Πριν καλά καλά φτάσουμε στα μισά του χρόνου και διανύοντας τις αρχές της περιόδου των νεοσσών (η φετινή αναπαραγωγή των πουλιών καθυστέρησε εξαιτίας των συνεχόμενων κακοκαιριών στην αρχή της άνοιξης) και ήδη το ΚΕΠΠΑΖ έχει περίπου 300 εισαγωγές άγριων πουλιών, ερπετών και ζώων για περίθαλψη και φιλοξενία, προσωρινή ή μόνιμη -αριθμός που αντιστοιχεί συνήθως στον ετήσιο απολογισμό!
Το πρωτοφανές που συμβαίνει αυτό τον καιρό στο Κέντρο Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής στους Γαργαλιάνους (ακριβέστερα στον Πύργο Τριφυλίας) είναι μια πραγματική… χελωνοκαταιγίδα. Συνολικά στο χώρο όπου έχουν αφιερώσει τη ζωή τους ο Γιώργος Γεωργακόπουλος και η Ματίνα Πάλλη φροντίζονται 250 χελώνες, με πάνω από το 1/3 να είναι… εσοδείας των τελευταίων εβδομάδων. Περίπου 40 συλλέχθηκαν το προηγούμενο διάστημα από Μεσσήνη, Κιάτο Λουτράκι, Αττική, 10 ήρθαν στα τέλη Μάη από τα Γιάννενα, 30 έφτασαν προχθές από τη Γλυφάδα και αναμένονται άλλες 20 μέσα στην ερχόμενη εβδομάδα, ενώ έχει δημιουργηθεί και λίστα αναμονής για λιγότερο επείγοντα περιστατικά, καθώς οι δυνατότητες του ΚΕΠΠΑΖ είναι περιορισμένες (και τα χέρια της Ματίνας και του Γιώργου… μόνο τέσσερα)!
Πρόκειται για χελώνες οι οποίες ζούσαν σε συνθήκες αιχμαλωσίας, σε κήπους, αυλές, πιλοτές, ακόμη και μέσα σε διαμερίσματα ή μπαλκόνια, με τη Ματίνα να κάνει την εκτίμηση ότι χιλιάδες από αυτά τα ερπετά κρατούνται κατά παράβαση της νομοθεσίας (η οποία προβλέπει και πρόστιμα) από ιδιώτες, σε πολλές περιπτώσεις για χρόνια (τα ζώα που ήρθαν από τη Γλυφάδα είναι ηλικίας από 2 έως 15 ετών!). Ειδικά στην Αττική οι αριθμοί των «οικόσιτων» χελωνών υπολογίζεται ότι είναι τρομαχτικοί, καθώς κυκλοφορεί ευρέως ένας μύθος περί καλοτυχίας, κυρίως όμως τα συμπαθή αυτά ζώα είναι θύματα της ειρηνικής τους φύσης και των καλών προθέσεων των… σωτήρων τους, όμως τα αποτελέσματα είναι δραματικά.
Η Ματίνα Πάλλη, βοηθός κτηνιάτρου και υπεύθυνη περίθαλψης και επανένταξης ζώων του ΚΕΠΠΑΖ, εξηγεί: «Οι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν τι σημαίνει άγρια ζωή και την αντιμετωπίζουν με το φίλτρο των κατοικιδίων, όπως δηλαδή αντιμετωπίζουν έναν σκύλο αντιμετωπίζουν τις χελώνες και τα άλλα άγρια ζώα. Αυτό όμως είναι τεράστιο λάθος, γενικά είναι λάθος ο τρόπος που βλέπουμε και αντιμετωπίζουμε το περιβάλλον.
Οφείλουμε να προστατεύουμε τα ζώα και να μην τα ενοχλούμε στο περιβάλλον τους. Αν τα βρούμε στην εξοχή ή στα προάστια, δεν τα πειράζουμε. Ειδικά σε περιφερειακούς δρόμους και ακόμη περισσότερο τη νύχτα, είμαστε προσεκτικοί και υπομονετικοί δίνοντας προτεραιότητα στα ζώα. Αν βρεθούν σε αστικό περιβάλλον, ο κόσμος μπορεί να επικοινωνεί μαζί μας για οδηγίες.
Οι χελώνες πληρώνουν την ήμερη φύση τους, καθώς έχουν ως μόνη άμυνα το καβούκι τους. Οι θαλάσσιες χελώνες και οι χελώνες του γλυκού νερού μπορεί να δαγκώσουν, αλλά οι χερσαίες ποτέ.
Σε πολλές περιπτώσεις οι άνθρωποι έχουν καλές προθέσεις και θέλουν να βοηθήσουν, αλλά πρόκειται για την αγάπη που σκοτώνει. Τα άγρια ζώα δεν έχουν ανάγκη τον άνθρωπο για να επιβιώσουν, εκτός από εξαιρετικές περιπτώσεις. Η αιχμαλωσία είναι μια αφύσικη ζωή γι’ αυτά, τα οποία στρεσάρονται και τραυματίζονται στην προσπάθειά τους να απελευθερωθούν».
«Η επαφή με τα κατοικίδια είναι επικίνδυνη και στο ΚΕΠΠΑΖ μας έχουν φέρει χελώνες που έχουν τραυματιστεί ή ακρωτηριαστεί από δάγκωμα σκύλου.
Οι χελώνες σε αιχμαλωσία αντιμετωπίζουν σοβαρά μυοσκελετικά προβλήματα, καθώς λόγω της ακατάλληλης διατροφής παραμορφώνεται το καβούκι τους κι αυτό έχει αποτέλεσμα να συμπιέζονται και τα εσωτερικά όργανα»,
αναφέρει, μεταξύ άλλων, η Ματίνα, που μαζί με τον Γιώργο καταφέρνουν και στο… μέτωπο με τις χελώνες να επανεντάξουν στο φυσικό περιβάλλον περίπου το 70% των περιστατικών.
Η ίδια τονίζει ακόμη πως το μαρούλι ως ιδανική τροφή για χελώνες είναι ένας διαδεδομένος μύθος. Στην πραγματικότητα, όχι μόνο δίνει φτωχή διατροφή, αλλά είναι και εθιστικό, όπως ακριβώς είναι τα σνακς για τα παιδιά. Αποφάγια από το τραπέζι μας, ζωικές τροφές, κονσέρβες για γάτες ή σκύλους, ακόμη και τα φρούτα και λαχανικά που περιέχουν πολλά σάκχαρα, είναι από ακατάλληλα έως απαγορευτικά για τις χελώνες, με σοβαρές έως θανατηφόρες συνέπειες σε βάρος της υγείας τους, που μπορεί να φανούν ακόμη και ενάμιση χρόνο αργότερα εξαιτίας του ιδιαίτερου μεταβολισμού τους.
Παρακινδυνευμένη έως ολέθρια είναι ακόμη η μεταφορά χελωνών από περιοχή σε περιοχή (σε εξαιρετικές περιπτώσεις, π.χ. δρόμος ταχείας κυκλοφορίας, συνιστάται απομάκρυνση όχι μεγαλύτερη των 50 μέτρων), καθώς, μεταξύ άλλων, μπορεί να μεταφέρουν παράσιτα, λοιμώξεις και μύκητες με αντίκτυπο για τους τοπικούς πληθυσμούς, ενώ τα πιο μικρά είναι πολύ ευαίσθητα στις περιβαλλοντικές αλλαγές.
Μερικές ακόμη επισημάνσεις για τις χελώνες: ούτε τα μωρά χελωνάκια έχουν ανάγκη «σωτηρίας» (μεγαλύτερα από 3-3,5 εκατοστά δεν είναι νεογέννητα και ήδη έχουν κερδίσει τις πρώτες μάχες επιβίωσης), δεν κινδυνεύουν και μπορούν να επανέλθουν μόνα τους όταν γυρίσουν ανάποδα (συχνά το κάνουν επίτηδες για να αερίζονται ή να ζεσταίνονται πιο γρήγορα).
Ο Γιώργος και η Ματίνα, το ΚΕΠΠΑΖ, χρειάζονται εθελοντές για την καθημερινή φροντίδα των πλασμάτων που φιλοξενούν, ενώ χρειάζονται και πόρους που δεν καλύπτονται όπως θα έπρεπε από το Δημόσιο, το έργο του οποίου υποκαθιστούν.
Οικονομικά, όποιος επιθυμεί να στηρίξει την προσπάθεια μπορεί να κάνει κατάθεση οποιουδήποτε ποσού στην Τράπεζα Πειραιώς:
6342160808586
IBAN: GR40 0171 3420 0063 4216 0808 586
SWIFT-BIC: PIRBGRAA
Δικαιούχος λογαριασμού:
ΚΕΝΤΡΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ ΑΓΡΙΑΣ ΖΩΗΣ ή μέσω PayPal:
https://www.paypal.me/KEPPAZMessiniaGreece.
Της Χριστίνας Ελευθεράκη
