Μεταφορά μαθητών: Η φρονιμότερη λύση δεν είναι να… κρύβουμε τις δυσλειτουργίες κάτω από χαλί

Μεταφορά μαθητών: Η φρονιμότερη λύση δεν είναι να… κρύβουμε τις δυσλειτουργίες κάτω από χαλί

Στις τελευταίες του δηλώσεις ο περιφερειάρχης Παναγιώτης Νίκας για τη μεταφορά των μαθητών προσπάθησε να είναι καθησυχαστικός.

“H μετακίνηση από και προς τα σχολεία περί των 23.000 μαθητών για το σχολικό έτος 2022 – 2023 που χρηματοδοτεί η Περιφέρεια Πελοποννήσου, γίνεται σύμφωνα με το νόμο, τον οποίον δε φτιάχνει το Περιφερειακό Συμβούλιο και το οποίο δεν μπορεί να λάβει αποφάσεις αντίθετες με το νόμο” σημείωσε αναφερόμενος στη σχετική συζήτηση που έγινε κατά τη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου.

Όπως δήλωσε ακόμη, “μέχρι τώρα δεν υφίστανται έντονες διαμαρτυρίες ή δημοσιεύματα σχετικά με μη ανταπόκριση της Περιφέρειας στο μείζον θέμα της μετακίνησης των μαθητών”, τόνισε ωστόσο ότι “ενδεχομένως να υπάρξουν μικρά προβλήματα, καθώς δεν έχει ακόμα σταθεροποιηθεί ο αριθμός των μαθητών σε κάθε σχολείο, αλλά θα τα αντιμετωπίσουμε και ως το τέλος Σεπτεμβρίου, που θα έχει οριστικοποιηθεί η κατάσταση, αυτά θα έχουν λυθεί”.

Ο Π. Νίκας, εξάλλου, γνωστοποίησε ότι σύντομα συνεδριάζει και πάλι η Ομάδα Διοίκησης Έργου (ΠΟΔΕ) για το συντονισμό και την παρακολούθηση της μεταφοράς μαθητών στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, ώστε να επιληφθεί όσων ζητημάτων διαπιστωθούν.

Παράλληλα, επισήμανε ότι λόγω της ερήμωσης της υπαίθρου αυξάνονται τα προβλήματα, καθώς ένας αριθμός παιδιών από χωριά όπου έκλεισαν σχολεία θα πρέπει να μετακινηθεί προς άλλες σχολικές μονάδες.

Τα παραπάνω είναι η μία πλευρά ανάγνωσης των προβλημάτων. Όταν, όμως, το γενικό γίνεται ειδικό, θα πρέπει να δοθούν άμεσα κάποιες απαντήσεις. Όπως για τα τέσσερα νήπια και προνήπια στην Παλιόχωρα που μεταφέρονται στο σχολείο της Βέργας με λεωφορείο, αντί για ταξί, και θα πρέπει να διασχίζουν καθημερινά έναν ανηφορικό δρόμο, προκειμένου να φτάσουν στο σχολικό συγκρότημα. Και σε περίπτωση βροχόπτωσης να είναι σχεδόν αδύνατη η προσέγγιση στο σχολείο τους.

Όπως και σε μία άλλη μητέρα, η οποία μεταφέρει η ίδια το παιδί της στο σχολείο, μετά περιμένει δύο ώρες στο… πουθενά, πληρώνει περίπου επτά ευρώ ημερησίως, αλλά δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο, όπως, για παράδειγμα, να δουλέψει. 

Κι αν κρίνουμε από τα τηλεφωνήματα που δεχόμαστε στην εφημερίδα, τα προβλήματα είναι σαφώς περισσότερα.

Και σε όλους αυτούς τους γονείς δεν μπορείς να απαντάς με μια απλή “υπομονή και το πρόβλημα θα λυθεί”…

Α.Π.