Η «Αττική Οδός» εγκαλεί την κυβέρνηση γιατί δε δέχθηκε την εισήγησή της να μην μπαίνουν βαρέα οχήματα, όσο διαρκεί η χιονόπτωση. Τα βαρέα οχήματα μπαινόβγαιναν στην Αττική Οδό, «δίπλωσαν» και ο πλέον σύγχρονος ελληνικός δρόμος εγκλώβισε για 48 ώρες πάνω από 1.000 αυτοκίνητα, χωρίς καμία βοήθεια.
Το αρμόδιο νεοσύστατο υπουργείο για την πρόληψη (;) των φυσικών καταστροφών αποδίδει ευθύνες στην Α.Ο., διότι δεν κούνησε το δακτυλάκι της για να κρατήσει τους δρόμους ανοιχτούς, δηλαδή δεν είχε σχέδιο.
Η κυβέρνηση κακολογεί την ΕΜΥ, διότι δεν της είπε ότι ο καιρός άλλαξε κέφια και κατέβασε χιονοθύελλες στην Αττική το πρωί και όχι το απόγευμα, όπως ήταν «προγραμματισμένο».
Έτσι, ο κρατικός μηχανισμός «δεν πρόλαβε» ούτε αλάτι να ρίξει στους βασικούς δρόμους της πρωτεύουσας ούτε να βγάλει τα μηχανήματα ΠΡΟΤΟΥ ξεκινήσει το φαινόμενο, όπως γίνεται σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο.
Η Περιφέρεια, οι Δήμοι είχαν όλοι την πρόθεση να επέμβουν αμέσως, μόνο που τους πλάκωσε κι αυτούς το χιόνι και δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτα.
Η κυβέρνηση, όμως, είναι ελεήμων. Δίνει 2.000 ευρώ για κάθε ταλαιπωρημένο οδηγό της Αττικής Οδού (που θα τα πληρώσει η εταιρεία) και άλλα 1.000 ευρώ για τους άλλους ταλαίπωρους επιβάτες της ΤΡΑΙΝΟΣΕ.
Α, έδωσε και στους Έλληνες δύο ημέρες συνολικού lock down σε υπηρεσίες και οικονομία, για να έχει το κεφάλι της ήσυχο.
Αυτά τα φαιδρά και γελοία και συνάμα επικίνδυνα, απογοητευτικά και αρνητικά συνέβησαν μόνο στην πρωτεύουσα του ευρωπαϊκού κράτους που λέγεται Ελλάδα. Οι «πρωτευουσιάνοι» δεν έχουν ιδέα τι έχουν τραβήξει και τραβάνε οι άλλοι συμπολίτες τους στην υπόλοιπη επικράτεια, εκεί που «εκ προοιμίου» τα μέσα είναι λιγότερα, η πρόβλεψη, ο συντονισμός και η δράση, υποδεέστερα.
Όμως, το γενικό συμπέρασμα για όλους τους Έλληνες πολίτες και βαριά φορολογούμενους πλέον είναι ένα και το αυτό.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει επιτελικό κράτος, ενώ είναι ψέμα ότι ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να κάνει καλύτερο επιτελικό έργο. Όλοι βράζουν στο ίδιο καζάνι της ανεπάρκειας και της αδιαφορίας, διότι ουδείς, καμία κυβέρνηση, δέχεται να εκπαιδεύσει, διαχρονικά, κρατικά στελέχη στον έλεγχο και τη διαχείριση (control and command) έκτακτων καταστάσεων. Αντιθέτως, όλες οι κυβερνήσεις σε αυτές τις επιτελικές θέσεις τοποθετούν τους φίλους τους και τους φίλους των φίλων τους, ανθρώπους που κατά κανόνα δεν έχουν ιδέα για το αντικείμενο, ούτε και θα την αποκτήσουν κατά τη θητεία τους, διότι γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι δεν πρόκειται να υποστούν καμία σοβαρή επίπτωση ούτε και αναστολή στα πιθανά σχέδια εισόδου τους στη Βουλή.
Μάτι, Μαγούλα, Εύβοια, Μαλακάσα, Πάρνηθα και τόσες άλλες τραγωδίες και εθνικές καταστροφές, που επαναλαμβάνονται καθ’ έτος, δεν πτοούν κανέναν «επιτελικό του κράτους» και καμία κυβέρνηση.
Και με το δίκιο τους. Αφού ξέρουν εκ των προτέρων ότι οι Έλληνες ψηφοφόροι έχουν κοντή μνήμη και είναι ιδιαιτέρως ελεήμονες προς τα κόμματά τους μπροστά και πίσω από την κάλπη…
Της Κύρας Αδάμ
