Πέρα από την αγωνία των παραγόντων της Αυτοδιοίκησης να βρεθούν στο πλάι του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του, μήπως κερδίσουν έτσι και το χρίσμα για τις εκλογές του Μαΐου, η παραμονή του στην Καλαμάτα είχε και κάποιες εξαγγελίες για έργα του μέλλοντος.
Θα έλεγε κανείς ότι πρόκειται για έργα που, τελικά, γίνονται μέρος της φολκ-πολιτικής και παραμένουν αιώνια έργα μακέτες χωρίς να ξανακούσουμε ποτέ για αυτά. Ένα από αυτά είναι και το περίφημο έργο του νέου δρόμου για τη Μάνη.
Μάλιστα, για τη συγκεκριμένη παρέμβαση δεν καταλαβαίνουμε την εμμονή ορισμένων να ξοδευτούν εκατομμύρια ευρώ για να καταστραφεί μια πανέμορφη φύση.
Πριν από λίγα χρόνια που βρέθηκα στην Ιταλία πήρα το λεωφορείο από τη Φλωρεντία για να επισκεφτώ την πόλη – μουσείο της Τοσκάνης, τη Σιένα. Ο δρόμος είχε στροφές και το ταξίδι κάποια διάρκεια. Όμως, ήταν φροντισμένος με καλή άσφαλτο και τις απαραίτητες διανοίξεις. Μέχρι εκεί. Εμείς, γιατί επιμένουμε τόσο πολύ στο… τσιμέντο, δεν μπορώ να καταλάβω!
Α.Π.
