Για την Ευρώπη του Σοσιαλισμού και του Ανθρώπου
Με αφορμή τη δολοφονία του μαύρου George Floyd από αστυνομικούς πραγματοποιούνται εδώ και εβδομάδες αντιρατσιστικές κινητοποιήσεις σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη της γης, στις μεγαλουπόλεις του κόσμου, που σε περιπτώσεις αριθμούν εκατοντάδες χιλιάδες.
Το πρωτοφανές ξέσπασμα παγκόσμιας οργής που εκδηλώνεται δεν μπορεί να εκτιμηθεί παρά ως η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Με πιο ελπιδοφόρο χαρακτηριστικό του ότι η πλειοψηφία των πολιτών που στρέφονται ενάντια στο ρατσισμό, αλλά και την κρατική και την ταξική βία είναι λευκοί.
Σε όλες τις περιπτώσεις συμμετείχαν και περιθωριοποιημένες, διωγμένες μειονότητες που μαζί με όλους φώναζαν συνθήματα, κάποια από τα οποία ήταν κοινά στην πλειοψηφία των κινητοποιήσεων. Το «Δεν μπορώ να αναπνεύσω», η τελευταία κραυγή απόγνωσης του George Floyd, ακούστηκε σχεδόν παντού, από τη μια άκρη της υφηλίου μέχρι την άλλη.
Στη Γερμανία ακούστηκαν τα «Ναζί έξω!» και «Γερμανία, δεν είσαι αθώα». Και ανακήρυξαν τη μάχη στις αμερικάνικες πόλεις ως δική τους μάχη με το σύνθημα, «Ο πόνος σου είναι ο πόνος μου, ο αγώνας σου είναι ο αγώνας μου». Τέτοια απήχηση είχαν, που γερμανικές ομάδες ποδοσφαίρου κατέβηκαν στο γήπεδο με μπλουζάκια και περιβραχιόνια που έγραφαν «Black Lives Matter».
Στη βρετανική πρωτεύουσα δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι φώναξαν «Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν είναι αθώο!» και αποκαθήλωσαν άγαλμα εμπόρου σκλάβων.
Από κοινού Εβραίοι και Παλαιστίνιοι διαδήλωσαν στην Κατεχόμενη Παλαιστίνη με κεντρικό σύνθημα «Palestinian lives matter».
Το «Ίδια ιστορία, διαφορετικό έδαφος» όπως και το «Αν σπείρετε ρατσισμό, θερίζετε επανάσταση», ήταν επίσης ορισμένα από τα συνθήματα που ακούστηκαν στις γειτονιές του κόσμου.
Μέσα σε αυτό το κλίμα ο Έλληνας πρωθυπουργός επισκέφτηκε το Ισραήλ, όπου δήλωσε ότι η επιθετική συμπεριφορά της Τουρκίας απειλεί την ειρήνη, ενημερώνοντας έτσι την ισραηλινή κυβέρνηση, από την οποία «ουδέποτε απειλήθηκε η ειρήνη», για απαράδεκτες συμπεριφορές. Συζήτησαν, επίσης, για τον αποσταθεροποιητικό ρόλο της Τουρκίας, με τον Έλληνα πρωθυπουργό να διαβεβαιώνει: «Εμείς πάντοτε θα επιδιώκουμε την ειρήνη, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο». «Αδιαμφισβήτητη» κάνουν τη διαβεβαίωσή του οι συνομιλίες που είχε με την ισραηλινή κυβέρνηση, όπως και το θερμό κλίμα που σε αυτές επικράτησε. «Αδιαμφισβήτητή» την κάνει και το γεγονός ότι για πρώτη φορά Έλληνας πρωθυπουργός επισκέφτηκε το Ισραήλ χωρίς να επισκεφθεί τα κατεχόμενα και να συναντηθεί με τους Παλαιστινίους. Όπως «αδιαμφισβήτητη» την κάνει και η συμμαχία Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, που έδωσε όλα τα προσχήματα στον Τούρκο πρωθυπουργό για να πείσει τον κόσμο της Τουρκίας ότι Ελλάδα και Κύπρος έχουν τις χειρότερες προθέσεις απέναντί τους.
Τους ισχυρούς της γης, όμως, ελάχιστα τους ενδιαφέρει ο κόσμος και το τι σκέφτεται. Και ακόμα λιγότερο τα συμφέροντα και οι ζωές του, κάτι που αποδεικνύουν συνέχεια, μέσα από τις ταξικές επιθέσεις απέναντι στους ίδιους τους συμπατριώτες τους.
Η Αριστερά πρέπει να αφουγκραστεί τα μηνύματα της εποχής συνολικά, τον εθνικιστικό εκτροχιασμό σε ολόκληρο τον κόσμο, αλλά και το ισχυρό αντίβαρό του που αναπάντεχα παρουσιάστηκε μέσα από τις παγκόσμιες αντιρατσιστικές κινητοποιήσεις που ένωσαν καταπιασμένους και απόκληρους όλων των φυλετικών και θρησκευτικών αποχρώσεων. Κινητοποιήσεις που αναδεικνύουν με εξαιρετικό τρόπο ότι οι μάζες των ανθρώπων αυτού του πλανήτη, λευκοί και μαύροι, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι, Έλληνες και Τούρκοι, υποφέρουν κάτω από τις ίδιες συνθήκες που επιβάλλει η παγκόσμια κατάρρευση του οικονομικού συστήματος, την ίδια καταπίεση, την ίδια έλλειψη ελπίδας για το μέλλον.
Η τεράστια πρόκληση για την παγκόσμια αριστερά, για τους όπου γης εκπροσώπους των εργαζομένων και καταπιεσμένων μαζών, αναδεικνύεται από τα ίδια τα γεγονότα με έναν ξεκάθαρο τρόπο: Εθνική ή ταξική συσπείρωση. Δεν υπάρχει κάτι άλλο.
Του Σωτήρη Βλάχου
