Ακούσαμε, ρωτήσαμε, μάθαμε και αποφασίσαμε, ότι για να διαφυλάξουμε τη Μάνη, τα μόνα, αλλά απίστευτα ισχυρά όπλα μας, είναι: Η ενότητα, η επικοινωνία, και η συνεργασία, σ’ έναν δυνατό, μέχρι τέλους αγώνα.
Διαπιστώσαμε, ότι η ζημιά που θα γίνει στη Μάνη, αν δεν παίρναμε κοινή και δυναμική θέση, στον αγώνα που ήδη έχει ξεκινήσει, είναι δεδομένο ότι θα είναι μη αναστρέψιμη, και που θα αγγίξει μόνο εμάς.
Κανένα πολιτικό κόμμα, κανέναν πολιτικό σωτήρα. Ούτε από τους παλιούς, αλλά ούτε και από όποιους καινούργιους, που δεν έχουν δοκιμαστεί ακόμα.
Αποφασίσαμε λοιπόν, να μην ενδώσουμε στα συμφέροντα εκείνων που δεν αγαπούν τον τόπο μας, και που δυστυχώς επιθυμούν να πειραματιστούν στη κατάχρηση της πράσινης ενέργειας, για ίδιον όφελος, και μόνο.
Να μη γίνουμε συνένοχοι στο έγκλημα που συντελείται, διότι οφείλουμε στους εαυτούς μας και τα παιδιά μας να προστατεύσουμε τη γη που μας μεγάλωσε, τον τόπο που μας δίνει να ζούμε, αλλά και που οφείλουμε να τον παραδώσουμε στις επόμενες γενιές, με το μεγαλείο με το οποίο το πήραμε και εμείς, από τους προγόνους μας. Τον τόπο που τον έχουν υμνήσει ποιητές, συγγραφείς, που έχει γράψει ιστορία, που μας έχει αφήσει πολύτιμη πολιτιστική κληρονομιά.
«Το ουδέν καλόν αμιγές καλού», το επιβεβαιώνει το γεγονός, ότι με τα τρέχοντα γεγονότα μάθαμε , ότι έχουν γίνει δύο σοβαρότατοι και αξιόλογοι αγώνες στη περιοχή μας, με πολύ κόπο και μεγάλο μόχθο, και που κρατάνε χρόνια: Δασαρχείο-Ανεμογεννήτριες.
Οι σχεδιασμοί για τα δασικά άρχισαν να ερευνώνται και να αναδεικνύονται από το 2004, στην Δυτική Μάνη. Η Ανεμογεννήτριες από το 2007 στην Ανατολική Μάνη.
Αγώνες όμως, που δυστυχώς, δεν είχαν γίνει ευρέως γνωστοί, και που δυστυχώς, δεν είχαν συνδεθεί και μεταξύ τους. Ενώ τώρα, η σύνδεσή τους είναι πασιφανής. Και η γνώση, το πρώτο μας όπλο.
Με συναντήσεις που ήδη άρχισαν, κατά τόπους στη Μάνη, αλλά και που πολύ σύντομα θα γίνουν στην Αθήνα και Πειραιά, όπου βρίσκονται χιλιάδες Μανιάτες, και παραμένουν και αυτοί, μη καλά πληροφορημένοι επί της ουσίας του θέματος, προχωράμε άμεσα στην ενημέρωση για τον πραγματικό κίνδυνο που απειλεί αναμφισβήτητα τον τόπο μας.
Με εικόνες, λίγα λόγια και πολλά στοιχεία.
Και το ξανακαταθέτουμε. Είμαστε υπέρ της Τεχνολογίας και της Πράσινης Ενέργειας, όταν γίνεται μόνο με σχεδιασμό, στα πλαίσια των νόμων, και χωρίς να καταστρέφει τον τόπο μας και είναι χρέος μας, η σωτηρία της Μάνης, γιατί…
«Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό,
αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου από τα ξένα βήματα,
αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο,
αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο.
Αυτό το τοπίο είναι σκληρό σαν τη σιωπή,
σφίγγει στον κόρφο του τα πυρωμένα του λιθάρια,
σφίγγει στο φως τις ορφανές ελιές του και τ’ αμπέλια του,
σφίγγει τα δόντια. Δεν υπάρχει νερό. Μονάχα φως.»
Γιάννης Ρίτσος
Επιτροπές Αγώνα, Ολόκληρης της Μάνης.
