για τους 6 Δήμους της Περιφερειακής Ενότητας Μεσσηνίας μέχρι και τον Ιούλιο του 2019.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και με το πρόγραμμα «ΦιλόΔημος», σε αγαστή συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, κατόρθωσε να εγκαθιδρύσει ένα διαφορετικό μοντέλο άσκησης πολιτικής, προωθώντας κρίσιμα έργα υποδομών με μόνο κριτήριο τη χρησιμότητά τους στις τοπικές κοινωνίες.
Οι επιλογές της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας μάς επιστρέφουν σε άλλες εποχές, όπου κυριαρχούσαν τα έργα βιτρίνας και μοναδικό κριτήριο για την ένταξή τους ήταν τα πολιτικά φρονήματα του εκάστοτε δημάρχου.
Οι τοπικές κοινωνίες εξέλεξαν τοπικούς άρχοντες για να χρήσιμοι στον τόπο τους, όχι για να λειτουργούν ως κομματικοί χειροκροτητές στις καταστροφικές επιλογές της κυβέρνησης.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση οφείλει να μην επιτρέψει την επαναφορά σε αυτόν τον ολιστικό κατήφορο που απαξιώνει το ρόλο της, αλλά και την ίδια της την ύπαρξη”.
Α.Π.
