Η αλλαγή πολιτικής φιλοσοφίας και πρακτικής στο θέμα της διανομής συσσιτίου σε άπορους πολίτες του Δήμου Καλαμάτας είναι θέμα επιτακτικής σημασίας, σύμφωνα με τις παρατάξεις της αντιπολίτευσης, κατά τη διάρκεια της χθεσινής συνεδρίασης της Οικονομικής Επιτροπής.
Το θέμα τέθηκε για πολλοστή φορά από τον επικεφαλής της παράταξης “Αλλαγή”, Θόδωρο Μπρεδήμα, ο οποίος τόνισε ότι τα 35.000 ευρώ που προβλέπονται είναι ελάχιστα μπροστά στο μέγεθος των αναγκών που έχουν οι πολίτες.
«Δεν είναι δυνατό ένας αγροτικός Δήμος, όπως αυτός του Δήμου Μεσσήνης, να προσφέρει συσσίτιο σε 200 ανθρώπους και ο Δήμος Καλαμάτας σε μόλις 40! Και όχι μόνο αυτό. Ο χώρος που προσφέρεται να είναι κλειστός Σάββατο και Κυριακή, λες και τις δύο αυτές ημέρες οι πολίτες δεν πρέπει να πεινούν», σχολίασε.
Πρότεινε, δε, τη σύσταση μιας εθελοντικής ομάδας που θα αναλάβει να έχει το κτήριο που μοιράζεται το συσσίτιο όλες τις ημέρες ανοικτό και υπογράμμισε ότι είναι «ανεπίτρεπτο ο Δήμος Καλαμάτας να είναι ουραγός στην κοινωνική του πολιτική».
Με την παραπάνω άποψη συμφώνησε και ο δημοτικός σύμβουλος της “Λαϊκής Συσπείρωσης”, Τάσος Νιάρχος, αλλά και ο σύμβουλος της μείζονος μειοψηφίας, Σταμάτης Μπεχράκης, ο οποίος πρόσθεσε ότι θα ήταν φρόνιμο από το Δήμο να ενεργοποιήσει κάποιον αριθμό οικογενειών που θα μαγειρεύουν για τον κόσμο που έχει ανάγκη, αφού τους έχει προμηθεύσει με τα αναγκαία τρόφιμα.
“Μέσα από τη συγκεκριμένη πρακτική θα δημιουργηθεί ένα κοινωνικό δίκτυο αλληλεγγύης, αλλάζοντας το χαρακτήρα του συσσιτίου από φιλανθρωπία σε ενεργή κοινωνική συμμετοχή”, σημείωσε.
Κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας εγκρίθηκε η εκδοση χρηματικού εντάλματος προπληρωμής δαπανών διοργάνωσης συσσιτίου από το Δήμο Καλαμάτας. Υπενθυμίζεται ότι συσσίτια προσφέρονται πέντε φορές την εβδομάδα, κάθε μεσημέρι, στο χώρο του Α’ ΚΑΠΗ.
Το φαγητό αγοράζεται από το Δήμο, ενώ κάποια τρόφιμα προσφέρουν χορηγοί. Το μαγείρεμα γίνεται από την 120 Πτέρυγα Εκπαίδευσης Αέρος. Τα δε άπορα άτομα που δικαιούνται συσσιτίου έχουν καταγραφεί από το Δημοτικό Κοινωνικό Παντοπωλείο και τη Διεύθυνση Πρόνοιας.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
