Πώς το πρότζεκ «Η γιαγιά μου» του Γ. Λουριδά άνοιξε τη συζήτηση για την εργοθεραπεία

Πώς το πρότζεκ «Η γιαγιά μου» του Γ. Λουριδά  άνοιξε τη συζήτηση για την εργοθεραπεία

Αυτό που ξεκίνησε στην «καραντίνα» για τον περιορισμό της πανδημίας και ως μια οικογενειακή καταγραφή, κατέληξε να έχει ευρύτερο και μάλιστα επιστημονικό ενδιαφέρον.

Ο λόγος για το πρότζεκτ «Η γιαγιά μου» του γνωστού Καλαματιανού σκηνοθέτη, το οποίο περιλαμβάνει έκθεση ζωγραφικής με τα έργα της υπερήλικης Φωτεινής Λουριδά-Μούντανου και ένα βίντεο στο οποίο αποτυπώνονται οι συγκινητικές στιγμές της δημιουργίας. Η παρουσίαση έγινε προχθές το βράδυ στην αίθουσα των Φίλων Μουσικής «Αρμονία», εντός του σιδηροδρομικού σταθμού της Καλαμάτας, παρουσία συγγενών και φίλων της οικογένειας, ανθρώπων που έδειξαν ενδιαφέρον για το γεγονός, αλλά και μελών του επιστημονικού προσωπικού από το Κέντρο Ημέρας για τη Μνήμη και την Άνοια Καλαμάτας.

Ο Γιώργος Λουριδάς μετά το τέλος της προβολής εξήγησε ότι πρόκειται για ένα ακατέργαστο ουσιαστικά βίντεο, διευκρινίζοντας ότι η γιαγιά του δεν είχε ασχοληθεί ποτέ πριν με τη ζωγραφική, ενώ περιέγραψε λεπτομέρειες για τον τρόπο που η κα Φωτεινή δούλεψε πάνω στο χαρτί. Μετέφερε ακόμη μικρές ιστορίες που εξηγούσαν κάποια από τα έργα, τονίζοντας ότι η απλοποίηση των πραγμάτων, και των μορφών όσον αφορά στην καλλιτεχνική δημιουργία, αποτελεί μια φυσική εξέλιξη, όταν ο άνθρωπος φτάνει σε προχωρημένη ηλικία, αφού τότε απελευθερώνεται, χωρίς να τον νοιάζει αν αρέσει το αποτέλεσμα ή όχι, κάτι που καταγράφεται και στα τελευταία έργα του Πικάσο, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε.

Η εργοθεραπεύτρια Χάρις Βλάχου αναφώνησε «αυτό είναι εργοθεραπεία» αναφερόμενη στη δημιουργική ζωγραφική, με πινέλο και κάρβουνο, της γιαγιάς Φωτεινής, που προβλήθηκε στο βίντεο, και στα έργα που εκτίθενται στους τοίχους της έδρας της «Αρμονίας». Η ίδια τόνισε ταυτόχρονα την ανάγκη να μην εγκαταλείπουμε στην αδράνεια, αλλά και βοηθάμε και να ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους μας να εκφραστούν, ακόμη κι όταν δείχνουν τα τελευταία σημάδια ζωής.

Ό,τι έχει νόημα και ό,τι έκανε σε όλη του τη ζωή, αν έχει επιλογές και διαβάθμιση «δυσκολίας», επιβραδύνει την εξέλιξη της άνοιας και της κατάπτωσης της μνήμης, αλλά νούμερο 1 για τη διατήρηση της ποιότητας ζωής αποτελεί η οικογένεια, υπογράμμισε ακόμη η κα Βλάχου.

Ο Λευτέρης Δημητρακόπουλος, νοσηλευτής στο τοπικό Κέντρο Ημέρας για τη Μνήμη και την Άνοια (εκ μέρους του οποίου παραβρέθηκαν και η Αλεξάνδρα Αντωνοπούλου και η Δέσποινα Τσούλου), πρόσθεσε ακόμη ότι το πλέον σημαντικό είναι η πρόληψη και ο φορέας που εκπροσωπεί προσφέρει δωρεάν υπηρεσίες ενημέρωσης, συμβουλευτικής και υποστήριξης.

Τέλος, έδωσε έμφαση στο γεγονός ότι ο ασθενής θα είναι καλά, αν ταυτόχρονα ο φροντιστής του και όλοι οι κρίκοι γύρω του είναι υγιείς, σωματικά και ψυχολογικά.

-Η έκθεση «Η γιαγιά μου» θα είναι ανοιχτή για το κοινό κάθε απόγευμα, ως τις 30 Ιουλίου.
Χ.Ε.