Κυρία Αποστολάκη,
Η παρούσα παρέμβασή μου δεν είναι απάντηση σε δημοσιεύματα σχετικά με το θέμα της επικεφαλίδας που φιλοξενήθηκαν στην έγκριτη εφημερίδας σας την 11η Αυγούστου 2020, αλλά αποτελεί υποχρέωσή μου να ενημερώσω υπεύθυνα τους δημότες της Καλαμάτας για τα παρακάτω:
Πλατεία Ι. Ν. Υπαπαντής
Η πρώτη σοβαρή προσπάθεια προκειμένου να διαμορφωθεί ο χώρος σε προσπελάσιμη πλατεία στο χριστεπώνυμο πλήρωμα πραγματοποιήθηκε το έτος 1960. Κατά τη διάρκεια των εργασιών ήλθαν στο φως αρχαιολογικά ευρήματα και με εντολή του τότε αειμνήστου Δημάρχου, οι εργασίες διεκόπησαν και ενημερώθηκε η Εφορεία Αρχαιοτήτων. Ο επιβλέπων τις εργασίες, Έφορος Αρχαιοτήτων Νικ. Γιαλούρης, επισκέφθηκε το χώρο και σε έγγραφο θεώρησε τα ευρήματα σημαντικά, διότι εδραιώθηκε η άποψη περί ταυτίσεως των ευρημάτων με τις Ομηρικές και Κλασσικές Φαρές και συμπέρανε ότι τα ερείπια αποτελούσαν τμήμα οικοδομήματος του Δ΄ αιώνος π.Χ.
Στο έγγραφό του ανέφερε ακόμα τα εξής: «Κατέληξα στην απόφαση να εισηγηθώ την κ ά λ υ ψ η των ερειπίων, καθ΄ όσον ανευρέθησαν μόνον αι κατώτεραι βάσεις του οικοδομήματος».
Για περισσότερες πληροφορίες και του λόγου το αληθές, παραπέμπω τον συντάκτη σας Α.Π. στο φύλλο της εφημερίδας «ΘΑΡΡΟΣ» υπ’ αριθ. 11.835 /10.7.1960. Σήμερα, σε περίοδο οικονομικής κρίσεως, το θέμα της διαμόρφωσης της Πλατείας Υπαπαντής επανήλθε με πλουσιοπάροχη χρηματοδότηση και μαζί αναθερμάνθηκαν και οι αντιρρήσεις και ενίοτε οι μυθοπλασίες. Θαρρώ ότι η προ ετών συνταχθείσα μελέτη του Καλαματιανού Αρχιτέκτονα κ. Αλμπάνη, ικανοποιούσε απόλυτα, αφού προέβλεπε την κάλυψη «των κατώτερων βάσεων του οικοδομήματος»’ με άθραυστο υαλοπίνακα που εξασφάλιζε την οπτική απόλαυση των θεμελίων του οικοδομήματος στους αρχαιολάτρες. Ιδού λοιπόν στάδιον δόξης λαμπρό, αρκεί η εξαφανισμένη μελέτη ν’ αναβρεθεί στα αζήτητα της γραφειοκρατίας και κυρίως να εξασφαλιστεί, προ πάσης σκαπτικής εργασίας, η αμετάκλητη εγκριτική απόφαση του Κ.Α.Σ., ώστε να μην παραμείνει η Πλατεία εσαεί σκαμμένη αλάνα, μη προσβάσιμη στους πιστούς χριστιανούς, όπως δυστυχώς συμβαίνει αλλαχού.
Οικία Κορφιωτάκη – Αρναούτογλου
Υπενθυμίζεται στο συμπολίτες μας ότι η οικία έναντι του Ι. Ν. της Υπαπαντής παρέμενε, μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα, ένα απροσπέλαστο ερείπιο, χωρίς στέγη, χωρίς θύρα και παράθυρα, που χρησίμευε ως υπαίθρια τουαλέτα των διερχομένων και αποτελούσε διαρκή εστία αισθητικής και βιολογικής ρύπανσης. Ο Δήμος Καλαμάτας κλήθηκε από τους αγανακτισμένους περίοικους να καθαρίσει τον κοπρώνα, που ντρόπιαζε την ιερότητα του χώρου και έθετε σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία. Ο Δήμος ανταποκρίθηκε πάραυτα στο δικαιότατο αίτημα των πολιτών, αλλά ατυχώς δεν εκτιμήθηκε η έκταση της σαθρότητας του οικοδομήματος και στην πρώτη κίνηση του φορτωτή προς αποκομιδή των ακαθαρσιών και των μπαζών, τοιχίο του αποσαθρωμένου ερειπίου κατέρρευσε. Την ατυχή αυτή στιγμή, συνδημότης μας πολιτικός μηχανικός τη χαρακτήρισε, όλως αβασάνιστα, ως έγκλημα. Σεβαστό το δικαίωμα του ελεύθερου λόγου ακόμα και του παραπληροφορημένου πολίτη. Μεταγενέστερα, καταβλήθηκε προσπάθεια ανακατασκευής της ουσιαστικά ανύπαρκτης οικοδομής, με αποτέλεσμα να προκύψει ένα κατασκεύασμα ακατάληπτης αισθητικής και αρχιτεκτονικής προσέγγισης, που παραμένει για πολλά χρόνια ημιτελές, για να υπενθυμίζει στους διερχομένους το στυλ του βλαχομπαρόκ.
Ήδη ακούγονται προτάσεις να ανακατασκευαστεί και να παραχωρηθεί στην Ιερά Μητρόπολη Μεσσηνίας. Μακάρι.
Απευκταία ακραία άποψη
Αυτές τις εξαιρετικά κρίσιμες εθνικές στιγμές, που οι γείτονές μας ορέγονται τα Οθωμανικά μεγαλεία, ελλοχεύει ο κίνδυνος ο Σουλτάνος να απαιτήσει την κατασκευή Ισλαμικού πολιτιστικού – εκπαιδευτικού κυττάρου ή ακόμη και θρησκευτικού τεμένους [Τζαμί] στο «κονάκι του Αρναούτογλου» για τις ανάγκες των Ισλαμιστών μεταναστών στην Καλαμάτα.
Με εκτίμηση
Παναγής Χ. Κουμάντος
Δημότης Καλαμάτας
