Δ.Σ. Καλαμάτας: Καταγγελίες και υπαινιγμοί για τα καλλιτεχνικά δρώμενα στη «Φάρις»

Δ.Σ. Καλαμάτας: Καταγγελίες και υπαινιγμοί για τα καλλιτεχνικά δρώμενα στη «Φάρις»

Το νόμιμο είναι και ηθικό; Πρόκειται για ένα ερώτημα που βασανίζει την ελληνική κοινωνία εδώ και δεκαετίες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όταν τέθηκε, η “νομιμότητα” κέρδισε. Παρ’ όλα αυτά, δε σημαίνει ότι δικαιώνει και την απάντηση που δίνεται στο δίλημμα.

Στην προχθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμάτας τέθηκε και πάλι το ερώτημα από τις περισσότερες δημοτικές παρατάξεις της αντιπολίτευσης, με αφορμή το έργο “Μνημείο φωτός”. Κι αυτό, διότι, σύμφωνα με όσα είπαν, δεν είναι δυνατόν καλλιτεχνικοί διευθυντές των σχολών της “Φάρις” να αναλαμβάνουν έργα χωρίς να έχει προηγηθεί διαγωνισμός.

Χαρακτηριστικά, ο επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας, Βασίλης Κοσμόπουλος, σχολίασε: “Τίθεται σημαντικό θέμα δεοντολογίας όταν οι μετέχοντες στην επιτροπή εορτασμού καλλιτεχνικοί διευθυντές προτείνουν τα δικά τους έργα σε βάρος άλλων προτάσεων που κατατίθενται”.

Ο επικεφαλής της πρώτης ελάσσονος μειοψηφίας, Βασίλης Τζαμουράνης, “βάρυνε” περισσότερο τα πράγματα. “Προκύπτει θέμα δεοντολογίας για τις απευθείας αναθέσεις στη «Φάρις». Αν ανατίθενται με απευθείας διαδικασίες πάντα στους ίδιους καλλιτέχνες, τότε οι υπόλοιποι πώς θα έχουν την ευκαιρία να συμμετάσχουν και να διεκδικήσουν και εκείνοι την ανάληψη κάποιου έργου;”.

Στη συνέχεια πρόσθεσε: “Ακούγονται πολλά σχόλια για αναθέσεις, σε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο στο ΔΗΠΕΘΕ, εργασιών πέραν του κυρίου αντικειμένου του, τη στιγμή μάλιστα που πολλοί καλλιτέχνες ηθοποιοί και εργαζόμενοι στο χώρο του πολιτισμού αυτό το καιρό είναι άνεργοι ή φυτοζωούν.

Όλα αυτά είναι σημάδια έλλειψης σεβασμού σε αρχές και αξίες, τόσο από τη Δημοτική Αρχή όσο και από τους εμπλεκόμενους στις αναθέσεις, που δείχνουν περίτρανα, όπως λέει ο Σαίξπηρ στον κλασικό «Άμλετ» ότι «κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας»”.

Στον… πόλεμο μεταξύ νομιμότητας, δεοντολογίας και ηθικής, η Μαρία Οικονομάκου, επικεφαλής της δεύτερης ελάσσονος μειοψηφίας, συμπλήρωσε: “Υπάρχουν και άλλοι καλλιτέχνες που δραστηριοποιούνται στην Καλαμάτα. Ίσως θα έπρεπε να τους δούμε, να πάρουμε τη γνώμη τους, να πάρουμε τις προσφορές τους. Πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί όσον αφορά στις αναθέσεις, να μην υπάρχουν αμφιβολίες και ερωτηματικά”.

Ο Μανώλης Μάκαρης, επικεφαλής του “Ανοιχτού Δήμου Ενεργοί Πολίτες” και η Τόνια Κουζή, επικεφαλής της παράταξης “Καλαμάτα Τόπος Ζωής”, τόνισαν ότι θα πρέπει να γίνονται ανοικτοί διαγωνισμοί, προκειμένου να κατατεθούν και περισσότερες απόψεις για το καλλιτεχνικό γίγνεσθαι της Καλαμάτας, αφού με τη… μονοφωνία δεν κερδίζει η πόλη.

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν είναι δυνατόν, κάποια στιγμή θα έρθει και στο… Βασίλειο της Δανιμαρκίας η ισορροπία. Θα αποκατασταθεί η τάξη. Θα επικρατήσει η ευπρέπεια και η κανονικότητα. Ή θα αποφευχθεί αυτό που είχε προφητεύσει ο Τζορτζ Όργουελ στο “1984”: “Η Νέα Ομιλία (σ.σ. νέα πραγματικότητα θα την περιγράφαμε) διέφερε πραγματικά από όλες τις γλώσσες σε τούτο: κάθε χρόνο γινόταν πιο φτωχή… γιατί όσο λιγότερη ευχέρεια έχει κανείς να διαλέξει ανάμεσα σε λέξεις, τόσο μικρότερος είναι ο πειρασμός να σκεφτεί. Έλπιζαν να δημιουργήσουν τελικά μία ομιλία που θα έβγαινε από το λαρύγγι χωρίς καμιά συμμετοχή του εγκεφάλου”.

Όλα, όμως, υπό μία προϋπόθεση: Οι καταγγέλλοντες να διαθέτουν το απαραίτητο ηθικό πλεονέκτημα…
Α.Π.