Για πάντα στη μεσσηνιακή γη ο Σταύρος Παπαδόπουλος…

Για πάντα στη μεσσηνιακή γη ο Σταύρος Παπαδόπουλος…

Από την πρώτη στιγμή που η σορός του Σταύρου Παπαδόπουλου μεταφέρθηκε χθες το μεσημέρι στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό της Υπαπαντής του Σωτήρος ο κόσμος περνούσε με αξιοσημείωτη συχνότητα για να ανάψει ένα κερί ή να αφήσει ένα λουλούδι στο φέρετρο.

Εκεί, όπου δίπλα είχαν παραταχθεί συντετριμμένοι, η σύζυγός του Έλσα, τα παιδιά, τα εγγόνια και τα αδέλφια του αείμνηστου Μεσσήνιου επιχειρηματία και εμβληματικού προέδρου της Μαύρης Θύελλας.

Συγγενείς, φίλοι, παλιοί εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις του, με κυρίαρχους τους ανθρώπους του ποδοσφαίρου, καθώς και πολλοί επίσημοι, παρέστησαν στην κηδεία που ξεκίνησε στις 3 μ.μ..

Της νεκρώσιμης ακολουθίας προέστη ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, έχοντας στο πλευρό του έξι ακόμη ιερείς, ανάμεσα στους οποίους ο επίσκοπος Χονγκ Κονγκ, ο οποίος μίλησε στη συνέχεια, εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη της ελληνικής κοινότητας για τις ευεργεσίες του Σταύρου Παπαδόπουλου (μεταξύ άλλων για την κάλυψη των εξόδων ανέγερσης ορθόδοξου ναού).

Μήνυμα από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, διάβασε ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, καθώς ο εκλιπών υπήρξε από τους σημαντικούς δωρητές της Εκκλησίας μας.

Ιδιαίτερα συγκινητικός ο επικήδειος της εγγονής του Σταύρου Παπαδόπουλου, Μαριούζα, ενώ ο παλιός του συνεργάτης, Σάκης Λέφας διηγήθηκε όλη την διαδρομή του δαιμόνιου επιχειρηματία από την Καλαμάτα, στη Βραζιλία, την Αμερική και το Χονγκ Κονγκ και του ποδοσφαιρανθρώπου από τη Μαύρη Θύελλα, στον Απόλλωνα Καλαμαριάς και τον Μεσσηνιακό.    

Με πομπή και συνοδεία φιλαρμονικής η σορός του Σταύρου Παπαδόπουλου οδηγήθηκε στο νεκροταφείο Καλαμάτας, με τον αδελφό του, Γιάννη, στην τελευταία πράξη συγκίνησης, να εναποθέτει ένα μικρό λάβαρο της ομάδας της Καλαμάτας και συμβολικά μια μικρή μπάλα πάνω στο λιτό φέρετρο.

Ο Σταύρος Παπαδόπουλος έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα της Καθαράς Δευτέρας σε ηλικία 89 ετών στο Χονγκ Κονγκ, περιστοιχισμένος από τα αγαπημένα του πρόσωπα και πλέον αναπαύεται στη μεσσηνιακή γη, όπως ήταν η τελευταία του επιθυμία.