Οι Θανάσιμες απειλές της Διεθνούς Τάξης Πραγμάτων

Οι Θανάσιμες απειλές της Διεθνούς Τάξης Πραγμάτων

Για την Ευρώπη του σοσιαλισμού και του ανθρώπου

Η δολοφονία του Ιρανού στρατηγού, Κασέμ Σουλεϊμανί, αποσταθεροποιεί ακόμα περισσότερο μια εξαιρετικά επικίνδυνη κατάσταση.

Η περιοχή του πλανήτη που βίωσε τη βαρβαρότητα όλο τον προηγούμενο αιώνα, από στυγνές δικτατορίες όπως αυτή του Σάχη της Περσίας, οι οποίες είχαν την αμέριστη συμπαράσταση της Δύσης, αλλά και από τους αιματηρούς πολέμους σε Κόλπο, Αφγανιστάν, Ιράκ, Συρία, Υεμένη, Λιβύη είναι για ακόμα μια φορά μάρτυρας της εγκληματικής φύσης της σημερινής διεθνούς τάξης πραγμάτων.

 Έβαλαν στις φλόγες μια ολόκληρη περιοχή με το τεράστιο ψέμα των πυρηνικών που δήθεν ανέπτυσσε ο Σαντάμ Χουσεΐν. Σήμερα με ακόμα ένα ψέμα, τη δυναμιτίζουν ξανά. 

Με το πρόσχημα της εξουδετέρωσης ενός «τρομοκράτη», παρέκαμψαν κάθε κανόνα που ισχύει στις δικές τους διεθνείς σχέσεις και εκτέλεσαν αξιωματούχο ενός κυρίαρχου κράτους, που κάθε άλλο παρά έχει επιδείξει πολιτική, πιο εγκληματική από αυτήν των σωτήρων του πλανήτη.

Δολοφόνησαν στρατιωτικό που πολέμησε τους τρομοκράτες του ΙΣΙΣ όταν οι εκτελεστές του τους στήριζαν, κάτι που χωρίς αμφιβολία κάνουν και τώρα υπόγεια.  Το ΙΣΙΣ χαιρέτισε δημόσια αυτή τη δολοφονία.

Στο όνομα της πάταξης της διεθνούς τρομοκρατίας ζούμε την απόλυτη τρομοκρατία από αυτούς που ανάθεσαν στον εαυτό τους το καθήκον της πάταξης της.

Το νέο αυτό έγκλημα δεν πρέπει να αντιμετωπισθεί ως αποτέλεσμα αποφάσεων του ψυχοπαθούς Τραμπ. Στη σημερινή συγκύρια της παγκόσμιας κρίσης, όπου περιορίζονται ολοένα και περισσότερο οι δυνατότητες «ειρηνικού» διακανονισμού τεράστιων αντικρουόμενων συμφερόντων, τέτοιες ενέργειες θα γίνονται ολοένα και πιο συχνές. Και δεν θα εκφράζουν παρά τις προσπάθειες των στρατηγών του κεφαλαίου παγκόσμια να συμμαχούν ή  να προκαλούν, ανάλογα με που κρίνουν ότι γέρνει η πλάστιγγα για εξυπηρέτηση αυτών των συμφερόντων. 

Η πιο κρυστάλλινη φωνή προώθησης και υπεράσπισης αυτής της πολιτικής, θα είναι η φωνή της δεξιάς κάθε χώρας.

Την τρομοκρατική πράξη Τραμπ στήριξαν μια σειρά στελέχη των Ρεπουμπλικάνων, που επαίνεσαν μάλιστα τον Τραμπ για το θάρρος που είχε να τη διαπράξει.  Ο Σουλεϊμανί, είχε «αίμα Αμερικανών στα χέρια του», δήλωσε ο γερουσιαστής Λίντσεϊ Γκρέιαμ και ο γερουσιαστής Τομ Κότον  ότι «πήρε αυτό που άξιζε». Η Νίκι Χέιλι, τέως μόνιμη αντιπρόσωπος των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, εξέφρασε «ικανοποίηση για τον θάνατο του ‘αρχιτρομοκράτη’».

Οι Δημοκρατικοί  που είχαν κάθε λόγο να το παίξουν αντιπολίτευση, αφού η χώρα μπαίνει σε περίοδο προεδρικών εκλογών, αρκέστηκαν γενικά σε δηλώσεις του είδους «έφερε τη χώρα μας (ο Τραμπ) στα πρόθυρα ενός παράνομου πολέμου με το Ιράν χωρίς την έγκριση του Κογκρέσου». (Τομ Γιουντάλ, γερουσιαστής των Δημοκρατικών).

Σε τίποτε δεν διαφέρει η δεξιά σε Ελλάδα και Κύπρο. «Αποκορύφωμα  των  ελληνοαμερικανικών σχέσεων» χαρακτήρισε την πρόσφατη συνάντηση Μητσοτάκη – Τραμπ, αξιωματούχος του Λευκού Οίκου, και συμπλήρωσε ότι για το θέμα του Ιράν  «ο Έλληνας Πρωθυπουργός κατανόησε πλήρως την ενέργεια των ΗΠΑ και η Ελλάδα είναι πλήρως υποστηρικτική».

Ελληνική και κυπριακή δεξιά θριαμβολογούν για τη σύσφιξη των σχέσεων με τις ΗΠΑ, με τελευταίο επεισόδιο τις «άκρως επιτυχημένες» συνομιλίες Τραμπ – Μητσοτάκη στον Λευκό Οίκο, στο  τέλος των οποίων ο Μητσοτάκης τσούγκρισε τα ποτήρια σε κλίμα ευδαιμονίας με αυτούς που εγκλημάτησαν για ακόμα μια φορά.

 Την εικόνα της απόλυτης ανευθυνότητας της πολιτικής τους, αποτέλεσμα της απόλυτης εξάρτησής τους από το αμερικάνικο και διεθνές κεφάλαιο, συμπλήρωσε και η δήλωση του Κύπριου κυβερνητικού εκπρόσωπου, Κυριάκου Κούσιου ότι «οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο δεν θα επηρεάσουν εσωτερικά την Κύπρο και η Κύπρος δεν ανησυχεί για οποιαδήποτε αντίποινα».

Αυτοί, που ακολουθούν αυτές τις χωρίς ίχνος ηθικής, καταστροφικές για τους λαούς πολιτικές, είναι οι ίδιοι που στο όνομα της υπεράσπισης της πατρίδας θα καλέσουν αύριο την αριστερά σε πολιτικές εθνικής ενότητας. 

Του Σωτήρη Βλάχου