Μέχρι πρόσφατα λειτουργούσε δίκτυο συνοικιακής κομποστοποίησης στον Δήμο Καλαμάτας, το οποίο καθοδηγείτο από το RETHINK PROJECT σε συνεργασία με τον Δήμο Καλαμάτας, σε πιλοτική φάση. Μάλιστα, συχνά πυκνά η Δημοτική Αρχή το χρησιμοποιούσε και ως προμετωπίδα των καλών πρακτικών που ακολουθεί στη διαχείριση των απορριμμάτων. Σε μία από τις πολλές ανακοινώσεις της Δημοτικής Αρχής το θέμα παρουσιάζεται με διθυραμβικό τρόπο.
“Σημειώνεται ότι θεμελιωτής του προγράμματος RE:THINK PROJECT είναι η RΕ:THINK ΚΟΙΝΣΕΠ, με κύριους υποστηρικτές τους πολίτες της Καλαμάτας, οι οποίοι ενεργοποιούνται τα τελευταία χρόνια με σκοπό την ελαχιστοποίηση των οργανικών απορριμμάτων και διαχειρίζονται το Δίκτυο Συνοικιακής Κομποστοποίησης, με κοινή χρήση των κομποστοποιητών, όπου από παραγωγοί απορριμμάτων μετατρέπονται σε παραγωγοί κομπόστ.
Η αποτελεσματικότητα του Δικτύου, που αναπτύχθηκε σε συνεργασία με το Δήμο Καλαμάτας, η κοινωνική του διάσταση, αλλά και η εμφανής αλλαγή στην καθημερινότητα της πόλης φαίνεται από τα 61 σημεία συνοικιακών κομποστοποιητών που υπάρχουν ήδη στην πόλη, από τους 400 τόνους οργανικού υλικού που έχει διαχειριστεί το Δίκτυο, από το πολύ χαμηλό κόστος λειτουργίας του, από την ανταποδοτικότητα σε πόρους προς τους χρήστες του και, φυσικά, από την αυξανόμενη συμμετοχή των πολιτών σε αυτό. Σημειώνεται, τέλος, ότι η συνοικιακή κομποστοποίηση έχει περιληφθεί στο Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων ως καλή πρακτική”. Τα παραπάνω υποστήριζε μία εξ αυτών.
Κάνοντας, όμως, μια κουβέντα με την υπεύθυνη της ομάδας και βιοκαλλιεργήτρια, Μυρτώ Φοίφα, διαπιστώσαμε ότι το πρόγραμμα βρίσκεται, στην ουσία, σε αδράνεια, κι αυτό όχι με ευθύνη της ομάδας του RETHINK. Έτσι, αντί η συνεργασία να ενδυναμώνεται και να εμπλουτίζεται, αφού η κομποστοποίηση, κατ’ ομολογία όλων, είναι μια σωστή περιβαλλοντικά μέθοδος διαχείρισης των οργανικών αποριμμάτων, φθίνει.
“Σε συνεργασία με το δήμο Καλαμάτας τοποθετήσαμε 61 κάδους κομποστοποιητών σε διάφορα σημεία της πόλης. Με πολύ προσπάθεια καταφέραμε να επικοινωνήσουμε το εγχείρημα στους δημότες, οι οποίοι πολλοί από αυτούς ανταποκρίθηκαν. Έτσι, μέσα σε τρία χρόνια διαχειριστήκαμε 380 τόνους οργανικών υπολειμμάτων, ένα νούμερο διόλου ευκαταφρόνητο.
Αντί, λοιπόν, το εγχείρημα να ενδυναμωθεί και να αναπτυχθεί ακόμα περισσότερο, αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι το δίκτυο να καταρρέει. Φαίνεται ότι κάποιοι δεν θέλουν την ανάπτυξή του και προσβλέπουν σε ένα άλλο σύστημα διαχείρισης, περισσότερο κοστοβόρο, βέβαια.
Και τα υποστηρίζω όλα αυτά, γιατί βλέπω ότι πολλοί κάδοι έχουν σαπίσει και δεν αντικαθιστώνται ή δεν γίνεται κάποια επέμβαση για να τους κάνει και πάλι χρηστικούς, άλλους χωρίς καπάκια με αποτέλεσμα κάποιοι να τους θεωρούν και ως κάδους απορριμμάτων και άλλους να είναι υπερχειλισμένοι.
Πετύχαμε να πείσουμε ένα σεβαστό αριθμό κατοίκων της Καλαμάτας, να πάρει την υπόθεση στα χέρια του, να αυτενεργήσει. Είναι άδικο ο δήμος με την αδράνεια που επιδεικνύει να πριονίζει όλη αυτή την προσπάθεια. Με την πρακτική αυτή οδηγούμαστε στο θεώρημα ότι δεν υπάρχει άλλη λύση πέρα από τους εργολάβους.
Πρέπει η Δημοτική Αρχή να αποφασίσει τι θέλει με το θέμα της κομποστοποίησης. Από την πλευρά μας δεν έχουμε τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσουμε τη συνέχιση του προγράμματος”.
Αυτά μας δήλωσε η Μυρτώ Φοίφα. Δε μένει, παρά ο δήμος να ξεκαθαρίσει τι θέλει να κάνει με την κομποστοποίηση…
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
