Βασίλης Κανάκης: Η Δημοτική Αρχή έχει βάλει πολλά καρπούζια στην ίδια μασχάλη…

Βασίλης Κανάκης: Η Δημοτική Αρχή έχει βάλει πολλά καρπούζια στην ίδια μασχάλη…

Κυρίαρχο αίτημα των καιρών μας, σε κάθε είδους εκλογική αναμέτρηση, κεντρική ή τοπική, είναι η ανανέωση του πολιτικού προσωπικού με νέους ανθρώπους. Το παράδοξο είναι ότι, όταν αυτό συμβαίνει, όπως στις τελευταίες εκλογές στο Δήμο Καλαμάτας, τα Μέσα Ενημέρωσης δε δίνουν τον απαραίτητο χώρο στις απόψεις τους και αρκούνται στα όσα υποστηρίζει ο εκάστοτε επικεφαλής.

Το “Θ” αποφάσισε να αλλάξει, έστω και προσωρινά, τους “κανόνες του παιχνιδιού” και να δώσει το λόγο σε ένα νέο δημοτικό σύμβουλο, τόσο ηλικιακά όσο και σε επίπεδο πολιτικής εμπειρίας.

Ο λόγος για τον Βασίλη Κανάκη, δημοτικό σύμβουλο με το συνδυασμό “Καλαμάτα Μπροστά”, τη μείζονα μειοψηφία στο Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας.

Χωρίς άλλη εισαγωγή τού… δίνουμε τον λόγο:

-Θα ήθελα να γνωρίσουμε τον Βασίλη Κανάκη, έναν νέο επιστήμονα και νέο στα δημοτικά του Δήμου μας.
Σας ευχαριστώ πολύ. Είμαι απόφοιτος του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών με μεταπτυχιακή ειδίκευση στη σεισμική μηχανική και τις αντισεισμικές κατασκευές. Δραστηριοποιούμαι επαγγελματικά ως πολιτικός μηχανικός στην Καλαμάτα από το 2013.

Ποιο ήταν το κίνητρο να ασχοληθείς με τις δημοτικές εκλογές, συμμετέχοντας σε ένα συνδυασμό;
Στην Καλαμάτα εγκαταστάθηκα μόνιμα το 2013 έπειτα από σχεδόν δώδεκα χρόνια απουσίας, οπότε έζησα σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα και Πάτρα.

Σύντομα διαπίστωσα, μετά λύπης, ότι η προσέγγιση της Δημοτικής Αρχής σε ορισμένα ζητήματα απείχε παρασάγγας από κάτι που θα θεωρείτο αν όχι ιδανικό, έστω ανεκτό.

Για παράδειγμα, η κακή κατάσταση των αθλητικών εγκαταστάσεων και η παροιμιώδης έλλειψη σχεδιασμού για την επέκτασή τους, για να καλύπτονται οι ανάγκες των κατοίκων της πόλης, ομολογώ πως με εξέπληξαν.

Σταδιακά αντιλήφθηκα πως η έλλειψη οραματικού σχεδιασμού, από πλευράς της τότε Δημοτικής Αρχής, επεκτεινόταν σε πληθώρα θεμάτων, όπως το παραλιακό μέτωπο, η πολεοδόμηση τμημάτων του αστικού ιστού και άλλα πολλά. Επιπροσθέτως, σημαίνονται ρόλο στη διαμόρφωση της άποψής μου διαδραμάτισε το τραγικό γεγονός των πλημμυρών του 2016. Με την ιδιότητα του γραμματέα του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Μεσσηνίας έγινα μάρτυρας άστοχων καταστάσεων διαχείρισης και προγραμματισμού της Δημοτικής Αρχής.

Σημαντικό ρόλο, βέβαια, έπαιξε και η πρόταση του Βασίλη Κοσμόπουλου, ενός ανθρώπου που εκτιμώ για την ακεραιότητά του, την επιστημοσύνη του και το όραμά του για το Δήμο.

-Ποιες ήταν οι εμπειρίες σου από την προεκλογική περίοδο;
Για έναν υποψήφιο σαν εμένα, που δε διέθετε υποστήριξη από κομματικούς μηχανισμούς και δεν είχε εμπλακεί ξανά σε δημοτικές εκλογές, η προεκλογική περίοδος ήταν αρκετά απαιτητική.

Προσπάθησα να επικοινωνήσω τις απόψεις μου, για ορισμένα κρίσιμα θέματα, μέσω αρθρογραφίας και να πορευτώ με ήθος απέναντι στους συνυποψηφίους μου. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου γνώρισα αρκετούς ανθρώπους που εκτίμησα και θεωρώ πως θα μπορούσαν να προσφέρουν με την παρουσία τους στα κοινά της πόλης.

Θα ήθελα να κάνω ιδιαίτερη αναφορά στη στήριξη της οικογένειάς μου, της συντρόφου μου, αλλά και των φίλων μου. Μέσα από μια τέτοια διαδικασία αντιλαμβάνεται κανείς την ποιότητα των διαπροσωπικών σχέσεων και θα μπορούσα να αναφέρω πως υπήρξαν στιγμές που με συγκίνησαν και με έκαναν να αδιαφορώ για το εκλογικό αποτέλεσμα, καθώς ήταν, στην κλίμακα της ηθικής μου υπόστασης, πιο σημαντικές από οποιαδήποτε εκλογική νίκη και αποτέλεσμα.

Επίσης, τα παλαιότερα μέλη του συνδυασμού φρόντισαν να υπάρχει αυτό το εξαιρετικό κλίμα που διέκρινε τις παλαιότερες προεκλογικές περιόδους και ήταν κάτι ξεχωριστό που έφερε στα δημοτικά δρώμενα αυτός ο συνδυασμός.

Βέβαια, υπήρξε και η άλλη όψη του νομίσματος, καθώς έγινα μάρτυρας ιδιοτέλειας και απευκταίων συμπεριφορών από ορισμένους υποψηφίους που, στο βωμό μιας παραπάνω ψήφου, δε δίσταζαν να σχολιάζουν αρνητικά συνυποψηφίους τους και να προσπαθούν με ευτελή τρόπο να εξασφαλίσουν την εκλογική τους επικράτηση.

Επίσης, διαπίστωσα πως ο λαϊκισμός βρίσκει ακόμα και στις μέρες μας, οπότε υφίσταται ένα εκτενές δίκτυο πληροφοριών, πεδίο εφαρμογής.

Σε κάθε περίπτωση, μια προεκλογική περίοδος είναι αρκετά διδακτική.  

-Ποιες οι εκτιμήσεις σου από αυτά τα δύο χρόνια στα έδρανα του Δημοτικού Συμβουλίου;
Δυστυχώς η αποτίμησή μου δε δύναται να έχει θετικό πρόσημο. Θεωρούσα ότι το σημαντικότερο πολιτικό όργανο του δεύτερου μεγαλύτερου Δήμου στην Πελοπόννησο θα λειτουργεί ορθόδοξα και με τη δέουσα σοβαρότητα. Ωστόσο, δυστυχώς, διαψεύστηκα.

Η απόπειρα για εφαρμογή της απλής αναλογικής νοθεύτηκε από την κυβέρνηση, με αποτέλεσμα την απαξίωση του Δημοτικού Συμβουλίου και την ισχυροποίηση των επιτροπών, όπου φρόντισαν να έχουν πλειοψηφία οι Δημοτικές Αρχές. Δεν επέτρεψαν έτσι να δοκιμασθεί στην πράξη ένα πιο αντιπροσωπευτικό σύστημα και διέψευσαν τη γνωστή φράση που αναφέρει ότι «στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα».  

Παρ’ όλα αυτά, σχετικά με το Δημοτικό Συμβούλιο, έστω και με αυτές τις συνθήκες λειτουργίας, θα εστιάσω σε δύο διαπιστώσεις. Η πρώτη σχετίζεται με τον έλεγχο της Δημοτικής Αρχής, η οποία συνήθως δεν αποκρίνεται στις ερωτήσεις με συγκεκριμένες απαντήσεις, αλλά αναλώνεται σε πολιτικάντικες αναφορές και γενικεύσεις.

Η δεύτερη έχει να κάνει με την έλλειψη διάθεσης ουσιαστικού διαλόγου, ο οποίος θα επιφέρει ομόφωνες αποφάσεις σε σημαντικά θέματα που άπτονται της γνωμοδότησης του Δημοτικού Συμβουλίου, όπως ο οδικός άξονας Καλαμάτα-Ριζόμυλος κ.ά.

-Πώς βαθμολογείς την απόδοση της Δημοτικής Αρχής αυτά τα δύο χρόνια;
Η Δημοτική Αρχή έχει επενδύσει στη διαχείριση της καθημερινότητας και στις συνεχείς προσπάθειες ένταξης του Δήμου σε διάφορα χρηματοδοτικά προγράμματα, οι οποίες μάλιστα αντιμετωπίζονται ως επιτυχία από τα μέλη της.

Δε θα ήθελα να είμαι μηδενιστής, αναγνωρίζω την προσπάθεια που γίνεται στα ζητήματα της καθημερινότητας, ωστόσο είναι πασιφανές ότι όλα τα μεγάλα έργα, χαρακτηριστικά αναφέρω την ανάπλαση της πλατείας Υπαπαντής, τις αναπλάσεις στις οδούς Αναγνωσταρά, Καπετάν Κρόμπα, Ναυαρίνου, το ανοικτό θέατρο κ.ά., πραγματοποιούνται με τεράστια καθυστέρηση, δημιουργώντας προβλήματα στον αστικό ιστό.

Προφανώς η υλοποίησή τους απαιτεί διαχειριστική ικανότητα, την οποία, εκ του αποτελέσματος, δε διαθέτουν επαρκώς οι εμπλεκόμενοι αντιδήμαρχοι.

Θεωρώ πιο σώφρον η Δημοτική Αρχή να επικεντρωθεί σε δύο-τρία μεγάλα έργα, τα οποία θα μπορέσει να αποπερατώσει σε ένα ανεκτό χρονικό διάστημα, αντί να αιτείται συνεχώς χρηματοδοτήσεων που αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση μιας συγκεκριμένης επικοινωνιακής πολιτικής.  

-Πού θεωρείς ότι υπήρξε μεγάλη υστέρηση; Σε ποιον τομέα;
Θα αναφερθώ, κυρίως, στην αποπεράτωση των έργων. Είναι σαφές ότι δε δύναται η Δημοτική Αρχή να διαχειριστεί με επάρκεια και να αποπερατώσει τα μεγάλα έργα του Δήμου. Η παραπάνω διαπίστωση αποδεικνύεται καθημερινά και δεν αποτελεί προϊόν εμπάθειας. Αναφέρω χαρακτηριστικά έργα τα οποία έχουν εξαγγελθεί, έχουν χρηματοδοτηθεί και αγνοείται το εάν και το πότε θα υλοποιηθούν. Διαδημοτικό κυνοκομείο, Ειδικό Σχολείο, κτήριο Ηλεκτρικής Εταιρείας, ανοικτό θέατρο, ανάπλαση πλατείας Υπαπαντής, ανάπλαση Αναγνωσταρά, αναπλάσεις οδών Σφακτηρίας, Καπετάν Κρόμπα, Ναυαρίνου κ.ά.

Επίσης, διαφωνώ με την αδιαφάνεια που διέπει τις διαδικασίες του Δήμου σχετικά με αναθέσεις έργων. Η πρακτική αυτή παραπέμπει σε δημιουργία εκλογικού στρατού και είναι ζημιογόνα για το Δήμο, καθώς στην περίπτωση διενέργειας διαγωνισμού, μέσω πρόσκλησης ενδιαφέροντος, ο Δήμος θα καρπωνόταν κέρδος από τα ποσοστά των εκπτώσεων.

Φυσικά αναφέρομαι σε έργα άνω των 15.000 ευρώ, τα οποία, αν και ο νόμος επιτρέπει να δίνονται με απευθείας ανάθεση, θα μπορούσαν με την παραπάνω διαδικασία, αθροιστικά, να επιφέρουν κέρδος στα ταμεία του Δήμου.

-Γιατί δεν έγιναν συνεργασίες με την παράταξη του δημάρχου, προκειμένου να αξιοποιηθούν ενδεχόμενα και κάποιοι από άλλες παρατάξεις;
Θεωρώ ότι ο δήμαρχος εγκλωβίστηκε στην προεκλογική του υποχρέωση απέναντι σε συγκεκριμένη παράταξη και το γεγονός αυτό απέκλεισε τη δυνατότητα συνεργασιών με τις υπόλοιπες. 

Ωστόσο, η λογική της a priori συνεργασίας με συνδυασμούς που μέχρι πρότινος ήσαν αντίπαλοι στην εκλογική αναμέτρηση και ξαφνικά μέσα σε μια μέρα ανακάλυψαν πολιτικές συγκλήσεις, με βρίσκει αντίθετο. Οι πολιτικές συνεργασίες επέρχονται μέσα από διάλογο και εξεύρεση κοινών θέσεων και δε διαμορφώνονται βάσει προσφοράς έμμισθων θέσεων.

Γενικά η Δημοτική Αρχή δεν έδειξε να επιθυμεί συνεργασίες, πολλές φορές επέμεινε σε λανθασμένες θέσεις της και αναγκάσθηκε να αναδιπλωθεί με κρύα καρδιά, όπως στην περίπτωση των αρχαίων της Υπαπαντής.

-Ποιες νομίζεις ότι είναι οι προτεραιότητες για την πόλη και εν γένει το Δήμο Καλαμάτας;
Θεωρώ ότι θα πρέπει να υπάρξει σοβαρός σχεδιασμός σχετικά με ζητήματα που θα έπρεπε ήδη να έχουν δρομολογηθεί, με χαρακτηριστικότερο το παραλιακό μέτωπο, την πολεοδόμηση και την ολοκλήρωση σημαντικών έργων υποδομής.

Το πρόσφατο παράδειγμα της απόρριψης της πολεοδομικής μελέτης Βέργας κατέδειξε την προχειρότητα με την οποία έχουν  αντιμετωπιστεί πληθώρα ζητημάτων τα τελευταία χρόνια στο Δήμο μας.

Απαιτείται αλλαγή νοοτροπίας. Ο εκάστοτε δήμαρχος δε θα πρέπει να διοικεί με κριτήριο την επόμενη εκλογική του νίκη. Αντιθέτως, θα πρέπει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά ζητήματα που δεν επιτρέπουν την ορθή και αποτελεσματική λειτουργία του Δήμου. Ρουσφέτια και λαϊκίστικες υποσχέσεις παραπέμπουν σε άλλες εποχές και σίγουρα αξίζει κάτι καλύτερο για την πόλη μας.

-Τι άποψη έχεις για τη συζήτηση που έχει αρχίσει μεταξύ των παρατάξεων της αντιπολίτευσης;
Είναι δεδομένο ότι, εφόσον υπάρχουν πολιτικές συγκλήσεις, οι συζητήσεις μεταξύ των αντιπολιτεύσεων θα μπορούσαν να είναι εποικοδομητικές. Επίσης είναι σαφές πως μια κοινή κάθοδος στις επόμενες εκλογές θα συγκέντρωνε περισσότερες πιθανότητες νίκης.

Ωστόσο, για να συμβεί αυτό θα πρέπει να παραμεριστούν οι προσωπικές επιδιώξεις και μέσω μιας κοινής διαδικασίας να καθοριστούν οι στόχοι και ο τρόπος που θα οδηγήσει σε ενδεχόμενη εκλογική επικράτηση.

-Θα είσαι υποψήφιος την επόμενη εκλογική αναμέτρηση;
Είναι νωρίς για να δώσω μια απάντηση σε αυτό το ερώτημα, καθώς θα εξαρτηθεί από πολλές παραμέτρους. Ωστόσο, είμαι δεκτικός να ακούσω κάθε πρόταση σχετικά με τις επόμενες εκλογές.

Του Αντώνη Πετρόγιαννη