Ευκαιρία για επανεκκίνηση της αντισεισμικής πολιτικής

Ευκαιρία για επανεκκίνηση  της αντισεισμικής πολιτικής

Το… μάθημα της Καλαμάτας από τους σεισμούς σε Τουρκία και Συρία

Ο κουρνιαχτός των προβλέψεων και των Ρίχτερ από τους Έλληνες σεισμολόγους αρχίζει και καταλαγιάζει. Ευτυχώς, παραμένει η επιθυμία χιλιάδων πολιτών ανά τη χώρα να στείλουν βοήθεια στις γειτονικές πληγείσες από τον Εγκέλαδο χώρες, Τουρκία και Συρία.

Από όλη αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση, πάντως, μας έκανε εντύπωση ότι οι Έλληνες επιστήμονες – τουλάχιστον οι περισσότεροι – επιδόθηκαν σε έναν αγώνα… τρομολαγνείας (σ.σ. ακούσαμε ότι μπορεί να έχουμε στην Ελλάδα σεισμούς στο μέλλον της τάξης των 8 και 9 Ρίχτερ), αντί να υπάρξουν φωνές για πολιτικές αντισεισμικής προστασίας. Η δε δικαιολογία ότι η Ελλάδα έχει αυστηρούς αντισεισμικούς κανονισμούς είναι σαθρή. Διότι αυτή η χώρα βρίθει νόμων, αλλά απουσιάζει ο έλεγχος και η τήρησή τους.

Καλαμάτα

Μιλώντας σχετικά με τον αντιδήμαρχο και πολιτικό μηχανικό Ανδρέα Καραγιάννη για την κατάσταση στην Καλαμάτα, μας είπε ότι το μεγαλύτερο μέρος των κατοικιών (σ.σ. αρκεί μια ματιά στο κέντρο και όχι μόνο) έχουν κατασκευαστεί προ του φονικού 1986. Βεβαίως, τότε η Πολιτεία έδωσε κίνητρα, η πόλη “ξαναγεννήθηκε”, αλλά αυτό έγινε, κυρίως, με… τσιμεντοενέσεις. Στη συνέχεια φτιάχτηκαν νέες κατοικίες, αλλά η κρίση και τα μνημόνια “πάγωσαν” και την οικοδομική δραστηριότητα.

Η βιβλική καταστροφή που προκάλεσε το χτύπημα του Εγκέλαδου σε Τουρκία και Συρία, αλλά και η έξαρση της σεισμικής δραστηριότητας που παρατηρείται τους τελευταίους μήνες στην Ελλάδα, κάνουν πάρα πολλούς να αναρωτιούνται αν στη χώρα μας γίνονται οι απαραίτητοι προσεισμικοί έλεγχοι. Τα νέα, δυστυχώς, δεν είναι καλά. Αν και οι ειδικοί συνηθίζουν να λένε πως «τα κτήρια σκοτώνουν και όχι οι σεισμοί», το μήνυμα δεν ελήφθη από τους αρμοδίους.

Στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας, έπειτα από σχετική ερώτηση, μάθαμε ότι ο προσεισμικός έλεγχος στα δημόσια κτήρια… καρκινοβατεί. Αλλά και τα εγκαταλελειμμένα κτήρια που ανήκουν σε ιδιώτες έχουν αφεθεί στο… έλεος του Θεού.

Από την πλευρά του, ο Βασίλης Κοσμόπουλος, επίσης πολιτικός μηχανικός με μεγάλη εμπειρία, τόνισε ότι η έλλειψη ελέγχων συνεπάγεται πολλά πράγματα στην περίπτωση ενός μεγάλου σεισμού για την ασφάλεια όσων θα περνούν κάτω ή δίπλα από αυτά. Επίσης επιβαρυντικό στοιχείο είναι η γήρανση των κτηρίων, αλλά και η συσσωρευμένη καταπόνησή τους από τους σεισμούς μετά το 1986.

Με τη σειρά της, η διευθύντρια Πολεοδομίας, Σταυρούλα Αγρίου, έβαλε κάποιες παραμέτρους: την τακτοποίηση και τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων που “σήκωσαν” στις πολυκατοικίες. Μόνο στη δεύτερη περίπτωση απαιτείται παρουσίαση στατικής μελέτης του κτηρίου. “Επαναπαυόμαστε, γιατί θεωρούμε ότι έχουμε καλύτερες κατασκευές από την Τουρκία. Όσο κι αν αυτό αντικειμενικά ισχύει, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε σε μια “γειτονιά” με υψηλή σεισμικότητα. Οι καταστροφές στην Τουρκία και στη Συρία πρέπει να αποτελέσουν το έναυσμα για μια “επανεκκίνηση” της αντισεισμικής πολιτικής στη χώρα μας, η οποία με τα χρόνια έχει ατονήσει”, σημείωσε.

Οι παραπάνω επιστήμονες μάς λένε ότι πάρα πολλές πολυκατοικίες, ακόμα και  σε κεντρικές περιοχές της πόλης, παρουσιάζουν μεγάλη διάβρωση των οπλισμών στα υπόγεια λόγω της υγρασίας. Οι φθορές αυτές μειώνουν κι άλλο την αντισεισμική τους ικανότητα, η οποία δεν ελέγχεται από πουθενά, ούτε από την Πολιτεία, αλλά ούτε και από τους πολίτες. Είναι σαν να αγοράζουμε ένα αυτοκίνητο, να το χρησιμοποιούμε για 30 – 40 χρόνια χωρίς να το πηγαίνουμε στο συνεργείο.

Επαναλαμβάνουν δε, ότι έχουμε σπουδαίους κανονισμούς, αλλά δεν έχουμε συντήρηση. Φτιάχνουμε κτήρια και τα εγκαταλείπουμε. Αν σκουριάσουν, αν στην πορεία αφαιρεθούν κομμάτια, αν έρθουν ηλεκτρολόγοι και μηχανικοί και σκαλίσουν τα υποστυλώματα, αν αλλάξει χρήση το ισόγειο, όλα αυτά δεν ελέγχονται από κανέναν. Όμως, όλα αυτά συμβάλλουν στην τρωτότητα του κτηρίου και τη διακινδύνευση.

Κατέχουμε την πρώτη θέση μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. σε σεισμικότητα κι όμως η συντεταγμένη Πολιτεία δεν κάνει τίποτα. Σύμφωνα με την Σταυρούλα Αγρίου, αλλά και τον Βασίλη Κοσμόπουλο, θα πρέπει να πείσουμε τους Ευρωπαίους εταίρους μας για την ανάγκη κονδυλίων που θα στέφονται στην αντισεισμική θωράκιση. Πολύ ωραίο πρόγραμμα το “Εξοικονομώ” (σ.σ. ευκαιρία να αγοράσουμε μηχανήματα ευρωπαϊκών ή άλλων χωρών), αλλά αν δε συνδεθεί με το “θωρακίζω”, δεν έχει καμία αξία. 

Δεν τρομοκρατούμε, αλλά χτυπάμε καμπανάκια. Η κατάσταση είναι σαν τον πυρετό. Μόλις μας περάσει, νομίζουμε ότι γίναμε καλά. Έτσι και με το σεισμό. Μόλις απομακρυνθεί το διάστημα από έναν πρόσφατο σεισμό, ξεχνάμε.

Όμως, οι ισχυροί σεισμοί δε θα πάψουν στην περιοχή μας. Είτε, π.χ., σε 5 μήνες είτε σε 15 χρόνια, θα ξανασυμβούν. Γι’ αυτό δε θα έπρεπε να σταματά η αντισεισμική πολιτική για τις γέφυρες, τα νοσοκομεία, τα σχολικά κτήρια, τα δημόσια κτήρια, τις εκκλησίες, γενικά τους χώρους συνάθροισης κοινού. Αναμφισβήτητα για όλα αυτά έχουν γίνει στο παρελθόν ενέργειες. Έχουμε, όμως, τη… βεβαιότητα ότι δεν είναι επαρκείς.

Αχτίδα φωτός στο… τούνελ;

Να σημειωθεί πως ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης προήδρευσε χθες σε σύσκεψη εργασίας που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου, με αντικείμενο τον άμεσο έλεγχο για ζητήματα αντισεισμικής προστασίας και ανθεκτικότητας δημόσιων κτηρίων (σε πρώτη φάση σχολείων και νοσοκομείων). Οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης προς την κατεύθυνση αυτή θα ανακοινωθούν την επόμενη εβδομάδα από το υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας.

Στη σύσκεψη συμμετείχαν ο υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας Χρήστος Στυλιανίδης, ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης, ο υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος, ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ Γιάννης Μπρατάκος, ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου, ο πρόεδρος του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ) Ευθύμιος Λέκκας και ο πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΤΕΕ) Γιώργος Στασινός.

Του Αντώνη Πετρόγιαννη