Εντυπωσιακά είναι τα αποτελέσματα των εκτεταμένων –ριζικών θα λέγαμε- εργασιών καθαρισμού στον ποταμό Άρι που καταλήγει στη θάλασσα της Δυτικής Παραλίας, κοντά στη Διασπορά. Οι παρεμβάσεις αλλάζουν το τοπίο προς το καλύτερο αποκαλύπτοντας από τα καλάμια έναν νέο πανέμορφο υδάτινο κόσμο.
Φυσικά, οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν κινητοποιήθηκαν γι’ αυτό, αλλά για το φόβο επανάληψης των καταστροφικών πλημμυρών του περασμένου χειμώνα στην ευρύτερη περιοχή και αυτό είναι βέβαια ένα σπουδαίο …γκολ προνοητικότητας που δυστυχώς σαν χαρακτηριστικό δεν διακρίνει γενικότερα τον κρατικό μηχανισμό.
ΥΓ: Εξακολουθώ να πιστεύω ότι τα παρόχθια δέντρα δεν υπήρχε λόγος να καταστραφούν και κάθε άδικη «θυσία» τους, ακόμη και για τα πιο ταπεινά ή κοινά, πρέπει να αποφεύγεται γιατί είναι ένα ζωντανό κομμάτι της φύσης, χρειάζονται δεκάδες ή και εκατοντάδες χρόνια για ν’ αναπτυχθούν και δίνουν μεταξύ άλλων δροσιά-ομορφιά-ψυχική γαλήνη, αλλά και καταφύγιο στα πουλιά.
Χ.Ε.
Άρις: Η αποκάλυψη ενός ποταμού!
