“Από τους αγράμματους των σχολείων στους αγράμματους των πανεπιστημίων”

“Από τους αγράμματους των σχολείων στους αγράμματους των πανεπιστημίων”

Από τις αρχές του 21ου αιώνα έχει αρχίσει να παράγεται στο υπουργείο Παιδείας ένα καινούργιο φρούτο που λέγεται «μείωση της διδακτέας ύλης» στα σχολεία. Σε αυτό το έγκλημα συμπράττει όλο το κομματικό- πολιτικό σύστημα.

Συμβαίνει το εξής τραγικό: Το κομματικό- πολιτικό- συνδικαλιστικό κατεστημένο πρωτοστατεί στην υποβάθμιση της Παιδείας (κατάργηση Αρχαίων Ελληνικών, μείωση εξεταστέας ύλης, αύξηση απουσιών κ.τ.λ.). Στη συνέχεια, το αριστερό κατεστημένο ξεθεμελιώνει την εκπαίδευση με τις καταλήψεις, την άρνηση αξιολόγησης κτλ.

Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι η εκπαίδευση απαιτεί προσπάθεια και πειθαρχία; Και καλά η Αριστερά, δεν μπορεί να το καταλάβει, αφού αγωνίζεται για τη διάλυση της Παιδείας. Αλλά, η Δεξιά και το Κέντρο, γιατί ακολουθούν τον λαϊκισμό της Αριστεράς; Γιατί συμβάλλουν στην διάλυση της Παιδείας;

Επιπλέον, ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει την εισαγωγή αγράμματων στα πανεπιστήμια. Αν δεν ήθελε αγράμματους: Πρώτον, θα ήθελε την αξιολόγηση και αξιοκρατία στο εκπαιδευτικό σύστημα. Δεύτερον, δε θα έσκουζε συνεχώς για την «Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής» στα πανεπιστήμια.

Όσον αφορά στην «Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής» στα πανεπιστήμια, ο ΣΥΡΙΖΑ αρκείται σε έωλες «ταξικές αναλύσεις». Ο κ. Φίλης, μεταξύ άλλων, δήλωσε: «Έχουμε εξηγήσει από την πρώτη στιγμή, γιατί η μείωση των εισακτέων είναι μια ιδεολογική και σκληρά ταξική επίθεση στις πιο αδύναμες κοινωνικές τάξεις, αλλά ταυτόχρονα ένα δώρο στους κολεγιάρχες, που στηρίζουν ανοιχτά και απροκάλυπτα τις ρυθμίσεις της κυβέρνησης στην Παιδεία».

Τι σχέση έχουν οι αδύναμες κοινωνικές τάξεις με την «Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής» στα πανεπιστήμια; Καμία. Ουδείς εμποδίζει τις αδύναμες κοινωνικές τάξεις να σπουδάσουν. Τα φτωχά παιδιά που θέλουν να σπουδάσουν είναι, συνήθως, άριστοι μαθητές.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να καταλάβει τα αυτονόητα, όπως:

α) Το ΠΑΣΟΚ και η Δεξιά γέμισαν την Ελλάδα με πανεπιστήμια και ΤΕΙ. Σε πενήντα πέντε (55) πόλεις της Ελλάδας υπάρχει τουλάχιστον μία σχολή ή τμήμα ΑΕΙ ή ΤΕΙ. Μοναδικό παγκόσμιο ρεκόρ. Και ο ΣΥΡΙΖΑ, αντί να «κράξει» το ΠΑΣΟΚ και τη Δεξιά, πλειοδοτεί στο πελατειακό κράτος. Πριν εγκαταλείψει την κυβέρνηση, ίδρυσε τριάντα επτά πανεπιστημιακά τμήματα.

β) Η εισαγωγή αγράμματων στα πανεπιστήμια έχει ως αποτέλεσμα την πτώση του επιπέδου σπουδών. Όταν υπάρχουν αγράμματοι σε μια αίθουσα διδασκαλίας, ο καθηγητής κατεβάζει το επίπεδο διδασκαλίας ή αδιαφορεί για τους αγράμματους.

Το αποτέλεσμα είναι: Στην πρώτη περίπτωση, κατεβαίνει συνολικά το επίπεδο σπουδών των πανεπιστημίων. Δεν είναι περίεργο που κανένα ελληνικό πανεπιστήμιο δεν συμπεριλαμβάνεται στη λίστα των πρώτων τριακοσίων πανεπιστημίων του κόσμου. Την ίδια ώρα μετέχουν, εκτός από πανεπιστήμια μεγάλων χωρών, και πανεπιστήμια από Βέλγιο, Τσεχία, Πορτογαλία κ.τ.λ.

Στη δεύτερη περίπτωση, οι αγράμματοι έχουν δύο επιλογές: Πρώτον, το 35% να μην μπορέσουν να τελειώσουν το πανεπιστήμιο. Δεύτερον, να προσπαθήσουν να τελειώσουν με πλάγια μέσα (αντιγραφές κ.τ.λ.). Κι αυτό συμβαίνει με αρκετούς φοιτητές, αφού οι καθηγητές, πολλές φορές δεν τολμούν να κάνουν παρατήρηση στους αντιγραφείς, κατά τις εξετάσεις.

Υπάρχει και μια παγκόσμια πρωτοτυπία: ένας στους τέσσερις σπουδαστές των ΙΕΚ είναι πτυχιούχος ΑΕΙ. Στρέφονται στα ΙΕΚ, γιατί δε βρίσκουν δουλειά μετά το Πανεπιστήμιο!

Το κρίσιμο ερώτημα είναι: Γιατί η Αριστερά σκούζει για την καθιέρωση της «Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής» στα πανεπιστήμια; Σκούζει, κυρίως, γιατί θέλει να εισάγονται πολλοί στα πανεπιστήμια, ανεξάρτητα αν είναι αγράμματοι. Όμως, αν εξαιρέσει κανείς τους λίγους και καλούς αποφοίτους που θα βρουν δουλειά, οι υπόλοιποι αποτελούν το αγράμματο «επιστημονικό προλεταριάτο», το οποίο εύκολα μαζοποιείται και καθοδηγείται. Εύκολα μπορεί να γίνει «μάζα» αγανακτισμένων και οργισμένων, έτοιμη να ακολουθήσει κάποιον Μεσσία.

Εν προκειμένω, το λάθος της Αριστεράς είναι το εξής: Νομίζει ότι οι Μεσσίες προέρχονται μόνο από την Αριστερά. Όμως, Μεσσίες έχει και η άκρα δεξιά.

Τα κόμματα θέλουν σε κάθε πόλη σχολές/τμήματα για λόγους πελατειακών σχέσεων. Επίσης, θέλουν μέσα από τα πανεπιστήμια να ψαρεύουν τα μελλοντικά τους στελέχη, την κομματική νομενκλατούρα.

Η κοινωνία, οι γονείς και οι φοιτητές θέλουν τα σχολεία και τα πανεπιστήμια να βγάζουν αγράμματους; Εγκρίνουν αυτά τα τερτίπια των κομμάτων ή θέλουν μια ποιοτική εκπαίδευση;

*Ο Παύλος Μάραντος είναι Έλληνας και Ευρωπαίος πολίτης
marantosp@gmail.com