Που μπορεί να φτάσει η Καλαμάτα αποκόβοντας τις ρίζες και τις ακαδημίες της;

Που μπορεί να φτάσει η Καλαμάτα αποκόβοντας τις ρίζες και τις ακαδημίες της;

Τις διαμαρτυρίες των γονέων, των παιδιών, αλλά και πολλά ερωτηματικά προκαλεί η απόφαση της διοίκησης της ΠΑΕ Καλαμάτα να αναστείλει τη λειτουργία των ακαδημιών της. Με ποιο σκεπτικό, αλήθεια, δρομολογείται αυτό το «λουκέτο» στα μικρά τμήματα της ομάδας, στα οποία σταθερά τα τελευταία χρόνια καλλιεργούνται όχι μόνο το ποδοσφαιρικό αύριο της ομάδας (κάτι που είναι ένα άλλο κεφάλαιο και χωράει πολλή συζήτηση βέβαια, αν αναλογιστεί κανείς ότι στο ανδρικό τμήμα δεν έχει απομείνει ούτε ένας ντόπιος ποδοσφαιριστής), αλλά και οι νέες γενιές φίλων και οπαδών των «μελανόλευκων». Για ρωτήστε αυτά τα παιδιά και τους γονείς τους που ήδη είναι στην ακαδημία πώς αισθάνονται απέναντι στην αγαπημένη τους Μαύρη Θύελλα που ξαφνικά αίρει το έδαφος κάτω από τα πόδια τους, αφήνοντάς τους ποδοσφαιρικά «άστεγους»;
Είναι αρκετό άραγε ότι θα «διασωθούν» 2 ή 3 ομάδες νέων και εφήβων κι αυτό επειδή δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, καθώς είναι υποχρεωτική η συμμετοχή στο πρωτάθλημα Νέων των ΠΑΕ;
Και εντάξει, ίσως φαίνεται πολύ μακρινό ότι τα παιδιά 5-6 ετών της ακαδημίας θα φτάσουν «μια μέρα» να στελεχώσουν την ανδρική ομάδα, όμως οι νεανικές ομάδες πώς θα στελεχωθούν τα επόμενα χρόνια; Μήπως παρακαλώντας τις άλλες τοπικές ομάδες να παραχωρήσουν τους καρπούς της δικής τους ποδοσφαιρικής δουλειάς; Γιατί να το κάνουν αυτό, χωρίς να υπάρχει πλαίσιο συνεργασίας, σχεδιασμός και πρότερη συνεννόηση; Κι αν το θέμα είναι τα έξοδα των ακαδημιών ή οι άνθρωποι που θα πρέπει να απασχοληθούν με αυτόν τον τομέα, η άποψή μου είναι ότι αυτές μπορούν να λειτουργήσουν αυτοδύναμα και αυτοχρηματοδοτούμενες, ενώ δεν θα λείψουν και οι πρόθυμοι να αναλάβουν επιτελικά και προπονητικά πόστα- ίσα ίσα θα είναι ίσως ευκαιρία αξιοποίησης «χρυσών εφεδρειών» της Μαύρης Θύελλας (ιδανική τέτοια περίπτωση αποτελεί ο παλαίμαχος Τάσος Χατζηαγγελής).
Παρασυρμένοι ίσως από το περυσινό πρωτάθλημα και «μεθυσμένοι» από υψηλούς στόχους, που θα φανεί στην πράξη πόσο ρεαλιστικοί είναι, οι υπεύθυνοι της ΠΑΕ ξεχνούν ότι η Καλαμάτα είναι μια περιφερειακή ομάδα και επί της ουσίας όχι μια απρόσωπη εταιρεία. Αυτό σημαίνει πως όσα χρήματα κι αν προτίθεται να διαθέσει ο πρόεδρος κ. Πρασσάς και οι συνεργάτες του, η δύναμη της Μαύρης Θύελλας θα είναι πάντα ο κόσμος της και η τοπική κοινωνία, την οποία πρωτίστως η ομάδα θα πρέπει να αφουγκράζεται και να υπηρετεί.
Όλες οι μεγάλες ομάδες έχουν ακαδημίες και επενδύουν συνειδητά σε αυτές. Η Καλαμάτα επί Σταύρου Παπαδόπουλου αν έφτασε τόσο μακριά το οφείλει σε ένα μεγάλο μέρος και στη δουλειά που έγινε στις υποδομές (θυμηθείτε τη λειτουργία του ΠΟΚ).
Η σημερινή Καλαμάτα που έχει σκοπό και που μπορεί να φτάσει αποκόβοντας τις ρίζες της;
Χ.Ε.