Συζήτηση για το μέλλον του στο Δημοτικό Συμβούλιο
Ας ξεκινήσουμε από ορισμένες γενικές διαπιστώσεις. Μετά την ίδρυση των πρώτων ΔΗΠΕΘΕ, το 1983, δεν είναι λίγοι όσοι κρίνουν αναγκαίο τον επαναπροσδιορισμό τόσο της φυσιογνωμίας όσο και των στόχων του θεσμού.
Ανιχνεύοντας τις προοπτικές του μέλλοντος, εκπρόσωποι του χώρου εντοπίζουν προβλήματα, θέτουν ερωτήματα και αναζητούν απαντήσεις.
Επειδή πολλές φορές έχουμε ακούσει διάφορα από ανθρώπους των τεχνών και δημοτικούς άρχοντες, κι επειδή πέραν των μακρόπνοων σχεδίων υπάρχει και το τώρα, το ερώτημα είναι απλό: Τι κάνουμε σήμερα; Επειδή η Τοπική Αυτοδιοίκηση θα είναι, δυστυχώς, πάντα σε αντιδικία με την κρατική μηχανή για θέματα χρηματοδότησης, θα πρέπει να βρεθούν λύσεις από τους Δήμους. Όλοι συμφωνούν ότι η επαρχία ζητάει και χρειάζεται μια συνεχή και ολοκληρωμένη πολιτιστική δραστηριότητα.
Μετά τα γενικά, ας μιλήσουμε και για τα ειδικά. Τα προβλήματα που ταλαιπωρούν το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας… έφτασαν, με βάση τη μεσημεριανή συνεδρίαση στο Διοικητικό Συμβούλιο της “Φάρις”, και στην προχθεσινοβραδινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Μάλιστα, τέθηκαν με έντονο τρόπο. Τόσο από τον επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας, Βασίλη Κοσμόπουλο, όσο και από τον επικεφαλής της πρώτης ελάσσονος, Βασίλη Τζαμουράνη, όπως και από άλλους δημοτικούς συμβούλους.
Κοινή συνισταμένη όλων ήταν ότι τα τελευταία χρόνια το ΔΗΠΕΘΕΚ παραπαίει, ενώ αυτό φαίνεται και από το βαθμό συμμετοχής των δημοτών στις διάφορες παραστάσεις που ανεβάζει.
Ως πρώτο βήμα σωτηρίας και αλλαγής πλεύσης, ο κ. Κοσμόπουλος ζήτησε την έγκαιρη προκήρυξη νέου καλλιτεχνικού διευθυντή, έτσι ώστε το νομικό πρόσωπο να αποκτήσει και πάλι τη δυναμική που είχε στο παρελθόν.
Προς επίρρωση των όσων υποστήριξε ο κ. Κοσμόπουλος, ο Βασίλης Τζαμουράνης αναφέρθηκε σε παραστάσεις με άδεια καθίσματα, την ίδια στιγμή που ερασιτεχνικά σωματεία της πόλης γεμίζουν τις αίθουσες με κόσμο.
Με τη σειρά του ζήτησε την προκήρυξη νέου καλλιτεχνικού διευθυντή, ενώ πρότεινε και τη δημιουργία θέσης “μάνατζερ πολιτισμού”, ο οποίος θα σχεδιάσει την πνευματική αναγέννηση της Καλαμάτας, θα γίνει η αφετηρία για μια πολύπλευρη, πνευματική δραστηριότητα και θα μετατρέψει την πόλη σε μια μόνιμη εστία πολιτιστικού και κοινωνικού προσανατολισμού.
Εν ολίγοις, θα πρέπει να “χαρτογραφηθούν οι δυνατότητες, οι αναγκαιότητες, και να χαραχτεί μια μακροχρόνια πολιτική. Επιπλέον, θα δώσει την ευκαιρία στη Δημοτική Αρχή, να προγραμματίσει, σωστά και μακροπρόθεσμα, άπειρες πολιτιστικές εκδηλώσεις και στους δημότες να βρουν μια μόνιμη πηγή ψυχαγωγίας και προβληματισμού.
Από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος της παράταξης “Καλαμάτα- Τόπος Ζωής”, Ανδρέας Ζαγάκος, περιέγραψε με “μαύρα γράμματα” την απαξίωση του ΔΗΠΕΘΕ και ζήτησε προκήρυξη νέου καλλιτεχνικού διευθυντή, για να σχολιάσει ότι ενώ υπάρχουν χορηγοί και πολίτες που θέλουν να βοηθήσουν, ο θεσμός έχει κλειστεί στο… καβούκι του.
Τοποθετηθείς ο δήμαρχος Θανάσης Βασιλόπουλος εξέφρασε τον έντονο προβληματισμό του για την κατάσταση… απαξίωσης που βιώνει το δημοτικό θέατρο και τόνισε ότι μόλις ολοκληρωθούν οι παραστάσεις του με τον σημερινό καλλιτεχνικό διευθυντή, θα προχωρήσει στην προκήρυξη νέου.
Ελπίζουμε, ο συναγερμός για το μέλλον του ΔΗΠΕΘΕΚ να μην κρατήσει ένα διάστημα, μετά το θέμα ξεχαστεί και όλοι, όλα, επιστρέψουν στη θέση τους. Στην ίδια θέση…
Κι όλα αυτά γιατί υπάρχει ένα πικρό αστείο: στην «αργκό» του θεατρικού σιναφιού εδώ και χρόνια ο όρος που χρησιμοποιείται για τα περισσότερα από αυτά είναι «ΔΗ-Πεθαίνει».
Α.Π.
