Κατώτατος μισθός: Το κύμα ακρίβειας καθιστά ανεπαίσθητη την αύξησή του

Κατώτατος μισθός: Το κύμα ακρίβειας καθιστά  ανεπαίσθητη την αύξησή του

Οι πολίτες κάνουν περικοπές σε είδη διατροφής, εξόδους, ένδυση και υπόδηση

Η αύξηση του κατώτατου μισθού από την 1η Μαΐου υπό άλλες συνθήκες θα ερχόταν να διευκολύνει σε κάποιον βαθμό την ελληνική κοινωνία. Ωστόσο, οι συνεχείς ανατιμήσεις βασικών καταναλωτικών αγαθών, σε συνδυασμό με την ενεργειακή κρίση που έχει εισβάλει για τα καλά σε κάθε νοικοκυριό, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια εφησυχασμού, με αποτέλεσμα η διαμόρφωση του κατώτατου μισθού στα 713 ευρώ (μεικτά) να μοιάζει σταγόνα στον ωκεανό.

Το «Θ» βρέθηκε στο κέντρο της Καλαμάτας και συνάντησε ανθρώπους της περιοχής, προκειμένου να μας μιλήσουν για τις σημερινές συνθήκες διαβίωσης και κατά πόσο αυτή η νέα αύξηση των αποδοχών μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά σε συνδυασμό με την ακρίβεια που επικρατεί.

-Πώς κρίνετε την αύξηση του κατώτατου μισθού;

Παναγιώτης Γαλάνης: Η αύξηση αυτή είναι καλή, αλλά όχι και το τέλειο που περιμέναμε. Φυσικά, δε θα υπάρξει καμία χαλάρωση, απλά θα δούμε μια μικρή διαφορά στις περικοπές που είχαμε κάνει σήμερα στην καθημερινότητά μας.

Θεοδοσία Παλάνη: Θεωρώ ότι οποιαδήποτε αύξηση στον κατώτατο μισθό είναι καλή, και δεδομένης της κατάστασης θα βοηθήσει αρκετές οικογένειες. Ωστόσο, η κατάσταση είναι δύσκολη, γενικότερα, παγκοσμίως, αλλά οποιοδήποτε θετικό στοιχείο έρχεται στην κοινωνία μας είναι καλό.

Πάρης: Τα οικονομήσαμε τώρα! Αυτή η αύξηση μας έδωσε ώθηση για καλύτερα! Προφανώς δε μιλάω κυριολεκτικά, γιατί αν κυριολεκτήσουμε, δεν κάνουμε τίποτα. Η κυβέρνηση αυτό που κάνει είναι να μας δίνει λίγα ψίχουλα για να τα πάρει πίσω εις διπλούν.

Αποστολία Μάστορα: Δεν την κρίνω ιδιαίτερα σημαντική αυτή την αύξηση, όμως για κάποιους θα είναι οπωσδήποτε χρήσιμη.

Παναγιώτης Καλλιντέρης: Φυσικά, δεν είναι κάτι το οποίο μας δημιουργεί ευχαρίστηση, γιατί είναι λίγο το ποσό. Από εκεί και πέρα, όμως, εξετάζουμε και τις άλλες περιπτώσεις: αν μπορεί να δώσει περισσότερα χρήματα, γιατί όλα αυτά βγαίνουν μέσα από κονδύλια που γνωρίζουν οι κυβερνώντες.

Ελένη Κατσαρέα: Όλα αυτά είναι ψίχουλα! Χθες πήγα να πληρώσω λογαριασμούς ΔΕΗ, ΟΤΕ, νερό και έφυγε έτσι όλος ο μισθός. Με τι θα ζήσουμε από εκεί και έπειτα; Πώς θα ζήσουμε;

Ελευθερία Φουρτούνη: Οι μισθοί είναι καθηλωμένοι τόσα χρόνια, από το 2010, τόσο που φτάνει 20 ο μήνας και δεν υπάρχει διαθέσιμο υπόλοιπο χρημάτων στην άκρη. Ο κόσμος, δυστυχώς, δε διαμαρτύρεται για αυτή την κατάσταση.

-Θεωρείτε ότι αρκεί αυτή η άνοδος του κατώτατου μισθού για μια αξιοπρεπή διαβίωση;

Π.Γ.: Όχι, σε καμία περίπτωση. Ιδιαίτερα στην περίπτωση που έχεις οικογένεια και εγγόνια που θέλεις να βοηθήσεις, δεν μπορείς σε καμία περίπτωση να αντεπεξέλθεις, γιατί τότε χρειάζεσαι τουλάχιστον μια ακόμα αύξηση.

Θ.Π.: Για να εξασφαλιστεί αξιοπρεπής διαβίωση σίγουρα δεν αρκεί μόνο αυτό, αλλά με ό,τι ισχύει πλέον με τις ανατιμήσεις σε όλα τα είδη, είναι τουλάχιστον ένα βήμα.

Π.: Έτσι κι άλλως δεν υπήρχε και πριν αξιοπρεπής διαβίωση. Τώρα, αυτή η αύξηση των 10-20 ευρώ δεν καταλαβαίνω πώς μπορεί να βοηθήσει με όλα όσα παρατηρούμε να συμβαίνουν στην καθημερινότητα. Δε σωζόμαστε με τίποτα, πολύ περισσότερο μετά τις ολοένα καταιγιστικές ανατιμήσεις.

Α.Μ.: Δε νομίζω ότι είναι τόσο αξιοπρεπές το ποσό αυτό, μιας και δε λύνει ουσιαστικά το πρόβλημα που υπάρχει στην κοινωνία λόγω της ακρίβειας. Αποτελεί μόνο μια μικρή διευκόλυνση. Τα πράγματα έχουν πάρει μεγάλη αύξηση, τόσο που δεν τα προφταίνουμε πια.

Π.Κ.: Μετά όλα αυτά που συμβαίνουν νομίζω ότι θα πάμε καλύτερα. Όμως, αυτό συμβαίνει παράλληλα με τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, και τα πράγματα είναι δύσκολα. Νομίζω ότι εάν λήξει αυτό το ζήτημα, θα πάμε προς το καλύτερο. Υπάρχουν οι δυνατότητες, δηλαδή, να προσπαθήσουμε να πάμε προς το καλύτερο, και από πλευράς της κυβέρνησης.

Ε.Κ.: Όχι, με τίποτα. Εάν δεν έχουμε την οικογένειά μας και τα παιδιά μας για να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον, τότε δε βγαίνει διαφορετικά, σε καμία περίπτωση.

Ε.Φ.: Δεν αρκεί σε καμία περίπτωση αυτή η αύξηση. Δε φτάνει σε τίποτα ο κατώτατος μισθός, έτσι όπως είναι διαμορφωμένος σήμερα.

-Έχετε κάνει περικοπές όλο αυτό το διάστημα από τον οικογενειακό σας προϋπολογισμό;

Π.Γ.: Εννοείται ότι έχουμε κάνει πολλές και μεγάλες περικοπές, όπως και όλος ο υπόλοιπος κόσμος δηλαδή. Οι μεγαλύτερες περικοπές έχουν γίνει στα τρόφιμα και σε όλα τα δευτερεύοντα αγαθά.

Θ.Π.: Η αλήθεια είναι ότι έχω περιορίσει όλα τα υπόλοιπα πέραν του σουπερμάρκετ, λόγω διατροφής, αλλά είναι κάτι που δε με έχει επηρεάσει άμεσα σε αρνητικό επίπεδο. Προσπαθώ να τα κρατάω όλα σε ένα σταθερό επίπεδο.

Π.: Έχουμε περιορίσει τα πάντα! Ξεκινώντας από τη διατροφή, τα καθημερινά αγαθά, μέχρι και τις μετακινήσεις από πιο πρόσφατα.

Α.Μ.: Σίγουρα έχουμε κάνει ήδη πολλές περικοπές. Στα τρόφιμα, στο σούπερ μάρκετ, αλλά και σε είδη ένδυσης και υπόδησης.

Π.Κ.: Περικοπές έχουμε κάνει σίγουρα, λίγο- πολύ. Περισσότερο έχουμε μειώσει τα περιττά έξοδα στα είδη διατροφής, και μετέπειτα στις εξόδους μας.

Ε.Κ.: Περικοπές έχουν γίνει σίγουρα, ό,τι μπορούμε κόβουμε σε όλα τα είδη.

Ε.Φ.: Όλοι έχουμε περιορίσει πολλά πράγματα από τη ζωή μας λόγω των συνθηκών. Πλέον έχουμε φτάσει στο σημείο να μετράμε και το πιο μικρό έξοδο που μπορεί να κάνουμε.

-Πώς βλέπετε την πορεία από εδώ και πέρα;

Π.Γ.: Με αυτά που βλέπουμε και με τον τρόπο που κυβερνάται η χώρα μας, δεν είμαι σε καμία περίπτωση αισιόδοξος. Βέβαια, αυτό θα το κρίνουμε σε βάθος χρόνου καλύτερα.

Θ.Π.: Είμαι σκεπτική λόγω της όλης κατάστασης, όμως προσπαθώ να κρατάω το αισιόδοξο κομμάτι, γιατί θεωρώ ότι αν σκεφτόμαστε αρνητικά, χαθήκαμε!

Π.: Εννοείται πως είμαι απαισιόδοξος για την πορεία που θα έχουμε μελλοντικά.

Α.Μ.: Προσωπικά είμαι αρκετά σκεπτική με την κατάσταση που επικρατεί το τελευταίο διάστημα. Δε θα έλεγα ότι μπορεί να είναι κανείς ιδιαίτερα αισιόδοξος, μιας και τα πράγματα δε βλέπω να βαίνουν προς το καλύτερο, αν κοιτάξουμε τη συνολική εικόνα.

Π.Κ.: Από εδώ και πέρα θεωρώ ότι μπορώ να είμαι αισιόδοξος.

Ε.Κ.: Δυστυχώς, η πραγματικότητα επιβεβαιώνει ότι δεν πηγαίνουν καθόλου καλά τα πράγματα.

Ε.Φ.: Η πορεία διαφαίνεται πολύ άσχημη. Είναι δύσκολα τα πράγματα και οι μέρες που θα έρθουν ακόμα δυσκολότερες.

Της Χριστίνας Μανδρώνη