Ο Τάσος Σπηλιωτόπουλος μας συστήνει το μπάντμιντον…

Ο Τάσος Σπηλιωτόπουλος μας συστήνει το μπάντμιντον…

Ένα Ολυμπιακό άθλημα που ήρθε το 1997 στην Καλαμάτα και έκτοτε ψάχνει τη θέση του στην πόλη

Πόσοι γνωρίζουν το μπάντμιντον ως άθλημα και μάλιστα Ολυμπιακό (ναι, αυτό με το μπαλάκι-φτερό) και ότι στην Καλαμάτα έχει ιστορία 25 χρόνων! Στη χώρα μας, και στην πόλη μας ειδικότερα, σίγουρα δεν είναι δημοφιλές, όμως ο Τάσος Σπηλιωτόπουλος, ο οποίος συνδέει το νήμα του αθλήματος από το 1998 ως αθλητής και από το 2005 ως προπονητής, επιμένει να το καλλιεργεί πεισματικά. Κάνει προσπάθειες να δημιουργήσει σύλλογο και να προσελκύσει περισσότερους αθλητές-αθλήτριες και υποστηρικτές, ενώ μέσα από την παρακάτω συνέντευξη μας συστήνει την αγαπημένη του αντιπτέριση και μας δίνει μερικούς καλούς λόγους που αξίζει να στηριχθεί και να διαδοθεί περισσότερο…

-Πες μας για το μπάντμιντον και την …προϊστορία του στην Καλαμάτα;
Το μπάντμιντον (αντιπτέριση επί το ελληνικότερον), είναι ένα Ολυμπιακό άθλημα, με αρχαιελληνικές ρίζες. Σύμφωνα με ερευνητές, στην Αρχαία Ελλάδα υπήρχε ένα παιχνίδι διασκέδασης που λεγόταν «Μπαστούνι και σαΐτα», για το οποίο δεν έχουμε κάποια ένδειξη για το πώς ήταν. Στη δε Αρχαία Κίνα, υπήρχε ένα παιχνίδι που λεγόταν «Ντάι Τζιάν Ζι», ενώ ο πιο άμεσος πρόγονός του, λεγόταν «Μπάτλντορ & Σάτλκοκ» (Ρακέτα και φτερό) και παιζόταν από τους Άγγλους. Δεν θα επεκταθώ στην πλούσια ιστορία του αθλήματος για ευνόητους λόγους, ωστόσο να πω ότι την ονομασία μπάντμιντον, την πήρε από το Μπάντμιντον Χάους στην επαρχία Γκλάουστερσάιρ της Αγγλίας, περί τα μέσα της δεκαετίας του 1860. Πιο πολλά για την ιστορία του, στην ιστοσελίδα μου www.badmintonforum.gr. Στην Ελλάδα, έκανε τα πρώτα βήματα το 1988 στο Τ.Ε.Φ.Α.Α. Κομοτηνής, από τον καθηγητή Στεπάν Παρτεμιάν (που το γνώρισε στη Βουλγαρία το Σεπτέμβρη του 1987) και τον καθηγητή Παναγιώτη Αντωνίου που τον βοήθησε.

Στην Καλαμάτα έκανε τα πρώτα δειλά βήματα το 1997, με την ίδρυση του Γ.Ο. ΑΘΛΟΣ του Βασίλη Αγγελάκου. Επισήμως, ξεκίνησε την πορεία του από την 1η Οκτωβρίου 1998. Διοργανώσεις γίνονται από την Ομοσπονδία του αθλήματος (ΕΟΦΣΑ), σε πανελλαδικό επίπεδο και σε διάφορες πόλεις. Στην πόλη μας, έχουμε κάνει αγώνες το 2002, που ήταν η Β΄ φάση του Ομαδικού της τότε Β΄ Εθνικής κατηγορίας (σημερινή Α2), ενώ ο ΑΘΛΟΣ είχε φτάσει και στην τότε Α΄ Εθνική (νυν Α1). Όσον αφορά τους αθλητές, από το καλαματιανό μπάντμιντον έχουν περάσει πάνω από 100 άτομα.

-Υπάρχουν μεσσηνιακές διακρίσεις μέσα στο πέρασμα των χρόνων;
Βεβαίως. Πολλοί αθλητές που πέρασαν από το μπάντμιντον του ΑΘΛΟΥ, πήραν διακρίσεις και μετάλλια σε πολλούς αγώνες, καθώς επίσης είχαν και πολλές καλές επιδόσεις. Εξίσου σημαντικό, είναι, ότι καλαματιανοί αθλητές έλαβαν μέρος σε αγώνες στο εξωτερικό. Ένας αθλητής, ο Κώστας Σπυρόπουλος, συμμετείχε το 2005 στο Γιουροφέστιβαλ στην Αλμερία της Ισπανίας, όπου κατέκτησε την 5η θέση ανάμεσα σε 18 ευρωπαϊκές χώρες που έπαιξαν μπάντμιντον, ενώ είχαμε και συμμετοχή στη Γερμανία το 2001 από δυο αθλητές, Άγγελο Τσορφώλια και Γιώργο Κοτσόβολη, οι οποίοι συμμετείχαν ως διαιτητές μπάντμιντον στους Ολυμπιακούς της Αθήνας το 2004. Μάλιστα, εγώ συμμετείχα από 15-17 Φεβρουαρίου 2019, σε πρωτάθλημα στη Ρουμανία, παγκοσμίου επιπέδου, για βετεράνους και ΟΠΕΝ για όλες τις ηλικίες, έχοντας καλή πολύ παρουσία.

-Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του μπάντμιντον και ποια είναι η «συγγένεια» με το τένις;
Τα κύρια χαρακτηριστικά του, είναι το μπαλάκι που λέγεται «φτερό» και η ελαφριά ρακέτα. Η «συγγένεια» με το τένις, είναι ότι αμφότερα ανήκουν στα αθλήματα ρακέτας και ότι χρησιμοποιούν και φιλέ, με τη διαφορά ότι στο τένις η ρακέτα είναι βαρύτερη και το φιλέ χαμηλότερα, καθώς στο μπάντμιντον είναι στα 1,55μ στους στυλοβάτες, άρα ψηλότερα. Τα δε χτυπήματα γίνονται κατά κύριο λόγο πάνω από το κεφάλι, όπως στο βόλεϊ, σε αντίθεση με το τένις, που έχουμε μόνο το λεγόμενο «καρφί» ή «σμας».

-Πόσο δύσκολο είναι να παίξεις κάποιος;
Αυτό το άθλημα, είναι εύκολο να το μάθεις. Ίσως οι πολύ αρχάριοι να έχουν κάποια δυσκολία στην αρχή, αλλά γενικά, εάν κατανοήσεις πώς να κρατάς τη ρακέτα και πώς πρέπει να χτυπήσεις το φτερό, τα υπόλοιπα είναι πολύ απλά. Μέσα σε λίγες ώρες μπορείς να παίξεις κανονικά, όπως λένε και είναι σωστό. Επίσης, άτομα που έχουν ασχοληθεί με το τένις και θέλουν να παίξουν μπάντμιντον, θα προσαρμοστούν γρήγορα, γιατί έχει κοινά στοιχεία (π.χ. κάποια χτυπήματα, κάποιοι βηματισμοί), που μπορούν να κατανοήσουν.

-Τι προσόντα χρειάζονται;
Δεν υπάρχουν ιδιαίτερα προσόντα. Με τη σωστή προπόνηση, καλλιεργείς τη φυσική κατάσταση και βοηθάς έτσι τον αθλητή να κάνει τους βηματισμούς και τα χτυπήματα. Γι’ αυτό και είναι προσιτό για όλους.

-Σε ποιες ηλικίες απευθύνεται; Έχει φύλο;
Είναι κατάλληλο για όλες τις ηλικίες (από 5 ετών και άνω). Μπορείς να ξεκινήσεις ανά πάσα στιγμή να παίζεις. Σύμφωνα με τους κανονισμούς, η συμμετοχή σε αγώνες ξεκινάει από την ηλικία των 7 ετών. Παίζεται και από άνδρες και από γυναίκες. Μάλιστα, έχει προσαρμοστεί για άτομα με ειδικές ικανότητες και αποτελεί και Παραολυμπιακό άθλημα, με την ονομασία «Παραμπάντμιντον». Στα δε Σπέσιαλ Ολύμπικς, όπου δεν υπάρχει κινητική αναπηρία, είναι κανονικό και μάλιστα στους Αγώνες που έγιναν το 2011 στην Αθήνα και ήμουν εθελοντής, είχαμε και ελληνικά μετάλλια και κατ’ επέκταση τους πρώτους Έλληνες Ολυμπιονίκες του αθλήματος, έστω και μέσα από αυτό το είδος Αγώνων.

-Εσένα τι σε «τράβηξε» στο άθλημα;
Εγώ το γνώρισα τυχαία το Σεπτέμβρη του 1998, στα 14 μου, από ένα φυλλάδιο του ΑΘΛΟΥ που είχαν δώσει στην αδερφή μου επειδή πήγαινε για γυμναστική και από 1η Οκτωβρίου 1998, ξεκινάει η πορεία μου στο άθλημα, παράλληλα με το επίσημο ξεκίνημά του στην Καλαμάτα. Με «τράβηξε» αυτή η διαφορετικότητά του (ότι ήταν κάτι καινούριο), σε σχέση με τα άλλα αθλήματα και μ’ έκανε να παραμείνω, γιατί είναι τρόπος ζωής για μένα. Φέτος, έκλεισα αισίως 24 ολόκληρα χρόνια ενεργούς και συνεχούς παρουσίας στο άθλημα και στις 13 Νοεμβρίου, θα κλείσω 17 χρόνια ως προπονητής, καθώς το 2005 παρακολούθησα σχετική σχολή προπονητών της ΓΓΑ (με δασκάλους -μεταξύ άλλων- τους κυρίους Παρτεμιάν και Αντωνίου) και είμαι κάτοχος και της σχετικής άδειας άσκησης επαγγέλματος επίσης από τη ΓΓΑ. Μάλιστα, έχω γράψει και κάποια βιβλία για το άθλημα και ετοιμάζω και κάποια ακόμα, με τη βοήθεια του Θεού.

-Τα τελευταία χρόνια που βρίσκεται το άθλημα τόσο στην περιοχή μας, όσο και ευρύτερα στην Ελλάδα και διεθνώς;
Στην περιοχή μας, μετά την τελευταία αγωνιστική παρουσία του ΑΘΛΟΥ το 2006, ο σύλλογος αδράνησε αγωνιστικά, ωστόσο το μπάντμιντον παραμένει ζωντανό χάρη στις άοκνες προσπάθειές μου και τον αγώνα που κάνω όλα αυτά τα χρόνια για να το κρατήσω ενεργό, μαζί με κάποιους συμπαίκτες μου που παραμένουν ενεργοί στο άθλημα. Μάλιστα, φτιάχνω δικό μου σύλλογο, για να μπορέσει να επανέλθει στην αγωνιστική δράση το καλαματιανό μπάντμιντον. Στην υπόλοιπη Ελλάδα, υπάρχουν αρκετά σωματεία (και τρία νησιωτικά), όπου κι αυτά έχουν κάνει μέχρι τώρα πολύ καλή δουλειά και έχουν βγάλει και πρωταθλητές, με σημαντικότερα τα τρία σωματεία στο Σιδηρόκαστρο Σερρών. Σήμερα υπάρχουν περίπου 40 ενεργά σωματεία σε όλη την Ελλάδα (Αλεξανδρούπολη, Κομοτηνή, Ξάνθη, Σέρρες, Σιδηρόκαστρο Σερρών, Άνω Πορόια Σερρών, Θεσσαλονίκη, Έδεσσα, Ιωάννινα, Λάρισα, Τύρναβος, Αγριά Βόλου, Λιβαδειά, Θήβα, Αττική, Πάτρα, Πύργος, Αργοστόλι, Χανιά και Κως).

Σε παγκόσμιο επίπεδο, έχουμε 198 χώρες-μέλη στην Παγκόσμια Συνομοσπονδία και πάνω από 150.000.000 αθλητές. Οι αρχαιότερες εθνικές ομοσπονδίες μπάντμιντον είναι της Αγγλίας (1893) και της Ιρλανδίας (1899).

-Μπορεί να αναπτυχθεί περαιτέρω; Και τι μπορεί να γίνει γι’ αυτό;
Ως Ολυμπιακό άθλημα, σαφέστατα και πρέπει να στηριχθεί, και στην Ελλάδα και στην πόλη μας, και τότε μπορεί ν’ αναπτυχθεί περαιτέρω. Για να διαδοθεί, χρειάζεται να γίνουν δράσεις από όλους όσοι ασχολούνται, αλλά και από την ΕΟΦΣΑ. Είναι πολύ ευχάριστο άθλημα και σε πολλά σχολεία οι γυμναστές το δείχνουν στα παιδιά (όπως γίνεται π.χ. στο 10ο Δημοτικό Σχολείο Καλαμάτας). Παρ’ όλα αυτά, χρειάζεται και στήριξη από τους κατά τόπους φορείς. Αν μη τι άλλο, έχει αρχαιοελληνικές ρίζες, όπως είπα και στην αρχή. Ένας λόγος παραπάνω για στηριχτεί.

Σε αντίθεση με ό,τι ίσως πιστεύουν πολλοί, το μπάντμιντον, είναι το γρηγορότερο άθλημα ρακέτας στον κόσμο! Όσοι δεν το έχουν γνωρίσει, εκφράζουν ποικίλες απόψεις, ωστόσο, είναι πολύ ωραίο άθλημα και διασκεδαστικό. Περνάς ευχάριστα την ώρα σου και ασκείς και το σώμα σου. Το τένις, αντίθετα, είναι αργό κι αυτό γιατί παίζεται μ’ ένα μπαλάκι 75-85 γραμμαρίων, τη στιγμή που το φτερό του μπάντμιντον είναι μόλις 5 γραμμάρια. Μπορεί να υπάρχει το τένις και τώρα και το πάντελ, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρχει και το μπάντμιντον. Κάθε άλλο. Ίσα-ίσα που πρέπει να έχει τη θέση που του αξίζει στον αθλητισμό. Ας μην ξεχνάμε, ότι το τένις και το πάντελ, είναι αθλήματα ανοιχτού χώρου, κάτι που σημαίνει ότι το χειμώνα είναι δύσκολο να προπονηθείς και να παίξεις, με τις άσχημες καιρικές συνθήκες που επικρατούν ως συνήθως. Ενώ το μπάντμιντον, παίζεται σε κλειστό χώρο λόγω του μικρού βάρους του φτερού και μπορείς να παίζεις, άσχετα με το τι καιρό κάνει.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα, όμως, είναι η έλλειψη αθλητικών εγκαταστάσεων, κάτι που δυσκολεύει το έργο ημών των προπονητών, καθώς δεν μπορούμε να έχουμε αρκετές ώρες για να εξυπηρετήσουμε τους αθλητές μας και γενικά τους ενδιαφερόμενους.

Οπότε για να αναπτυχθεί το μπάντμιντον, χρειάζεται να έχουμε αθλητικές εγκαταστάσεις για να μπορέσουμε να κάνουμε προπόνηση, πολλή δουλειά από εμάς που είμαστε στο χώρο, να γίνουν δράσεις που θα φέρουν το άθλημα κοντά στον κόσμο και να υπάρχει στήριξη από φορείς και Πολιτεία. Εξίσου σημαντικό, είναι, να προβάλλεται από τα ΜΜΕ (τηλεόραση, εφημερίδες, ενημερωτικές ιστοσελίδες), ώστε να μπορέσει να το γνωρίσει ο κόσμος. Στο εξωτερικό είναι πιο δημοφιλές, ιδίως στις Ασιατικές χώρες, γιατί το ξέρουν περισσότερα χρόνια απ’ ό,τι εμείς στην Ελλάδα και μάλιστα παίζουν και επαγγελματικά. Για την Καλαμάτα, είναι ευχής έργον η κατασκευή του προπονητηρίου στο Στάδιο, κάτι που θα βοηθήσει και το μπάντμιντον.

Προπονήσεις 4 φορές την εβδομάδα στο Πολυκλαδικό
Για όποιον ενδιαφέρεται να γνωρίσει από κοντά την αντιπτέριση ο Τάσος Σπηλιωτόπουλος τον προσκαλεί:
Προπονήσεις κάνουμε στο κλειστό του Πολυκλαδικού, στο οποίο είμαστε από το 2000 (σαν δεύτερο χώρο προπονήσεων παράλληλα με το στάδιο έως το 2003).
Φέτος έχουμε τέσσερις φορές την εβδομάδα. Παρασκευή 20:30 – 22:00, Σάββατο και Κυριακή 14:00 – 16 :00 και Δευτέρα 17:30-19:00.
Είμαι ο μόνος προπονητής στη Μεσσηνία για το άθλημα αυτό.

Προς το παρόν συμμετέχουμε μόνο σε φιλικούς, μέχρι να λειτουργήσει ο σύλλογος που φτιάχνω.
Για πληροφορίες στο 6946572679 και στο tspil84@gmail.com.

Της Χριστίνας Ελευθεράκη