Κωνσταντίνος Μπρουμίδης, o Φιλιατρινός ζωγράφος που φιλοτέχνησε το Καπιτώλιο

Κωνσταντίνος Μπρουμίδης, o Φιλιατρινός ζωγράφος  που φιλοτέχνησε το Καπιτώλιο

Η απίστευτη ιστορία του ελληνικής καταγωγής καλλιτέχνη με ρίζες από τα Φιλιατρά, ο οποίος αφού συντήρησε τις τοιχογραφίες του Ραφαήλ στο Βατικανό, ανέλαβε να ζωγραφίσει τον εκθαμβωτικό θόλο της Ροτόντας του Καπιτωλίου

Πριν από λίγες ημέρες ο πλανήτης παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα τις απίστευτες εικόνες της εισβολής των οπαδών του  απερχόμενου προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, στο Καπιτώλιο, τους βανδαλισμούς, τις λεηλασίες, τις βιαιότητες που στοίχισαν ανθρώπινες ζωές.

Ωστόσο, αυτή η συγκυρία φέρνει ξανά στο προσκήνιο έναν «αφανή ήρωα», τον Κωνσταντίνο Μπρουμίδη (1805-1880), τον ελληνικής καταγωγής ζωγράφο ο οποίος φιλοτέχνησε τον εκθαμβωτικό θόλο της Ροτόντας του Καπιτωλίου.

Αμέσως μετά τον Αμερικανικό Εμφύλιο ο Μπρουμίδης αφιερώθηκε σε αυτό το έργο ζωής, που σήμερα όλοι θαυμάζουν και στέκονται με δέος κάτω από την «Αποθέωση του Ουάσινγκτον», την τεράστια νωπογραφία 430 τετραγωνικών μέτρων με έμπνευση από την ελληνική μυθολογία και επιρροές από την αναγεννησιακή τέχνη.

Ο πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ απεικονίζεται σε σύννεφο στον ουρανό, σαν θεός, με μοβ ένδυμα, δεξιά και αριστερά του στέκονται οι θεές Νίκη και Ελευθερία, ενώ περιτριγυρίζεται και από άλλες μορφές της μυθολογίας, όπως η Αθηνά, ο Ποσειδώνας, ο Ερμής, η Δήμητρα.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Π. Σπίνου στην “Εφημερίδα των Συντακτών”, όχι τυχαία ο Μπρουμίδης ονομάστηκε «Μιχαήλ Άγγελος των ΗΠΑ», ζωγραφίζοντας τοιχογραφίες με αλληγορίες, ιστορικές και μυθολογικές σκηνές, αλλά και πίνακες σε διαφορετικά σημεία του ναού της Δημοκρατίας. Όπως τη «Νομοθεσία», την «Ελευθερία και την Ένωση», τη συνομιλία του Χριστόφορου Κολόμβου με την Ινδιάνα, την προσωπογραφία του εθνοπατέρα Βενιαμίν Φραγκλίνου, καθώς και του εφευρέτη του ατμόπλοιου Ρόμπερτ Φούλτον κ.ά.

Ποιος ήταν
Ποιος, όμως, ήταν ο Κωνσταντίνος Μπρουμίδης, σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν; Γεννήθηκε στη Ρώμη το 1806 από Έλληνα πατέρα και Ιταλίδα μητέρα. Ήταν γιος του Σταύρου Μπρουμίδη από τα Φιλιατρά, ο οποίος έφυγε για την Ιταλία την εποχή των Ορλωφικών, για να αποφύγει τους διωγμούς των Τούρκων. Από μικρός έδειξε το σπάνιο ταλέντο του στη ζωγραφική.

Σε ηλικία 13 ετών γράφτηκε στην Ακαδημία του Αγίου Λουκά της Ρώμης, αργότερα μαθήτευσε δίπλα στο σπουδαίο Αντόνιο Κανόβα, ενώ ήταν από τους ζωγράφους που ανέλαβαν τη συντήρηση των τοιχογραφιών του Ραφαήλ στο Βατικανό.

Ωστόσο, η τεταμένη πολιτική κατάσταση στην Ιταλία τον ανάγκασε να μεταναστεύσει στις ΗΠΑ το 1852, όπου αρχικά ζωγράφιζε τοιχογραφίες σε εκκλησίες στη Νέα Υόρκη, τη Βαλτιμόρη, ακόμα και στην πόλη του Μεξικού, πριν αναλάβει το Καπιτώλιο.

Ο Κωνσταντίνος Μπρουμίδης πέθανε στην Ουάσινγκτον στις 19 Φεβρουαρίου 1880, πάμφτωχος, όπως αναφέρουν οι πηγές, παρότι είχε αμειφθεί πλουσιοπάροχα και είχε την εκτίμηση των αρχών του Καπιτωλίου.

Για χρόνια παρέμεινε στην αφάνεια, μέχρι που η επίσημη ξεναγός του Καπιτωλίου, Myrtle Cheney Murdock, στη δεκαετία του ’50 εκτίμησε και ανέδειξε την προσφορά του. Το 2008 ο τότε πρόεδρος Τζορτζ Μπους τού απένειμε μεταθανάτια το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το Μάρτιο του 2019 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καλειδοσκόπιο το βιβλίο του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου «Ο ζωγράφος με τις τρεις πατρίδες», που παρουσιάζει τη διαδρομή του Κωνσταντίνου Μπρουμίδη. Μαθαίνουμε πρώτα για την τύχη της οικογένειάς του την εποχή της Τουρκοκρατίας, από την Πελοπόννησο στη Ζάκυνθο και από εκεί στην Ιταλία. «Και ο ίδιος όμως θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει στα μισά του 19ου αιώνα την επαναστατημένη Ιταλία και να φτάσει πρόσφυγας στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Εδώ θα ριζώσει, και με όπλο το ταλέντο, τη θέληση και τη μοναδική καλλιτεχνική θητεία του, θα λάμψει ως “ο ζωγράφος του Καπιτωλίου”.

[…] Στην τρίτη του πατρίδα, τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, δε θα ξεχάσει ποτέ την Ελλάδα, τη γη των παππούδων του, ούτε την Ιταλία, τη χώρα στην οποία γεννήθηκε, μεγάλωσε και σπούδασε. Κι αν σκύψει κανείς προσεκτικά πάνω στα έργα του, θα αναγνωρίσει στη ζωγραφική του κάτι και από τις τρεις πατρίδες που τον σημάδεψαν».

Πέθανε το 1880 και μέχρι το τέλος της ζωής του εργαζόταν στο Καπιτώλιο. Ο τάφος του ήταν άγνωστος για 72 ολόκληρα χρόνια, ώσπου βρέθηκε το 1952 στο νεκροταφείο Glenwood της Ουάσιγκτον. Στην επιτύμβια στήλη αναφερόταν ως Ιταλός πρόσφυγας, ώσπου η Myrtle Cheney Murdock, ξεναγός του Καπιτωλίου, αναζήτησε στοιχεία για τη ζωή του και έγραψε τη βιογραφία του…

*Οι φωτογραφίες είναι από το πρακτορείο ειδήσεων The Associated Press