Ένα από τα μεγαλύτερα «αγκάθια» που αναδείχθηκαν από την ανάρτηση των δασικών χαρτών στην ελληνική επικράτεια είναι η δάσωση αγροτικών εκτάσεων εξαιτίας της εγκατάλειψης της ελληνικής υπαίθρου.
Τα χωράφια με τα χρόνια έγιναν δάση και ως δάση αποτυπώνονται στους δασικούς χάρτες, με τους ιδιοκτήτες τους να χάνουν το δικαίωμα εκμετάλλευσης της περιουσίας τους, καθώς πλέον διεκδικούνται από το ελληνικό Δημόσιο.
Το επιτελείο του υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργου Αμυρά, αναζητούσε εδώ και μήνες μια συνταγματικά ανεκτή λύση, η οποία, όπως αναφέρει στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» στέλεχος του υπουργείου, έχει πλέον διαμορφωθεί και αναμένεται σύντομα να… βρει το δρόμο για τη Βουλή.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, βάσει της νέας νομοθετικής πρωτοβουλίας οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει, για να ξαναγίνουν κύριοι της περιουσίας τους, να προσκομίσουν τεκμήρια 20ετίας που να αποδεικνύουν τη χρήση της έκτασης, δηλαδή όπως ισχύει σήμερα για τη χρησικτησία.
Όπως επισημαίνει, αν και ακόμη δεν έχουν καταλήξει στη λίστα με τα έγγραφα που θα γίνονται δεκτά, στα αποδεικτικά μπορεί να περιλαμβάνονται συμβολαιογραφικά έγγραφα ή προσύμφωνα, αποδοχές κληρονομίας, έγγραφα χορήγησης επιδότησης, παλαιά τοπογραφικά διαγράμματα, μισθωτήρια κ.λπ.
Σε κάθε περίπτωση, όπως σημειώνει παράγοντας του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ), σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα στον “Οικονομικό Ταχυδρόμο”, η ρύθμιση που αναμένεται να προταθεί αφορά δασωμένους αγρούς έως 30 στρέμματα.
Αυτοί, εφόσον τα τεκμήρια που θα προσκομίζονται θα γίνονται και δεκτά, θα αποδίδονται στους ιδιοκτήτες τους για ελεύθερη χρήση αν στο δασικό χάρτη αποτυπώνονται ως χορτολιβαδική έκταση και για αγροτική χρήση εάν αποτυπώνονται ως δάσος.
Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ κρίνει ότι η ρύθμιση που ετοιμάζει θα επιλύσει οριστικά το πρόβλημα. Άλλωστε, οι πρόσφατες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (1364/21 και 1365/21), που έκρινε ότι η εκχέρσωση δασικών εκτάσεων με βάση διοικητικές πράξεις «δε συνιστά ανεπίτρεπτη μεταβολή του δασικού προορισμού και χαρακτήρα των εκτάσεων», ανοίγουν το δρόμο και για την εξαίρεση από τη δασική νομοθεσία των δασωμένων αγρών.
Οι εκτάσεις που στους αναρτημένους δασικούς χάρτες εμφανίζονται ως ΑΔ (δηλαδή άλλης μορφής, κυρίως αγροτικής, σε αεροφωτογραφίες παλαιότερης λήψης και δάση ή δασικές στις αεροφωτογραφίες πρόσφατης λήψης και στις αυτοψίες ή στους κτηματικούς χάρτες) ή ως ΑΧ (πρώην αγροτικές και νυν χορτολιβαδικές), σύμφωνα με τα στατιστικά των αναρτημένων δασικών χαρτών, αποτελούν περίπου το 5,5% στο σύνολο των στρεμμάτων. Έτσι, οι δασωμένοι αγροί είναι 6.816.167 στρέμματα (ΑΔ) και 13.804 στρέμματα (ΑΧ) σε σύνολο 123.451.135 στρεμμάτων.
Οι 10 περιοχές με το μεγαλύτερο ποσοστό δασωμένων αγρών (ΑΔ) επί του συνόλου της έκτασής τους είναι η Λευκάδα (14,8%), η Αρκαδία (12,50%), η Μεσσηνία (12,40%), η Καστοριά (11,60%), η Κεφαλλονιά (10,10%), η Φλώρινα (8,90%), η Θεσπρωτία (8,80%), η Σάμος (8,30%), η Φωκίδα και η Εύβοια (8,2%).
Όσο για τις περιοχές με τις μεγαλύτερες εκτάσεις δασωμένων αγρών είναι η Αρκαδία με 552.089 στρέμματα, τα Ιωάννινα με 391.882 στρέμματα, η Μεσσηνία με 349.409 στρέμματα, η Εύβοια με 320.068 στρέμματα, η Φθιώτιδα με 298.357 στρέμματα, η Λακωνία με 245.019 στρέμματα, η Αιτωλοακαρνανία με 202.544 στρέμματα, τα Δωδεκάνησα με 202.458 στρέμματα, η Καστοριά με 195.998 στρέμματα και η Δράμα με 190.556 στρέμματα.
Πάντως, έως ότου ψηφιστεί από τη Βουλή η νέα ρύθμιση, για να διεκδικηθούν οι συγκεκριμένες εκτάσεις, θα πρέπει να υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας (συμβόλαια) προγενέστεροι της 23ης Φεβρουαρίου 1946 και να έχουν μεταγραφεί στο υποθηκοφυλακείο, ενώ όσους πολίτες δε διαθέτουν τους περιμένει ένας… Γολγοθάς που δύσκολα θα καταφέρουν να ανέβουν.
